Islandia

Autor:
Piotr Milewski
Wydawcy:
Legimi (2018-2022)
Świat Książki (2018-2022)
ISBN:
978-83-8139-029-3, 978-83-8289-436-3
Autotagi:
audiobooki
dokumenty elektroniczne
e-booki
3.0

Siódmego czerwca 1613 roku do zatoki Nesvogur na półwyspie Snafellsnes wpływa statek handlowy z Bremy. Na pokładzie stoi Daniel Vetter, Morawianin, członek Jednoty Braci Czeskich. Ma dwadzieścia jeden lat. Nie wiemy, jak wygląda, nie zachował się bowiem żaden jego portret. Możemy sobie wyobrazić, że na jego twarzy rysuje się zmęczenie morską podróżą, a w sercu ciekawość siłuje się ze strachem. Ćwierć wieku później, w roku 1638, w prowadzonym przez Vettera warsztacie typograficznym w Lesznie, ukazuje się książka pod tytułem Islandia albo Krótkie opisanie wyspy Islandyji. Wieść o pierwszym opisie wyspy wydanym w języku polskim roznosi się lotem błyskawicy po Europie.

Wydany przez Towarzystwo Przyjaźni Polsko-Islandzkiej reprint dzieła Daniela Vettera wpadł mi w ręce, gdy szukałem inspiracji do podróży. Przeczytałem Islandię.. . w jeden wieczór. Przerzucając ostatnią stronę, wiedziałem, że opisuje ona dokładnie miejsce, które chcę odwiedzić.

Zapakowałem książkę Morawianina do plecaka i pojechałem na Islandię.

W 1613 r. brat czeski Daniel Vetter udał się w młodzieńczą, egzotyczną podróż na Islandię, którą opisał w wydanej w wielkopolskim Lesznie pasjonującej relacji z pobytu na wyspie. Czterysta lat później jego śladami na wyspę udał się Piotr Milewski i pozostawił swój opis. Przeczytałem jego książkę. Z wypiekami na twarzy! Polecam!

prof. dr hab. Dariusz Rott

miłośnik Islandii, od ponad trzydziestu lat bada życie i działalność Daniela Vettera

Dawno, dawno temu, pewien Czech wypowiedział po polsku zdanie, które zostało zapisane w Księdze Henrykowskiej. Inny osobnik posługujący się czeskim jako pierwszym językiem, i również dawno temu, odbył podróż na daleką wyspę. Opisał ją po polsku. W Polsce też książkę wydał. A Piotr Milewski do pewnego momentu podąża śladami morawskiego antytrynitarza, choć opowiada nam własną historię. Długo czekałem na takie przedstawienie Islandii.

Hubert Klimko-Dobrzaniecki

Piotr Milewski

– wędrowiec, pisarz, fotograf. Urodził się w 1975 roku w Chełmie, a wychował w Opolu. Studiował w Poznaniu, Wiedniu, Pasawie, Filadelfii, Sapporo i Otaru. Dziewięć lat spędził w Japonii. Stypendysta Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Autor bestsellerowych książek Transsyberyjska. Drogą żelazną przez Rosję i dalej (2014) i Dzienniki japońskie. Zapiski z roku Królika i roku Konia (2015). Współautor książki Hokkaido – Japonia bez gejsz i samurajów (2006). Dwukrotny laureat Nagrody Magellana Magazynu Literackiego „Książki”. Nominowany do nagrody magazynu „National Geographic Traveler”. Współpracuje z polskimi i japońskimi czasopismami oraz z prasą polonijną.

Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Islandia z innego punktu widzenia... • Książka napisana przez Piotra Milewskiego o jednym z najzimniejszych krajów Europy nie jest przewodnikiem turystycznym, jest czymś z pogranicza reportażu i nieco fabularyzowanej powieści sentymentalnej. • Autor zainspirowany reprintem dzieła Daniela Vettera, który w wieku XVII odwiedził Islandię i spisał wrażenia ze swego na niej pobytu, postanowił pójść niejako w ślady za Morawianinem i wyruszył w drogę ku krainie lodowców i kraterów powulkanicznych. Niestety nie spodziewał się, że podczas swego na Islandii pobyty doświadczy najzimniejszego lata od pięć­dzie­sięc­iole­cia. Wiele sytuacji dało mu w kość. Samo podróżowanie z ogromnym i ciężkim plecakiem w bardzo niskiej temperaturze nie należało wcale do łatwych. Do tego noce spędzone w namiocie targanym często silnym wiatrem. Ogromną rekompensatą za podróż w trudnych do zniesienia warunkach pogodowych było piękno naturalnego polodowcowego krajobrazu, który na każdym turyście wywiera jednak ogromne wrażenie. W różnych miejscach swego pobytu autorowi udawało się trafić na niesamowitych ludzi, którzy swymi opowieściami o życiu na wyspie, panujących na niej tradycjach, ale także przeróżnych ograniczeniach raz potrafili wprowadzić czytelnika w niesamowite wręcz zdumienie, a innym zaś razem w konsternację. Bo funkcjonować w kraju, gdzie częściej noc jest znacznie dłuższa od dnia i nie oszaleć to naprawdę cud. I choć wielu bohaterów tej historii przyznało się z jakimi problemami często przychodzi się borykać mieszkańcom wyspy, to i tak w większości nie potrafią sobie oni wyobrazić życia gdzieś indziej. • Pełna osobistych refleksji i porównań do opisów z dzieła Vettera opowieść Milewskiego o mimo wszystko dla wielu nieco egzotycznej Islandii jest intrygującą historią, napisaną w bardzo literacki sposób, którą czyta się z czystą przyjemnością. Myślę, że jest doskonałą lekturą zachęcającą do podróży tych, którzy marzyli o odwiedzeniu tego miejsca, a jeszcze się na taki krok nie zdecydowali. Polecam gorąco publikację.
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo