Dziecko z dysmorfią twarzy:

badania empiryczne uwarunkowań jego percepcji u matek i nauczycieli

Autor:
Arkadiusz Mański
Wydawcy:
Difin (2016)
Legimi (2016)
Wydane w seriach:
Engram
ISBN:
978-83-8085-253-2, 978-83-8085-254-9
Autotagi:
dokumenty elektroniczne
druk
e-booki

Książka pozwoli spojrzeć na proces rehabilitacji dziecka niepełnosprawnego na podłożu genetycznym z perspektywy mało do tej pory eksplorowanej, mianowicie cech osobowych rehabilitantów i ich roli w tworzeniu optymalnych relacji z opiekunami dzieci i nimi samymi. Książka dotyka także subtelnego aspektu jakim jest wygląd twarzy dziecka rehabilitowanego. W przekonaniu autora zmieniona twarz może mieć istotny wpływ na tworzenie relacji ze specjalistami. Będą one tym lepsze, głębsze i trwalsze im bardziej specjalista (logopeda, nauczyciel, psycholog, fizjoterapeuta) będzie posiadał odpowiednie zasoby osobowe. Najbardziej istotny przekaz jaki może popłynąć z treści książki zawiera myśl, że twarz dziecka z zespołem genetycznym a także chorobą rzadką odgrywa niebagatelną rolę w tworzeniu całościowego obrazu tego dziecka w umysłach różnych profesjonalistów rehabilitujących to dziecko.

Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje

Brak recenzji - napisz pierwszą.

Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo