Dziennik panny służącej

Tytuł oryginalny:
Journal d'une femme de chambre
Autor:
Octave Mirbeau (1848-1917)
Tłumacz:
Maria Zenowicz (1916-2007)
Przedmowa:
Joanna Żurowska
Wydawcy:
Wydawnictwo Marginesy (2015)
Spółdzielnia Wydawnicza Czytelnik (1977)
Państ. Instytut Wydawniczy (1960)
ISBN:
978-83-64700-61-3, 978-83-6400-61-3
Autotagi:
druk
powieści
1.8 (4 głosy)
Celestyna, służąca z Paryża, przyjeżdża na służbę na prowincję. Podczas pobytu u państwa Lanlaire'ów prowadzi dziennik, w którym pisze o tym, co jej się przytrafia i wspomina pracę w innych domach. Opisuje swoje romanse, dawnych kochanków, śmieszne i tragiczne historie, umizgi ekscentrycznych pracodawców. Pojawia się modny pisarz, obłudny mieszczuch, działacz dobroczynny, zubożały hrabia ożeniony z bogatą parweniuszką, stary fetyszysta czy zblazowany młodzieniec. Celestyna ma niezwykle ostre pióro i znakomity dar obserwacji. I nie zna litości w zdradzaniu tajemnic swoich chlebodawczyń oraz przywar swoich panów zafascynowanych jej urodą. ULanlaire'ówCelestyna poznaje Józefa - służącego, tyrana, stręczyciela i sadystę. Boi się go, ale jest także nim zafascynowana. Pewnego dnia w lesie zostaje znaleziona zgwałcona i zamordowana dziewczyna - Klarcia. Celestyna domyśla się, kto to mógł zrobić. Tylko czy jej to będzie przeszkadzało? [lubimyczytac.pl]
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Błędy merytoryczne w treści - autor raz opisuje główną bohaterkę jako miłośniczkę miasta, która gardzi wsią, żeby po kilku stronach pisać o jej miłości do wsi i niechęci do miasta. Główna bohaterka to kobieta upadła, którą trudno polubić. Choć to nie jest problem. Gorzej, że historie opowiadane z jej perspektywy z biegiem książki mają coraz mnie ładu i składu. Czytelnik odnosi wrażenie, że autorowi zabrakło pomysłu na rozwinięcie i zakończenie książki, więc wrzucił jakieś luźne historie o służących po drodze (pod koniec książki jest ich zatrzęsienie i zupełnie odbiegają od linii fabularnej), aby czymś zapełnić stronice tej powieści. Początek był bardzo obiecujący. Ale z każdą stroną ta książka coraz bardziej rozczarowywała.
  • Wymęczyła i wynudziła mnie ta książka strasznie.kompletnie nic nie wnosząca, a główna bohaterka głupiutka i puściutka moim zdaniem. Spodziewałam się naprawdę czegoś lepszego, ciekawszego, ale niestety zawiodłam się i rozczarowałam. Szkoda na nią czasu, bo naprawdę nic specjalnego (ale ja niestety z tych co zawsze muszą skończyć książkę bez względu na to czy się podoba, czy nie). Ciekawi mnie tylko jedno? Jak taka nudna książka doczekała się 3 ekranizacji?
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Zgłoś problem
Nadzór pedagogiczny - biblioteki szkolne Poznań PBP
Ministerstwo Edukacji Narodowej opublikowało arkusz kontroli w zakresie prawidłowości organizacji i funkcjonowania biblioteki szkolnej. • Informacje o kontroli: • Kontrola dotyczy sprawdzenia zgodności z przepisami prawa funkcjonowania biblioteki szkolnej. • Kontrolę należy przeprowadzić w publicznych: szkołach podstawowych, gimnazjach i szkołach ponadgimnazjalnych (z wyłączeniem szkół policealnych oraz szkół dla dorosłych). • Kontrolą należy objąć 25% wskazanych powyżej szkół, w okresie listopad 2016 r. – kwiecień 2017 r. • Kontrolą należy objąć rok szkolny 2016/2017. • Arkusz kontroli [Link]
Kultura wobec postępu i modernizacji Poznań PBP
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
Choroby autoimmunologiczne
Szkoła w czasach AI
Autyzm? Abrakadabra!
Obiecaj, że wrócisz
Podano do stołu
Las wita was!
Czas złych snów
foo