Kształtowanie i wspieranie rozwoju psychoruchowego małych dzieci w żłobku

Autorzy:
Aneta Jegier
Bożena Kurelska
Wydawca:
Difin SA (2019)
Wydane w seriach:
Engram
ISBN:
978-83-8085-916-6
Autotagi:
druk
książki
poradniki
publikacje fachowe
scenariusze
wychowanie
Źródło opisu: Biblioteka Pedagogiczna w Tarnowie - Katalog zbiorów

Celem autorek prezentowanej publikacji jest ukazanie potencjału tkwiącego we współczesnych żłobkach publicznych. Pracownicy żłobków towarzyszą dzieciom w rozwoju, podziwiają ich dokonania i pomagają wtedy, gdy to konieczne. Absolwenci żłobków to samodzielni młodzi ludzie, radośni, pełni ciekawości poznawczej i chęci doświadczania nowych wrażeń. Dlatego we wrześniu zarówno dzieci, jak i ich rodzice mogą odważnie przekroczyć próg przedszkola. Dziecko żłobkowe ma dużą przewagę nad swoimi rówieśnikami: jest samodzielne, potrafi funkcjonować w grupie i w większości przypadków jest bardziej odporne na zachorowania. Żłobek może zbudować fundament przyszłej edukacji dziecka. Warunek jest jeden – musi to być dobry żłobek, z dobrym zarządzającym i wykwalifikowaną kadrą. Jak organizować pracę żłobka i jak pracować z dziećmi, pokazane zostało w książce. Autorki omówiły w niej kwestie prawne i organizacyjne związane z funkcjonowaniem żłobków (poczynając od harmonogramu żłobkowego dnia po pełnowartościowe jadłospisy posiłków), a także przedstawiły scenariusze różnorodnych zajęć, rozwijających dzieci intelektualnie, sensorycznie, społecznie i emocjonalnie.
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje

Brak recenzji - napisz pierwszą.

Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo