Teatr 38

Autorzy:
Stanisław Dziedzic (1953-2021)
Tadeusz Skoczek
Ilustracje:
Piotr Rachwaniec
Wydawca:
Fundacja Promocji Kultury Urwany Film (2018)
ISBN:
978-83-945174-5-8
Autotagi:
druk
książki
publikacje naukowe
Źródło opisu: Biblioteka Kraków - Katalog centralny
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Historia teatru inspiruje i stanowi ciekawy przedmiot dociekań • badaczy. Wśród licznych publikacji Stanisława Dziedzica szczególne • miejsce zajmuje książka napisana we współpracy z Tadeuszem Skoczkiem • – Teatr 38. Jest to interesująca monografia dotycząca studenckiego życia teatralnego. Autorzy: Stanisław Dziedzic – historyk literatury, publicysta, kulturoznawca, oraz Tadeusz Skoczek – medioznawca, wydawca, publicysta i krytyk literacki, w przejrzysty sposób • ukazują początki działalności teatru akademickiego w Krakowie po politycznej odwilży w połowie lat 50. XX w. W środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego po II wojnie światowej istniał Zespół Dramatyczny. Irena Wollen stworzyła w kręgach krakowskich Mały Teatr Akademicki, który wraz z Waldemarem Krygierem przekształciła w międzyuczelniany Teatr 38. Od pierwszej premiery (Wszyscy przeciw wszystkim Adamova, styczeń 1957) zespół jako jedyny w skali kraju sięgał po nieznaną w Polsce współczesną literaturę zachodnią. Okres świetności Teatru 38 przypadł na lata 1959–1968. W roku 1974 zawiesił działalność. Następnie został reaktywowany w 1979 roku premierą Becketta. Zamknięty w 1981 roku na okres stanu wojennego, Ponownie wznowił działalność pod patronatem Uniwersytetu Jagiellońskiego. Grupa zmieniała się wraz ze zmianą pokoleniową jej twórców. Wielu znanych aktorów, reżyserów, scenografów wywodzi się właśnie z Teatru 38. W 1992 roku kierownik zespołu Piotr Szczerski otrzymał propozycję objęcia Teatru im. Stefana Żeromskiego w Kielcach i jesienią tegoż roku Teatr 38 zaprzestał działalności. Książka składa się z kilku części: pierwsza to historia Teatru 38, druga to wykaz premier, trzecia – wspomnienia 22 twórców z zespołu i ostatnia – biogramy 39 artystów związanych z teatrem studenckim. Dowodem rzetelności publikacji jest obszerna baza • źródłowa i bogata literatura przedmiotu. Autorzy wykorzystali liczne źródła drukowane, kilkanaście tytułów prasowych i wiele opracowań. • Halina Biniek
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo