Etnogadki:

opowiastki o dawnych obrzędach i zwyczajach

Autorzy:
Witold Przewoźny
Monika Michaluk-Mazurek
Michał Stachowiak
Ilustracje:
Michał Stachowiak
Wydawcy:
Wydawnictwo Albus (2018-2021)
Wydawnictwo ALBUS Iwona Wierzba
Wydawnictwo Albus Waldemar Wierzba
ISBN:
978-83-89284-54-9, 978-83-89284-60-0
979-83-89284-54-9
Autotagi:
antologie
druk
ikonografia
książki
opowiadania
poezja
proza
publikacje popularnonaukowe
wiersze
zbiory opowiadań
5.0 (3 głosy)

Etnogadki, opowiastki o dawnych obrzędach to bogato ilustrowana książka adresowana do dzieci i ich opiekunów, która starszych czytelników skłania do wspomnień, a przed młodszymi odsłania tajemnice świata natury i związanych z nią obrzędów i tradycji. Książka jest efektem spotkania niezwykłych twórców: Moniki Michaluk, Michała Stachowiaka oraz Witolda Przewoźnego, których pasja w odkrywaniu świata naszych przodków – pełnego mądrości, magii i tajemnic widoczna jest na każdej stronie publikacji. Autorzy wierzą, że lektura książki, opartej na rzetelnej wiedzy etnograficznej może stać się pretekstem do dialogu międzypokoleniowego, który pozwoli zachować pamięć o zapomnianych ludowych zwyczajach. Młody czytelnik dowie się z niej skąd się wzięły polskie święta? Jak żyli ludzie zanim wymyślono zegary i kalendarze? Po czym poznajemy, że pory roku się zmieniają? Dlaczego czas nie chodzi spać? Piękna szata graficzna książki to połączenie nowoczesnych trendów w ilustracji z motywami ludowymi. [nota wydawcy].
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Przy pierwszym zetknięciu się z książką nie byłam pewna, czy jej specyficzna oprawa graficzna nie zniechęci mnie i dziecka do zapoznania się z treścią. Okazało się jednak, że taki a nie inny dobór ilustracji stanowił doskonałe uzupełnienie dla nastroju książki. • Jej niezwykłość zawiera się przede wszystkim w sposobie prezentowania treści. Nie ma miejsca na nudę; obok rozbudowanych opisów dotyczących poszczególnych zagadnień dostajemy zabawne rymowane wierszyki, ilustracje mogą być dobrą odskocznią do zabawy w wyszukiwanie. Wprowadzona jest też postać sowy, która z każdej strony wyhukuje swoje krótkie refleksje, znajdzie się nawet przepis na pączki. • Wszystko to ujęte jest w pewien powtarzalny schemat. Atrakcyjny rozkład dotyczy każdego poruszanego zagadnienia. Po książkę chce się sięgać wielokrotnie. Nie trzeba czytać jej od deski do deski, można wybiórczo zainteresować się jednym z omawianych zagadnień. • Dla mnie i dziecka - jedno z milszych odkryć czytelniczych.
  • W ciekawy i przystępny dla dziecka sposób wyjaśnione dawne obrzędy i zwyczaje ludowe - niektóre nadal funkcjonują w naszym społeczeństwie np. Noc świętojańska (wianki).
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo