Dlaczego sztuka pełna jest golasów?:

i inne ważne pytania

Tytuł oryginalny:
Why is art full of naked people?
Autor:
Susie Hodge
Ilustracje:
Claire Goble
Tłumacz:
Grzegorz Kulesza
Wydawcy:
Wydawnictwo Naukowe PWN (2017-2019)
Wydawnictwo Naukowe PWN SA (2017)
ISBN:
978-83-01-18938-9
Autotagi:
druk
książki
literatura piękna
5.0

Dlaczego sztuka pełna jest golasów? Dlaczego to wszystko jest płaskie? Po co te wszystkie owoce? Dlaczego dzieła sztuki sa takie drogie? Dlaczego ludzie właściwie zajmują się sztuką? Książka językiem dzieci odpowiada na najważniejsze pytania dotyczące praw, którymi rządzi sztuka. Tłumaczy, czym są malowidła naskalne, kubizm, malarstwo odrodzenia czy sztuka współczesna.
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Sztuka ma podsuwać myśli, które bez niej nie przyszłyby nam do głowy (fragm. książki „Dlaczego sztuka pełna jest golasów? i inne ważne pytania”) • Czy można dzieciom opowiedzieć o sztukach plastycznych (malarstwie, rysunku, grafice, architekturze) i pokrewnych dziedzinach w przystępny, ale również ciekawy sposób? Czy można oswoić trudne terminy, jak kubizm, op-art, synestezja, pointylizm, petroglify czy też sztuka konceptualna? Oczywiście, że tak, ale pod jednym warunkiem. Musi to być książka Susie Hodge, o nieco przewrotnym tytule: „Dlaczego sztuka pełna jest golasów? i inne ważne pytania”. • Książka jest przykładem lektury, która łamie stereotyp, że o skomplikowanych rzeczach trudno jest opowiedzieć dzieciom. Autorka za pomocą nietypowych pytań, ale też niebanalnych odpowiedzi, prowadzi młodego czytelnika szlakiem różnych kierunków, stylów, nurtów, dzieł sztu-ki i artystów poszczególnych epok. W książce można znaleźć słynne dzieła sztuki, jak Krzyk Edvarda Muncha, Narodziny Wenus Sandro Botticellego, Słoneczniki Vincenta van Gogha, Dziewczyna z perłą Johannesa Vermeera, czy Bachus i Ariadna Tycjana, ale również mniej znane, jak na przykład Chop Suey Edwarda Hoppera, Pudrująca się kobieta Georgesa Seurata czy Stalowa ryba Aleksandra Caldera. W trakcie czytania można uzyskać odpowiedzi na pytania często zadawane przez młodych czytelników: dlaczego artyści tak uwielbiają malować jabłka i pomarańcze, dlaczego niektóre obrazy robią wrażenie niedokończonych, a inne są niewyraźne, po co artyści malują widoki, czy artyści ściągają od siebie, dlaczego niektóre dzieła sztuki wydają się takie dziecinne, czy aby oglądać obrazy, trzeba być mądrym i wreszcie dlaczego dzieła sztuki są takie drogie. • Zaletą książki jest to, że nie trzeba jej czytać od deski do deski, można otworzyć na dowolnej stronie i przeczytać pytanie oraz odpowiedź. Pozy­cjęs­zcze­góln­ie rekomenduję do czytania rodzicom wspólnie z dziećmi, z korzyścią dla obu stron. Książka dedykowana jest czytelnikom w wieku szkolnym, ale myślę, że i wielu dorosłym bardzo się spodoba, nawet jeśli do tej pory sztuka to była dla nich tylko czysta abstrakcja. • Małgorzata Koźma • Biblioteka Kraków
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo