To my dzieci świata

Autor:
Eliza Piotrowska
Ilustracje:
Hubert Grajczak
Wydawcy:
Papilon (2022)
Centrum Edukacji Dziecięcej - Publicat (2018-2022)
Publicat
Wydane w seriach:
CED Centrum Edukacji Dziecięcej
Centrum Edukacji Dziecięcej
ISBN:
978-83-271-0303-1, 978-83-271-0632-2
Autotagi:
beletrystyka
druk
ikonografia
komiksy i książki obrazkowe
książki
2.0

Ta książka zabierze dzieci w fascynującą podróż. Razem z Igą, Gutkiem i psem Globusem poznają rówieśników z 28 krajów na różnych kontynentach. Odkryją najważniejsze święta, tradycyjne potrawy oraz ulubione zabawy, jakie towarzyszą dzieciom w najdalszych zakątkach świata. Poćwiczą sambę w Brazylii, pobawią się w leśnym przedszkolu w zimnej Skandynawii, zagrają w tryktrak w Turcji, przyjrzą się z bliska zwięrzetom w gorącej Australii czy Kenii, w e Francji poczęstują się pachnącymi rogalikami, a w Izraelu purimowymi ciasteczkami. Zrozumnieją, że wszystkie dzieci są wyjątkowe. Chociaż żyją na różnych kontynetach, mają podobne marzenia. Pragną być kochane, uśmiechnięte i szczęśliwe. Na początku i na końcu książki znalazły się postacie, które dzieci będą mogły odszukać w kolejnych rozdziałach. To zabawa, która ćwiczy spostrzegawczość i koncentrację. Wspólne czytanie i oglądanie książki może być pretekstem do rozmowy z dzickiem o różnicach w wyglądzie, kulturze i stylu życia, a także inspiracją do podróży oraz poszerzania horyzontów. Książka w radosny sposób uczy akceptacji i otwartości na świat. Bo ktoś inny to ktoś wyjątkowy!
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Moją osobistą ocenę książki podbiła ogólna reakcja Młodego Czytelnika na nią: wybrał ją z półki (czyli zainteresowała go okładka, bo czytać samodzielnie nie potrafi), czytanej na głos słuchał, a jego wzrok ślizgał się po ilustracjach i czasem zadał pytanie o coś, co na nich zauważył. I tylko dlatego ta książka nie jest taka najgorsza. • Na nic podnad tę notę nie zasługuje, ponieważ: • -ilustracje są chaotyczne, • -jest niekonsekwentna: raz przedstawiany jest region geograficzny, raz kraj; o jakimkolwiek planie w "podróży" nie ma mowy, skaczemy po nieokreślonych kontynentach aż się w głowie kręci; przede wszystkim zaś raz przedstawiane są słynne postacie fikcyjne, jak bohaterowie książek lub mitologii, innym razem historyczne, czasem trafi się budowla, czasem zwierzak. I czasem w innych krajach mówią po "ichniemu", a czasem po polsku. • Kompletne brakuje tu powtarzalności układu, schematyczności, wyjaśnień, przypisów. Książka to tak naprawdę nie do końca czytelne, choć atrakcyjne dla młodszego dziecka ilustracje, parę luźnych skojarzeń z danym miejscem i wypowiedzi pojawiających się postaci (ludzi, herosów i zwierząt) w komiksowych dymkach - rymem lub nie. Tyle. By skorzystać jakkolwiek z tej książki, rodzic musi się absolutnie zaangażować, żeby nie powiedzieć - odwalić całą robotę za autorów.
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo