Dziewczyna z sąsiedztwa

Tytuł oryginalny:
Girl Next Door
Autor:
Jack Ketchum (1946-2018)
Tłumacz:
Łukasz Dunajski
Wydawca:
Wydawnictwo Papierowy Księżyc (2009-2011)
ISBN:
978-83-61386-01-8, 978-83-61386-09-4
Autotagi:
druk
książki
powieści
proza
4.0 (7 głosów)

"Dziewczyna z sąsiedztwa" to jedna z najsłynniejszych powieści grozy ostatnich lat, uznawana za jedną z najbardziej wstrząsających książek w historii literatury. To legendarna już opowieść o szaleństwie rodzącym się w ludzkim umyśle i o tym, jak to szaleństwo zaraża wszystkich wokół, jak infekuje niewinne umysły i prowadzi do eskalacji cierpienia, bólu i nienawiści. Obok tej książki nie można przejść obojętnie. Dziewczyna z sąsiedztwa wstrząsa czytelnikiem do granic wytrzymałości i pozostawia w emocjonalnym szoku jeszcze przez długi czas po zamknięciu ostatniej strony. Wstęp do książki napisał sam Stephen King, co będzie wielką gratką dla jego licznych fanów! Przedmieścia. Ciemne ulice, przystrzyżone trawniki i przytulne domy. Miła, spokojna okolica. Jednak nie dla nastoletniej Meg i jej kalekiej siostry Susan. W domu Chandlerów, przy ślepej uliczce, w ciemniej, zawilgoconej piwnicy, Meg i Susan zdane są na łaskę kapryśnej i cierpiącej na ataki szału ciotki Ruth, którą szybko ogarnia szaleństwo. Szaleństwo, którym zaraża swoich trzech synów oraz całą okolicę. Jedynie jeden zatroskany chłopiec spróbuje oprzeć się złu zarażającemu niewinne umysły. Musi podjąć bardzo dorosłą decyzję i wybrać między miłością i współczuciem, a pożądaniem i złem... Którą drogę wybierze?
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Nie jest to horror w klasycznym rozumieniu gatunku – nie ma tu wampirów, wilkołaków ani innych potworów, jedynie ludzie. Szczerze mówiąc czytając tę powiesz czułam lekką irytację, na postacie w książce i na ich postawę, na ogólną milczącą zgodę na tortury albo wręcz na chęć uczestnictwa w tym prześladowaniu. Wydawało mi się to nieco absurdalne, historia która nie mogłaby się przytrafić naprawdę, bo główna ‘dręczycielka’ nie wydaje się realna. Dopiero w posłowiu autor wspomina, ze inspiracją była podobno prawdziwa historia, dosyć podobna do tej książkowej. O ile w trakcie czytania czekałam, zęby historia się już skończyła, bo denerwowała mnie pasywność sąsiadów, po posłowiu zrozumiałam, czemu tak naprawdę jest to straszna książka – bo może być prawdą.
    +2 trafna
  • Zanim do tej książki zasiadłam, to rzuciłam okiem na opinie o niej - ciekawie, ciekawie, myślę sobie..."po co takie książki powstają", "nie da się czytać", "samo zło".... ciekawie, ciekawie...I zasiadłam. I czytam. I mam nerwa, bo King zdradził już całą fabułę, łącznie z zakończeniem we wstępie. No jak tak można!No i już zonk, na samym początku. A potem? Nie jest wcale tak strasznie, ani przejmująco, ani wcale nie jest tak, że "tego nie da się czytać, bo tu samo zło w czystej postaci". Ot zwykła powieść grozy z niespotykaną fabułą. Tyle, że prawdziwa......
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo