Post scriptum

• 

  justyna.pikul87
  Czytając opis książki zastanawiałam się jak to możliwe, że istoty nadprzyrodzone można pokazać w naszym świecie w dodatku pracują i jeszcze są uwikłane w morderstwo (chociaż bardziej bym się spodziewała, że sami zamordują). • Piotr Strzelecki jest psychologiem i doradcą, a razem z Sabiną Piechotą, która jest behapówką (jak sama o sobie mówi) prowadzą w Brzegu firmę PS Consulting dla osób nienormatywnych. Każde z nich jest osobą nienormatywną, a jaką to już zajrzyjcie do książki. Jednakże na swój sposób radzą sobie z życiem wśród ludzi Sabina obżera się • słodyczami, a Piotr pali lawendowe świece. • Z czystego przypadku zostają wplatani w próbę morderstwa i postanawiają sami rozwiązać zagadkę przy pomocy Marcina policjanta z Opola i sami wpadają w tarapaty, a rozwiązanie kto kogo i dlaczego nie jest wcale takie proste. • Książkę czytało się szybko, krótkie rozdziały to jeszcze ułatwiają. Mimo tego, że wampiry, strzygi, wilkołaki kojarzą nam się z grozą i strachem tu się tego w ogóle nie odczuwa, a bardziej jako dobrą zabawę, bo momentami padałam ze śmiechu. Postacie są świetnie opisane, muszą się odnaleźć w rzeczywistości i funkcjonować wśród ludzi, a nie kryć się w trumnach, jaskiniach itp. jak dotąd sądzono. W dodatku jest dość sporo postaci, które przewijają się w książce i mają pozytywny wpływ na głównych bohaterów i pomagają im przetrwać w tym świecie. • Czytanie tej książki sprawiło mi niezłą frajdę również z racji tego, iż mieszkam niedaleko Brzegu i bardzo dobrze znam całą okolice i wszystkie opisane miejsca. Jak tylko była podana ulica, czy miejsce ja już oczami wyobraźni stałam w tym miejscu i widziałam jak oni się przemieszczają, w którą stronę mogą się udać. • Milena Wójtowicz chyba stworzyła nowy gatunek fantasy na wesoło i na pewno sięgnę po kolejne tomy tej serii.

Brak wątków