Przedziwna śmierć Europy:

imigracja, tożsamość, islam

Tytuł oryginalny:
Strange Death of Europe
Autor:
Douglas Murray
Lektor:
Jędrzej Fulara
Tłumacz:
Tomasz Bieroń
Wydawcy:
Stowarzyszenie Pomocy Osobom Niepełnosprawnym Larix (2021)
Zysk i Spółka Wydawnictwo (2017)
ISBN:
978-83-8116-191-6, 978-83-8335-158-2
Autotagi:
audiobooki
druk
książki
literatura faktu, eseje, publicystyka
sprawozdania
3.6 (7 głosów)

Dlaczego Stary Kontynent popełnia samobójstwo? Spadająca stopa urodzin, masowa imigracja oraz pielęgnowanie braku zaufania do siebie i nienawiści do własnych wartości składają się na to, że Europejczycy nie potrafią wystąpić we własnej obronie ani oprzeć się kompleksowym przemianom swojego społeczeństwa, które w końcu doprowadzą do jego unicestwienia. Książka Murraya jest nie tylko analizą realiów demograficznych i politycznych, ale również bardzo osobistą relacją naocznego świadka autodestrukcji kontynentu. "Przedziwna śmierć Europy" zawiera reportaże z podróży po całym kontynencie, o miejscach, do których migranci przybywają i do których ostatecznie trafiają, a także tych, które ich nie akceptują. Na każdym etapie Murray cofa się o krok, aby objąć spojrzeniem szersze kwestie, które mogą doprowadzić do upadku kontynentu europejskiego, od atmosfery masowych ataków terrorystycznych po stopniową erozję naszych wolności. Autor podejmuje takie tematy jak rozczarowująca porażka multikulturalizmu, wolta Angeli Merkel w kwestii migracji, brak repatriacji i zachodnia fiksacja na punkcie poczucia winy. Murray jeździ do Berlina, Paryża, Skandynawii, na Lampedusę i do Grecji, wszędzie odkrywając chorobę, która toczy europejską kulturę od środka, a także słuchając historii ludzi, którzy przybyli z dalekich krajów do Europy. [lubimyczytac.pl]
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Książkę polecam wszystkim. Bardzo dobrze napisana.
  • Autor operuje faktami i datami, narrację prowadzi spokojnie i rzeczowo - pięknie się to czyta.'gastarbeiterzy' przybywający do Europy po II wojnie światowej dali początek zjawisku, nad którym żaden polityk nie zapanował, którego nie zaplanował, konsekwencji nie 0przewidział - a teraz, po niemieckim "Wilkommen", Europa zapomniała o swojej tożsamości. Polityczna poprawność, która jest już politycznym bełkotem podpieranym pseudonaukowymi wypowiedziami i pseu­dorz­etel­nymi­ sondażami, przyczynia się - jak to ujął autor - właśnie do "przedziwnej śmierci Europy": gdy dzielnice Paryża przypominają obozy dla uchodźców, w Szwecji są strefy "no go", Europa mówi retoryką wstydu i zupełnie nie zauważa, że jakoś nie ma wiel­okul­turo­wego­ Bliskiego Wschodu czy wielokulturowej Azji, gdzie każdy, kto się zjawi u granic i zażąda (nie: poprosi - bo migranci żądają) azylu, to jest witany z otwartymi ramionami...
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo