Samarytanin, kapelusznice i kot czyli Jak skutecznie pomagać

Autor:
Jan Kaczkowski (1977-2016)
Lektorzy:
Artur Bocheński
Renata Bobrowska
Wydawca:
RTCK
ISBN:
978-83-64855-47-4
Autotagi:
audiobooki
CD
MP3
5.0

Trzy historie z życia Jezusa, kilka współczesnych wydarzeń i jeden człowiek - to punkt wyjścia do rozmowy na bardzo aktualne tematy związane z pomaganiem m. in. : Kiedy pomaganie ma sens? Dlaczego Jezus był Mistrzem skutecznej pomocy? Czy można pomagać "brudnymi pieniędzmi"? Zapraszamy cię na wyjątkowe spotkanie z księdzem Janem Kaczkowskim, który mówiąc o pomaganiu porusza także kilka pobocznych, równie ważnych wątków (np. czy zawsze należy mówić prawdę?), dzieli się z nami doświadczeniem pracy w hospicjum i spotkań z zatwardziałymi komunistami oraz odpowiada na wiele trudnych pytań, jak np.: "Czy będąc śmiertelnie chorym należy czekać na cud?" "Samarytanin..." to niezwykle szczere świadectwo człowieka, który od lat realizując się w skutecznym pomaganiu innym, dziś sam znalazł się w sytuacji potrzebującego pomocy. O najtrudniejszych kwestiach związanych z tym tematem mówi więc już nie tylko jako nauczyciel, ale jako świadek. Publikacja ta, to pełne dosadnego humoru, a czasem i kontrowersyjnych poglądów spotkanie z człowiekim, który oprócz wielkiej, choć trudnej miłości do Boga, za punkt honoru stawia sobie walkę o godność i wolność każdego człowieka i do tego samego zachęca każdego z nas. (Z okł.)
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • 2 plyty cd do słuchania nie tylko raz ale ciągle i ciągle i do ciągłego wyszukiwania czegoś innego. • Ks. Jan tym razem mowi do ludzi. Coś jakby kazania-pogadanki. A mówi o wszystkim. • Czy chorym na raka mówić prawdę? • Czy mówienie nieprawdy jest źłe? • Czy pomaganie jest dobre? • Tyle zagadnień współczesnego świata, który gna niby ku lepszemu, a który w swoim i naszym zaślepieniu nie pozwala wyhamować. Czasem odzywa się w nas sumienie - o dziwo każdy jakieś ma - i budzi sie w nas potrzeba pomocy. Pomocy innym oczywiście, bo to takie pseudo podlizywanie się Bogu. Ale czy pomagamy bo chcemy faktycznie kogoś podnieść z upadku czy aby nie z pobudek egoistycznych? Czy nie łatamy tym samym jakiej dziury w nas i załatwiamy sobie spokój duszy? Dobrze byc egoistą ale tylko DOBRYM egoistą, a nie wydmuszką dobra widoczną dla innych. Ks. Jan porusza wiele tematów, nie unika prawdy, nie chowa glowy w piasek, nie zaslania się sutanną bezpieczeństwa. Nawet księdzem zostal w ramach kaprysu, bo biskupi nie chcieli go w swoim gronie. Odrzucali perłę, która na szczęście odrzucić się nie chciala. Osądzali go jako "kpinę dla kościoła". A jednak - warto wierzyć w cuda, nawet jeśli mają dużą wadę wzroku. • Usiądź w ciszy i wysłuchaj 2 godzin pogadanek księdza Jana. Wspaniałe wyciszenie siebie.
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo