Uciekinierka

Tytuł oryginalny:
Runaway
Autor:
Alice Munro (1931-2024)
Tłumacz:
Alicja Skarbińska-Zielińska (1949-2017) ...
Wyd. w latach:
2004 - 2016
Wydane w seriach:
Don Kichot i Sancho Pansa
Własny Pokój
Autotagi:
dokumenty elektroniczne
druk
książki
opowiadania
proza
Więcej informacji...
3.1 (13 głosów)

"Uciekinierka" to osiem opowiadań o kobietach, które doświadczają nieprzewidywalności życia. Nie mogąc dojść do ładu z własnymi emocjami, młoda dziewczyna ucieka od męża, by wkrótce przekonać się, że nie może bez niego żyć. Podczas wizyty u starzejących się rodziców ich dorosła córka uświadamia sobie, że jej rodzinny dom stał się przeraźliwie obcym miejscem. ***Matka oczekuje na znak życia od córki, która nieoczekiwanie - i z niezrozumiałych powodów - zerwała z nią kontakt. Z tak zwyczajnych życiowych sytuacji wysnuwa się niezwykła, poruszająca proza Alice Munro, w której kanadyjska mistrzyni potwierdza swą wielką literacką klasę: z przenikliwością ukazuje podskórne napięcia kryjące się pod powierzchnią codzienności, ze znaczących drobiazgów komponuje przejmujący obrazzłożoności relacji międzyludzkich, sprawia, że prawda o ludzkim życiu wyłania się z najdrobniejszych, najzwyklejszych chwil. ***"Uciekinierka" została uznana przez redakcję New York Timesa za jedną z dziesięciu najlepszych książek 2004 roku. Zdobyła również Giller Prize, prestiżową kanadyjską nagrodę literacką. Została przetłumaczona na 21 języków. Jak głosi werdykt jury Międzynarodowej Nagrody Bookera, "Alice Munro potrafi zawrzeć w każdym ze swoich opowiadań taką głębię, mądrość i precyzję, jaką wielu pisarzy osiąga w powieściach w ciągu całego życia". By przekonać się, że to prawda, wystarczy przeczytać tę książkę.na własny los.
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Dziś nasze święto wiec post będzie o kobietach 🙋‍♀️ Uciekinierka to zestaw ośmiu opowiadań napisanych przez Alice Munro - noblistkę i bohaterkę lutego w cyklu czytelniczym dziewczyn z @bookygirls #NieT­akiN­obel­Stra­szny . Jak zawsze odradzam czytania streszczeń z tylnich okładek gdzie w tym przypadku znajdujemy opis „8 kobiet, 8 różnych historii...” Otóż nie! Kobiet jest 5 a trzy opowiadania dotyczą życia jednej bohaterki - Juliet, które zresztą zainspirowały Almodóvara do nakręcenia filmu „Julieta” z 2016 roku 🙃 Każda z historii zawartych w książce opowiada o dłuższym lub krótszym wycinku z życia danej kobiety. Niepozorne na pierwszy rzut oka historie zaskakują nas nagłymi wybuchami emocji, nies­podz­iewa­nymi­ wydarzeniami zmieniającymi tor życia, a także melancholijnymi zakończeniami w których sens opowieści można odkryć dopiero po chwili zadumy. Osobiście, sięgając po tą pozycję (bez obrazy dla pani Munro) bałam się nudnego romansidła, dlatego kończąc pierwsze opowiadanie przeżyłam totalny mind blowing bez reszty przepadając w kolejne rozdziały. Owszem, mamy tu wątki miłosne oraz też dużą dozę „oldschoolowych” zwyczajów i zachowań damsko-męskich (bo powieść mimo, że napisana niedawno, to osadzona jest raczej w XX wieku) ale są one jedynie potwierdzeniem tego z jak uniwersalnymi i ponadczasowymi problemami/emocjami/ wyzwaniami zmagają się kobiety. Mimo, ze skończyłam czytać tą powieść ponad tydzień temu, to do dziś przeżywam w myślach niektóre z zakończeń zastanawiając się „co mogłoby się zdarzyć gdyby...” :) 8/10 Wszystkiego najpiękniejszego dziewczyny!! 🌸🌷
  • Osiem opowiadań, których bohaterkami są kobiety. Tytuł jednej z historii i zarazem całego zbioru jest znaczący. • Carla, Juliet, Penelope, Grace, Lauren, Robin, Nancy – bohaterki opowiadań i uciekinierki. Przed czym, przed kim próbują uciec – przed mężem, rodzicami, matką, narzeczonym, środowiskiem, w którym żyją? Ucieczka nie zawsze się udaje, na przeszkodzie staje czasem przypadek, może los, obawa przed zmianą. • Carla odchodzi od męża, by wrócić tego samego dnia. Juliet, bohaterka trzech opowiadań, opuszcza dom i małomiasteczkowe środowisko, by po latach wrócić tam na krótko i uświadomić sobie obcość. Jaki błąd popełni sama, jeśli kiedyś i ją ktoś bliski opuści? Grace porzuca rysującą się perspektywę stabilizacji u boku Maury’ego i ulega złudnej chwilowej fascynacji jego bratem alkoholikiem.Lauren sądzi, że została adoptowana, gdy poznaje Delphine, której wydaje się, że jest jej biologiczną matką. Robin ma nadzieję na zmianę życia u boku cudzoziemca z Czarnogóry po kilku godzinach spędzonych z nim w trakcie swych corocznych wypraw do teatru na sztuki Szekspira. Co wydarzy się za rok – bo tak się umawiają? Czego szuka Nancy, której zapiski obejmują wiele lat z jej życia? Może Tessyjasnowidzki, a może jej męża Olliego, i po co to robi? • Sporo pytań w opowiadaniach Munro, bohaterki nie zawsze znajdują na nie odpowiedzi. A co z czytelnikami? • Cóż, mieliśmy z tym trochę problemów. Okazało się bowiem, że wbrew entuzjastycznym opiniom z okładki i z innych recenzji, nas proza noblistki nie zachwyciła. Jedynie dwie klubowiczki przyznały, że im się książka podobała. Podkreślały zaskakujące i nieprzewidywalne zakończenia historii, ciekawe portrety kobiet, jasny i klarowny styl. Co do tego ostatniego wszyscy się zgodziliśmy, aczkolwiek nie znaleźliśmy w tej prostocie nic odkrywczego, żadnych ważnych myśli czy wartych zapamiętania cytatów. Większość, też się do niej zaliczam, nie doszukała się „emocji kipiących między wierszami”. Raczej dostrzegliśmy nużące i drobiazgowe opisy i nadmierną koncentrację na szczegółach. Jakoś trudno nam było uznać historie bohaterek za ciekawe i zajmujące. Wydały nam się trochę nudne, niekiedy wydumane. • A może właśnie w tej niespiesznej, powolnej szarości i powszedniości tkwi siła realizmu prozy Munro? Może tak biegnie to nasze życie. Coś próbujemy zmienić, przed czymś uciec, kogoś opuścić, by potem wrócić, uznać, że nic nie da się już zrobić, zmienić, że wszystko musi pozostać tak jak było. Przypadek, los, fatum – tym często tłumaczymy różne zdarzenia. • „Trudno dziś ocenić, jak by się to wszystko mogło wtedy ułożyć” – zastanawia się Robin, gdy okaże się, że pomyliła braci bliźniaków, znając tylko jednego z nich i nie wiedząc o istnieniu drugiego. A Penelopa, czy jej zniknięcie na pewno da się wytłumaczyć potrzebą odnalezienia duchowości, której brakowało jej w domu? Czy zresztą naprawdę brakowało, a może przyczyna opuszczenia matki jest inna? • Jeśli tak się zastanowić, to trzeba przyznać, że „Uciekinierka” stawia wiele pytań, każe zastanowić się nad odpowiedziami na nie. Może jednak warto przeczytać tę książkę i spróbować dostrzec w bohaterkach jakąś cząstkę siebie? • Zostawiam to pytanie czytelnikom.
  • "Uciekinierka" to osiem opowiadań o kobietach, które doświadczają niep­rzew­idyw­alno­ści życia. W każdym z nich Alice Munro z przenikliwością ukazuje napięcia kryjące się pod powierzchnią codzienności, ze znaczących drobiazgów komponuje przejmujący obraz złożoności relacji międzyludzkich, sprawia, że prawda o ludzkim życiu wyłania się z najd­robn­iejs­zych­, najzwyklejszych chwil. • Na szczególną uwagę zasługuje fakt, że w każdym z opowiadań można znaleźć głębię i mądrość, a autorka z przenikliwością sonduje kobiecą psychikę, jej bohaterki, chociaż bywają łatwowierne, naiwne czy lekkomyślne niepozbawione są inteligencji. Potrafią analizować swoje zachowania, zdarzenia z przeszłości i starają się dociec przyczyn własnych przeżyć.
  • Nieśpieszne opowiadania o zwykłych kobietach i zwykłych/niezwykłych historiach. Lekko melancholijna, ale bardzo przyjemna lektura na popołudnie przy kawie.
1 2
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Opis
Autor:Alice Munro (1931-2024)
Tłumaczenie:Alicja Skarbińska-Zielińska (1949-2017) Alicja Skarbińska Alicja Skrabińska-Zielińska
Lektor:Anna Komorowska
Wydawcy:Wydawnictwo W. A. B. - Grupa Wydawnicza Foksal (2013-2016) Biblioteka Akustyczna (2014) W. A. B (2004-2014) Wydawnictwo Dwie Siostry (2009) Grupa Wydawnicza Foksal
Serie wydawnicze:Don Kichot i Sancho Pansa Własny Pokój
ISBN:978-83-280-0871-7 978-83-608-5072-5 978-83-7878-120-2 978-83-280-071-7 978-83-7408-205-0
Autotagi:audiobooki beletrystyka CD dokumenty elektroniczne druk epika książki literatura literatura piękna MP3 nagrania opowiadania powieści proza zasoby elektroniczne zbiory opowiadań
Powyżej zostały przedstawione dane zebrane automatycznie z treści 11 rekordów bibliograficznych, pochodzących
z bibliotek lub od wydawców. Nie należy ich traktować jako opisu jednego konkretnego wydania lub przedmiotu.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo