To nie deszcz, to ludzie

Wywiad:	Halina Birenbaum Monika Tutak-Goll
Autor:	Halina Birenbaum
Wydawca:	Wydawnictwo Agora (2018-2019)
ISBN:	978-83-268-2837-9, 978-83-268-2908-6 978-83-268-2909-3
Autotagi:	autobiografie druk książki literatura faktu, eseje, publicystyka rodzina sprawozdania
	4.7 (10 głosów)
	MIŁOŚĆ I PAMIĘĆ OCALONE Z HOLOCAUSTU. Zawsze patrzy przed siebie: "Przeszłość żyje obok mnie, ale ja nie żyję przeszłością". Jeśli kocha, to całą sobą: "Ja nie wierzyłam, gdy mówili, że Boga trzeba kochać więcej niż wszystkich. Myślałam zawsze: ja moją mamę kocham więcej niż Boga, więcej niż wszystko". Miała trzynaście lat, gdy straciła ukochaną matkę na Majdanku, gdzie zostały wywiezione z warszawskiego getta. Była też więźniarką Auschwitz-Birkenau, Ravensbrück oraz Neustadt-Glewe. Przywraca pamięć o tych, których nie pamiętałby już nikt. Odważnie mówi o sprawach, o których zazwyczaj się milczy. Jeden z najmocniejszych od lat głosów z głębi Shoah, niezwykle poruszające świadectwo siły życia, kobiecości i pamięci. W głębokiej i osobistej rozmowie z Moniką Tutak-Goll Halina Birenbaum wspomina swoje dzieciństwo w Warszawie, dojrzewanie w getcie, zamordowanie rodziców, pierwszą miłość w Auschwitz, a także odzyskaną wolność, drogę do Izraela oraz budowanie na nowo państwa i rodziny. Ta przejmująca historia - książka pisana z perspektywy kobiecej - to opowieść o sprzecznościach i podobieństwach: o Polsce i Izraelu, o łączeniu macierzyństwa z pisaniem, o wpływie Zagłady na relacje z innymi, o zazdrości i miłości, o lęku przed stratą, o wyzwoleniu z poczucia winy wobec dzieci. A nade wszystko to manifest chęci życia i pojednania - nie tylko między krajami, ale także między ludźmi i rodzinami. Więcej...

Zaloguj się by ocenić

Zgłoś problem

Wypożycz w bibliotece pedagogicznej

Dostęp online

Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.

Dodaj link

Recenzje

Ala

Książkę Haliny Birenbaum "To nie deszcz" to ludzie przeczytałam z wielką ciekawością. Pamiętam dawne wydania wspomnień tej autorki pt. "Nadzieja umiera ostatnia" i bylam ciekawa co nowego ma do przekazania autorka. Przypomnę, że pani Halina jest polsko-izraelsko tłumaczka, pisarką, która przed wojną mieszkała z rodzicami w Warszawie. "W czasie II wojny światowej przebywała początkowo w getcie warszawskim, a następnie w niemieckich obozach koncentracyjnych na Majdanku i Auschwitz-Birkenau. Podczas ewakuacji obozu szła w marszu śmierci do Wodzisławia Śląskiego skąd przetransportowano ją do Ravensbrück, a następnie do Neustadt-Glewe. W Auschwitz-Birkenau miała numer 48693". Tyle tytułem przypomnienia. • O samej ksiażce moge powiedziec, ze bardzo dobrze sie ją czyta. Walorem jest wielka szczerość i otwartość autorki, która mimo tego, że straciła cała rodzinę, i przeżyła piekło getta i obozów, zachowała w sobie nadzieję, wiare i miłość. To między innymi miłośc przeżyta w obozie dała jej siłę do walki o swoje dalsze zycie. Jest to jedna z wielu pozycji opowiadających o Holokauście, ale tu autorka opisuje też rzeczywistość powojenną, swoje małżeństwo i życie w kibucu razem z męzem Henrykiem. Ta rzeczywistośc jest tez trudna, ale siła ducha atorki pozwala jej przetrwac. Nie zapomina ona o przezyciach wojennych, ale swoją działalność kieruje na przypominanie i ostrzeganie przed groza wojny, przed nienawiścią i nieszanowaniem praw drugiego człowieka czy narodu. Bardzo polecam te książkę, choć niektóre analizy polskiej rzeczywistosci doby obecnej sa według mnie chybione, ale całośc jest bardzo wartościowa i warta przeczytania.
asenata

Wspaniała książka - nie tylko o getcie, obozach i wojnie... To zapis przede wszystkim o uczuciach, wolności, życiu. Książek o holokauście przeczytałam już ogrom - ta jest jedną z najlepszych. Bardzo polecam.

Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum

Okładki

Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.

Zgłoś problem