Śmiech i śmierć

Tytuł oryginalny:
Killing and dying
Autor:
Adrian Tomine
Tłumacz:
Agata Napiórska
Ilustracje:
Adrian Tomine
Wydawca:
Kultura Gniewu (2020-2021)
ISBN:
978-83-64858-67-3
Autotagi:
beletrystyka
druk
ikonografia
komiksy
komiksy i książki obrazkowe
książki
4.5 (2 głosy)

Jeden z najgłośniejszych amerykańskich komiksów ostatnich lat, fantastyczny przykład nieograniczonych możliwości komiksowego medium, które w rękach utalentowanego twórcy potrafi – podobnie jak literatura – opisać niepokoje i nadzieje społeczeństwa XXI wieku. Tym zbiorem krótkich nowel Adrian Tomine udowadnia, że jest nie tylko jednym z najważniejszych współczesnych autorów komiksów, ale także amerykańskich pisarzy. Jego niezwykły zmysł obserwacji czy umiejętność uchwycenia najsubtelniejszych emocji widać wyjątkowo wyraźnie w historiach o poczuciu straty, twórczych ambicjach, tożsamości i skomplikowanych relacjach rodzinnych, o sukcesach i porażkach.
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • „Śmiech i Śmierć” jest zlepkiem kilku niezwiązanych ze sobą historii w różnych stylach graficzno-kolorystycznych. Mamy tu duża dawkę cynizmu, smutku, radości ale tez ironii i absurdu. Krótkie opowiadania graficzne przenoszą nas do urywków z życia różnych bohaterów opowiadających nam swoje nie zawsze zwyczajne historie. Obie powieści są w formie komiksów, a char­akte­ryst­yczn­a kreska pana Tomine (przez lata współpracującego z tygodnikiem The New Yorker) idealnie współgra z głębszą treścią, ukrytą za wydawałoby się tak zwyczajną formą. Bardzo polecam nawet dla tych czytelników, którzy dopiero chcą zacząć przygodę z powieściami graficznymi. 9/10
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo