Obudź mnie zanim umrę

Autor:
Aleksandra Jonasz
Wydawcy:
Saga Egmont (2024)
Legimi (2018-2024)
Novae Res-Wydawnictwo Innowacyjne (2018)
ISBN:
9788728577745, 978-83-8147-063-6
978-83-8147-103-9
Autotagi:
dokumenty elektroniczne
druk
książki
powieści
proza
4.0

Umysł to labirynt bez wyjścia. Co zrobisz, by się z niego uwolnić?

Opinią publiczną w Chicago wstrząsa seria bestialskich zbrodni. Zagadkowy rytuał mordercy, który myje, ubiera i perfumuje swoje ofiary, po czym pozostawia je w pozornie przypadkowych miejscach, nie daje spokoju młodej detektyw, Rosalie Evans. Bezsenne noce spędzone na analizowaniu każdej najdrobniejszej poszlaki, poranki w samochodzie z mocną kawą, ściana zapełniona fotografiami ofiar, butelki po antydepresantach i szklanki z wódką – oto jej codzienność. Prawdziwy koszmar rozpocznie się jednak wtedy, gdy kobieta zda sobie sprawę, że krwawe wizje w jej umyśle stają się rzeczywistością...

Aleksandra Helena Jonasz - urodzona 16 maja 1998 roku w Zamościu. Miłośniczka książek, swoją przygodę z pisaniem rozpoczęła na poważnie w wieku 15 lat. W jej zbiorach literackich znajdują się tomiki poezji, opowiadania, fan-fiction oraz wolna proza. W kręgu jej zainteresowań literackich znajdują się thrillery psychologiczne, horrory, norweskie kryminały oraz opowieści „true crime”. Jej debiutancka powieść nosi tytuł „Obudź mnie zanim umrę” i jest pierwszą częścią trylogii kryminalnej, w której poznajemy dwójkę detektywów badających sprawę tajemniczych morderstw w Chicago. Pierwszą książkę napisała w wieku 19 lat, trzy miesiące po zdaniu matury, natchnięta weną i zainspirowana twórczością Samuela Bjørka. Trylogia kryminalna jest początkiem jej kariery literackiej.

Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Ech szkoda że nie ma ciągu dalszego ,bo książka jest rewelacyjna ,do tego stopnia że po jej wpływem sam zacząłem pisać kryminał
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo