Cesarzowa wdowa Cixi:

konkubina, która stworzyła współczesne Chiny

Tytuł oryginalny:
Empress dowager Cixi
the concubine who launched Modern China,
Autor:
Jung Chang
Tłumacz:
Anna Gralak
Lektor:
Hanna Chojnacka-Gościniak
Wydawcy:
Stowarzyszenie Pomocy Osobom Niepełnosprawnym Larix im. Henryka Ruszczyca (2022)
Jednym Słowem Zak (2021)
Społeczny Instytut Wydawniczy Znak (2015-2021)
ISBN:
978-83-240-2722-4, 978-83-240-7289-7
978-83-240-7586-7
Autotagi:
biografie
druk
literatura faktu, eseje, publicystyka
4.6 (5 głosów)

KSIĄŻKA AUTORKI KULTOWYCH DZIKICH ŁABĘDZI "Myślę często, że na świecie nie ma chyba kobiety mądrzejszej ode mnie. Choć słyszałam wiele o królowej Wiktorii, to nie sądzę, by jej życie było w połowie tak ciekawe i urozmaicone jak moje. Spójrz na mnie, ode mnie zależy los 400 milionów ludzi" - mawiała. W wieku szesnastu lat wygrała ogólnokrajowe wybory cesarskich nałożnic i dołączyła do haremu w Zakazanym Mieście. Po śmierci cesarza tron przypadł jej kilkuletniemu synowi, a Cixi szybko zorganizowała przewrót pałacowy i objęła faktyczną władzę w gigantycznym państwie. Miłosierna, Szczęśliwa, Promienista, Spokojna - tak brzmiały jej oficjalne tytuły. Cixi okazała się jednak skuteczną, zdeterminowaną władczynią. To za jej rządów w Chinach rozwinął się przemysł, powstała pierwsza kolej, zmodernizowano armię, wprowadzono elektryczność, telegramy i fotografię. Zniesiono karę "śmierci przez tysiąc cięć" oraz zwyczaj krępowania stóp dziewczynkom. Choć na jej rozkazy była trzecia część ludności ówczesnego świata, jako kobieta nigdy oficjalnie nie objęła tronu. Rządziła ukryta za zasłoną, otaczali ją eunuchowie. W jednym z nich zakochała się na zabój - z tragicznym skutkiem. Jung Chang to autorka słynnych Dzikich łabędzi oraz monumentalnej biografii Mao Zedonga. W pracy nad biografią Cixi korzystała z liczącego 12 milionów akt Pierwszego Archiwum Historycznego Chin. Ogromnej większości cytowanych w tej książce źródeł nie widział i nie używał dotychczas nikt spoza Państwa Środka. Książki Chang są zakazane w Chinach. "Cesarzowa wdowa Cixi jest prawdopodobnie najbardziej niezwykłą kobietą, jaka kiedykolwiek rządziła wielkim narodem. Epoka jej rządów to klucz do zrozumienia Mao i współczesnych Chin". Andrew Adonis, "The New European" "Barwna, pełna dramatów opowieść o buncie, walce, intrygach, rywalizacji, obcej inwazji, karze i zakazanej miłości". Bel Mooney, "Daily Mail" "Prawdziwy obraz rządów Cixi. Jej historia jest ważna i bardzo sugestywna". Orville Schell, "The New York Times" "Pełna nowych odkryć, wciągająca i zaskakująca historia niesamowitej władczyni. Książka odsłania na nowo tę kobietę: ambitną, czasem okrutną, ale pragmatyczną i jedyną w swoim rodzaju". Simon Sebag Montefiore, "BBC History Magazine"
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Fantastyczna lektura.
  • O monarchach czy wielkich prezydentach różnych krajów pisze i czyta się tak wiele,a o tej jakże wielkiej współczesnej bądź co bądź władczyni w zasadzie nic.Gdyby nie ta książka przynajmniej ja nigdy bym się nie dowiedziała kim była i że w ogóle była taka kobieta jak cesarzowa Cixi,która wprowadziła średniowieczny,zaściankowy kraj do epoki nowoczesności.Za jej panowania Chiny stały się nowoczesnym jak na początek XX wieku krajem.Bardzo ciekawa pozycja, polecam. • Jeżeli interesują kogoś dalsze losy cesarza Puyi to zachęcam do przeczytania książki „Byłem ostatnim cesarzem Chin”.Ciekawej choć nie tak dobrze napisanej,ale na pewno wartej przeczytania.
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo