Cztery łapy

Autor:
Marc Fresquet Martinez
Ilustracje:
Nikola Kucharska
Wydawca:
Nasza Księgarnia (2019)
Autotagi:
druk
gry planszowe
obiekty trójwymiarowe
Źródło opisu: Miejska Biblioteka Publiczna w Andrychowie - Katalog księgozbioru
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Tytuł: Cztery łapy • Producent: Nasza Księgarnia • Wiek: 6+ • Liczba graczy: 2-8 • Czy uda ci się wskazać mięsożercę i roślinożercę? Na pewno. Spróbuj jednak zrobić to, gdy o punkty walczą też inni gracze, a na stole pojawiają się karty z minusami. Gra Cztery łapy właśnie tego od ciebie oczekuje! • Celem graczy jest zdobycie jak największej liczby kart. By to zrobić należy łapać za żetony, oceniając, które z nich odpowiadają temu, co pojawiło się na wyłożonych kartach. Gracze wyciągają ze swojej talii jedną kartę i równocześnie z innymi kładą ją na stole. Każda z nich przedstawia zwierzę i jego specyfikę. Może to być mięsożerca lub roślinożerca, zwierzę dzikie lub udomowione. Należy zorientować się, których kart jest więcej na stole i chwycić odpowiedni żeton. Utrudnieniem są karty specjalne, które odejmują od puli kart odpowiednią liczbę konkretnych rzeczy i wtedy zupełnie inaczej należy policzyć karty. • Grę stworzył Marc Fresquet Martínez. Ilustracje do polskiej edycji wykonała Nikola Kucharska. Jestem wielką fanką jej rysunków, są charakterystyczne i bardzo dopracowane, przyciągają szczegółami i kolorami. Zawsze widać w nich ogromną staranność, a jej styl jest nie do podrobienia. • Cztery łapy rozwijają spostrzegawczość i refleks. Uczestnicy muszą wykazać się szybkością i uważnością. Gra uczy rywalizacji i współzawodnictwa. Jest też pomocna w treningu logicznego myślenia i skupienia, gdy na stole pojawiają się karty specjalne i należy zweryfikować wszystkie inne wyłożone rzeczy. Ma też element edukacyjny – młodsi mogą poznać, które zwierzęta są mięsożerne, a które roślinożerne. • Cztery łapy to krótka i przyjemna gra z prostymi zasadami. Nikt nie powinien mieć problemu z ich zrozumieniem, już po pierwszej rundzie rozwiewają się wszelkie wątpliwości. W sam raz na wieczór ze znajomymi lub rodziną. Polecam, jeśli lubicie niedługie rozgrywki i chcecie się dobrze bawić.
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo