Akuszerka

Tytuł oryginalny:
Kätilö
Autor:
Katja Kettu
Tłumacz:
Bożena Kojro
Wydawca:
Świat Książki (2016)
ISBN:
978-83-8031-117-6
Autotagi:
beletrystyka
druk
książki
powieści
proza
3.5 (6 głosów)
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Dla mnie bardzo dobra powieść, autorka oparła ją na historii dziadków jednego z bohaterów. • Książka momentami okrutna, napisana nierzadko wulgarnym, ostrym językiem. Jednak jak inaczej można oddać okrucieństwo II wojny światowej. Mimo że każdy przeczytał z pewnością wiele na temat i wykluczając literaturę typu holo-polo, to z pewnością „Akuszerka” będzie mocnym akcentem. Wybory miłosne w czasach wojennych z pewnością nie były łatwe, a tym bardziej w Finlandii, która po wojnie zimowej w 1939 roku wielkie nadzieje wiązała z III Rzeszą. Tak właśnie jest w tej powieści, która opowiada o burzliwym romansie i stopniowo odkrywanej prawdzie. Pojawiają się przebitki informacji o masowych rozstrzeliwaniach w Babim Jarze. Czy osoba obdarzona uczuciem jest zdolna do takiego okrucieństwa? Pojawiające się zdjęcia z Ukrainy w 1944 roku są znacznym obciążeniem. Mimo północnych mrozów nad Morzem Arktycznym atmosfera staje się coraz bardziej gorąca. Czy przeważy miłość i czy ewakuujące się wojska niemieckie zabiorą ze sobą osoby z nimi współpracujące? Jakże znana sytuacja z wielu kończących się konfliktów w drugiej połowie XX wieku i pierwszych dekad obecnego. Jakby wszystkiego było mało, to mamy jeszcze tają operację „obora”. • To druga przeczytana przeze mnie książka tej autorki, obie przypadły mi do gustu, literatura nie jest łatwa, ale z całą pewnością godna uwagi. Ze swej strony polecam, choć osoby wrażliwe przestrzegam.
  • Trochę dziwna książka, ale ja się nie znam na literaturze fińskiej.
  • Książka wciągnęła mnie właśnie przez tę swoją nietuzinkowość. Na pewno nie jest z rodzaju tych tzw kasowych. To nie osławiona wszem i wobec litertura szwedzka tak ostatnio popularna. Historia dzieje się w bardzo trudnych warunkach tak dziejowych jak i geograficznych, i trudno żeby wymagać tu jakiś pięknych obrazów czy słownictwa, takie właśnie jest na miejscu. Ludzie muszą przetrwać, czasem kosztem wielu wyrzeczeń, ale i wtedy jest potrzeba bliskości i czułości.A słownictwo ? Cóż podobnie : dziwne by było gdyby ci ludzie , w takich warunkach rozmawiali językiem literackim, pełnym wymyślnych zwrotów, to dopiero byłby fałsz! W opisywanych zdarzeniach notabene prawdziwych wyłapałam jedno ciekawe wg mnie zachowanie, otóż jakże często bohaterka i chyba nie tylko ona, kieruje się instynktownie węchem! Obwąchuje swojego partnera, i właśnie ten zapach często ją podnieca, a jest to jego przecież naturalna woń. Wyczuwa zapach brzemiennych kobiet i na podstawie jego diagnozuje. Mało jest na rynku literatury fińskiej, a i ta może nie do końca spełnia nasze wymagania, ale wydaje mi się,że warto sięgnąć, poznać, oswoić.
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo