Panika

Tytuł oryginalny:
Panic
Autor:
Lauren Oliver
Tłumacz:
Monika Bukowska
Wydawca:
Wydawnictwo Otwarte (2015-2016)
Wydane w seriach:
Moon Drive
ISBN:
978-83-7515-170-1, 978-83-7515-385-9
Autotagi:
druk
książki
powieści
proza
3.7 (6 głosów)

Wyobraź sobie senne, pogrążone w beznadziei miasteczko. Wyobraź sobie dziewczynę, która nie wierzy, że może ją spotkać coś dobrego. Wyobraź sobie grę, w której każdy musi podjąć śmiertelne ryzyko, by wygrać wielką nagrodę - przepustkę do lepszego życia. Ta gra to Panika. Nikt nie wie, kim są sędziowie, którzy wymyślają zadania i czuwają nad przebiegiem rywalizacji. Uczestnicy zostają zmuszeni do przesunięcia własnych granic, do wyjścia poza strefę bezpieczeństwa, do stawienia czoła najgłębszym lękom. Dziewczyna ma na imię Heather. Od zawsze pogardzała grającymi w Panikę. Ale kiedy jej chłopak odchodzi do innej, pełna wściekłości, bólu i rozpaczy zmienia swoje podejście i decyduje się przystąpić do rywalizacji. Nigdy nie spodziewała się, że to zrobi. Aż do tego lata.
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Na samym wstępie muszę uprzedzić, że jeśli ktoś sięgając po tę książkę ma nadzieję, że dostanie kolejne "Igrzyska śmierci" albo coś podobnego to jest w błędzie. • Podczas lektury poznajemy Heather oraz jej przyjaciół, którzy rozpoczynają znaną i już kultową w ich miasteczku grę zwaną "Paniką". • Uczestnicy mają do wykonania kilka zadań w których muszą przezwyciężać własne lęki często ryzykując swoje życie jednocześnie walczą o nagrodę główną, którą jest duża suma pieniędzy. • Stajemy się świadkami przełamywania lęków głównej bohaterki, która między innymi przez zawód miłosny oraz problemy w domu postanawia wystartować w grze. • To kolejna książka o której mam mieszane zdanie. Z jednej strony pochłonęłam książkę w 2 dni i naprawdę dobrze mi się ją czytało z drugiej uważam, że nie zaskakuje akcją i nie zapada długo w pamięci.
  • W sennym miasteczku, z którego każdy chce się wyrwać, młodzież urządza sobie grę – Panikę. Celem jest pokonanie własnych słabości i wykonywanie zadań, który nikt w innych okolicznościach by nie zrobił. Jednak nagrodą nie jest tylko zadowolenie z walki – w puli są tysiące dolarów, które mogą zmienić życie jednej osoby. Do gry staje Heather. Wcześniej tego nie planowała, chciała tylko wspierać przyjaciółkę, kibicując jej z dala od zadań. Jednak gdy Heather rzucił chłopak, jakiś impuls sprawił, że przystąpiła do Paniki, co nie podoba się jej przyjacielowi, Bishopowi. Zadania są trudne, nagroda wysoka, a gra tajemnicza. Czy Heather sobie poradzi? • Panika Lauren Oliver to jedna z powieści autorki, która zdobywa coraz większą popularność na świecie. Główną bohaterką jest Heather, ale rozdziały prowadzi też Dodge, do tej pory samotnik zakochany w przyjaciółce dziewczyny i kolejny zawodnik. • Głównym tematem jest Panika. Stają do niej nieliczni, którzy chcą wygrać i nie boją się sprawdzić. Jednak tak naprawdę każdy bierze w niej udział, wpłacając pieniądze do puli wygranej i kibicując innym. Panika znana jest wśród młodzieży od lat. Każdy wie, że jest niebezpieczna, ale nie odstrasza to potencjalnych graczy. • Nikt za to nie wie, kim są sędziowie Paniki. Wiadomo tylko, że to oni wymyślają zadania i wysyłają wiadomości do zawodników. Są też odpowiedzialni za przyznawanie punktów. No i zgarniają część sumy z puli. • Akcja toczy się jakby dwutorowo. Są zwyczaje letnie dni, gdy Heather i przyjaciele nie biorą udziału w zadaniach Paniki i te, gdy muszą stawić czoła niebezpieczeństwom. Obie te drogi łączą się i przenikają. Dzięki temu mamy opisane relacje między przyjaciółmi, problemy, z jakimi się muszą zmierzyć, poznajmy ich motywacje, charaktery, widzimy zmiany, jakie w nich zachodzą. Do tego możemy zobaczyć, jak działają pod wpływem emocji, jak wpływa na nich stres, do czego są zdolni, gdy w zasięgu ich wzroku jest wygrana. • Podoba mi się, że autorka pokazała różne motywacje zawodników, którzy biorą udział w Panice. Nie dla każdego ważne są pieniądze. Niektórzy chcą się sprawdzić, inni pragną zemsty, a jeszcze inni wzięli w niej udział pod wpływem impulsu. Każdy ma też inne sumienie i na inne rzeczy może sobie pozwolić – niektórzy chcą zastraszyć przeciwników, podłożyć im nogę, a inni wspierają się. • Historia w Panice nie gna do przodu zbyt szybko, jest wyważona. Są momenty, których czytelnik się nie spodziewa, zadania przyspieszające bicie serca, ale też rozmowy, które uzupełniają obraz grupy przyjaciół i ich rodzin. Nie tylko Panika jest tu ważna. Mamy całą gamę relacji międzyludzkich, które pojawiają się w książce. Jest przyjaźń i miłość, chęć zemsty i wygranej. Podoba mi się, że autorka uwzględniła również rodziny i środowiska, z jakich wywodzą się bohaterowie. Każdy z nich ma własne problemy, niezwiązane z Paniką, z którymi musi sobie radzić. • Pomysł na powieść bardzo mi się podoba. Jest oryginalny, dobrze napisany i dopracowany w szczegółach. Historia nie jest przegadana. Bohaterowie są uniwersalni, to nie kryształowe postacie, ale zwykli młodzi ludzie. Poza głównym tematem – grą – jest też cały zestaw wątków pobocznych, które uzupełniają powieść i powodują, że nie jest ona jednotorowa i płaska. • Polecam Panikę osobom, które lubią powieści młodzieżowe z ciekawą historią. To interesująca pozycja, bardzo przyjemnie się ją czyta i nie można się od niej oderwać.
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo