Kochanek z Malty:

włoski romans

Autor:
Melissa Moretti
Tłumacz:
Weronika Sobolewska
Wydawca:
JK Wydawnictwo Jacek Kaszyk (2015)
ISBN:
978-83-7229-478-4
Autotagi:
beletrystyka
druk
książki
powieści
3.5 (2 głosy)

Paul przybywa z Malty do Rzymu i rozpoczyna pracę jako szofer w starym pałacu arystokratycznej rodziny Agostinich. Wkrótce okazuje się, że kryje tajemnicę, która całkowicie odmieni życie wszystkich mieszkańców wiekowej rezydencji. Jedni stają się jego sojusznikami, inni zamieniają się we wrogów. Jak Paul, który przywykł do ciężkiej pracy i którego nie pociąga ani blichtr salonów, ani alkoholowe i narkotykowe ekscesy, odnajdzie się w tym środowisku? Czy ulegnie kaprysom którejś z córek pani domu, czy może wybierze miłość skromnej pokojówki Anny? Czy sekret, który ukrywa, doprowadzi go do szczęśliwego zakończenia?[empik.com]
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • „- Hello, Paul Hamrum, szofer. • - Hello, Anna Tresa, pokojówka – odpowiedziała dziewczyna tym samym tonem – wesoło i • sympatycznie, jak to leżało w jej naturze.” • Agostini to najstarsza arystokratyczna rodzina w całej Europie, na jej czele stoi wielmożna Pani • Lucjana. Starsza kobieta dla własnej wygody zatrudnia nowego szofera. Zostaje nim Maltańczyk • Paolo Hamrum młody i przystojny mężczyzna. Nikt nie spodziewał się, że pojawienie się na • horyzoncie Paola zmieni w krótkim czasie życie całej rodziny. Dwie siostry Roberta i Stella od • pierwszego dnia zaczęły uwodzić mężczyznę, ten jednak był nieugięty i za każdym razem odtrącał • kobiety, rzucając niejasne wyjaśnienia. Odtrącenie „takich kobiet”?! Niemożliwe! A jednak, dlatego • prowadzi to do ciągłych intryg, podejrzeń, rzucanych oskarżeń w stronę Pola. Jednakże kiedy • młodsze pokolenie Agostinich poddawało mężczyznę ciągłym próbom, to seniorka rodu darzyła go • szczerą sympatią. Mało tego, nawet chciała aby jej własne dzieci były jak Paolo, nad wyraz • dojrzałe, inteligentne, skromne, lojalne, a także szanujące drugiego człowieka. • „No to mamy piękną kolekcję. Chcą mnie obydwie dziedziczki i córka jednej z nich. Do kompletu • brakuje już tylko babci.” • Kim tak naprawdę był Paolo? Jaka przeszłość się za nim ciągnie? Z jakim zamiarem przyjechał do • Włoch? Co takiego knuł Raffaele, syn Lucjany? W końcu czyim tytułowym kochankiem zostanie • Paul? • Często w książkach podejmowany jest temat bogaczy, czytamy o tym jak szastają pieniędzmi, wożą • się drogimi samochodami, chodzą na przeróżne bankiety, widzimy świat przepychu i luksusu. W • tejże książce możemy podziwiać „zaplecze” tej scenerii, a dokładniej rzecz ujmując, znajdziecie się • w świecie służby, portierów i szoferów, którym wystarczy tylko pytanie: „No i co tu się będzie • dzisiaj działo? Mówcie!”, a wszyscy rzucają się z niepowstrzymaną lawiną opowieści o wpadkach • bogaczy, niekontrolowanym piciu alkoholów oraz zażywaniu narkotyków. • „(…) tacy jak oni faktycznie nie mają w życiu żadnych zmartwień. Najwyżej przed południem muszą • się zastanowić, które z zaproszeń przyjąć i dokąd wybrać się na wieczorny ubaw. A zaproszeń • przychodzi mnóstwo. Dzwonią telefony, przychodzą maile i codzienna poczta, której większą część • stanowi korespondencja oficjalna – bale, przyjęcia, akademie, spotkania. Tu trzeba rozdać nagrody, • tam wspomóc biednych. Oczywiście, w miarę możliwości tak, żeby nie trzeba się było do nich • zbytnio zbliżać… Błyszczą, olśniewają i pełno ich w każdym brukowcu. (...)” • „Patrzcie, ludzie! Nie mam na sobie majtek! Jutro wieczorem w telewizji też nie będę miała!” - • zachowanie pijanej kobiety po jednym z przyjęć, która za dnia zapowiada pogodę w telewizji. • Charakterystyka bohaterów jest bardzo dobra, niektórzy zyskali moją ogromną sympatię inni wręcz • przeciwnie. Czytelnik w mgnieniu oka przenosi się w wykreowany przez autorkę świat, a • dokładniej do Rzymu. Oprawa graficzna jest miła dla oka i z pewnością przyciągnie nie jedną • czytelniczkę choćby jedynie po to aby przeczytać opis. • Pomimo, że rozwiązanie było raczej przewidywalne, bo praktycznie od połowy lektury wiedziałam • kim jest Paul i po co przyjechał do Włoch, to jednak samo zakończenie zaskoczyło, bowiem były • niespodziewane zwroty akcji. Jeszcze jedno nie daje mi spokoju, nie chciałabym tutaj spamować, • bo jednak wszystko działo się w ostatnich rozdziałach książki, jednak jedyne co mogę napisać to to, • że „Matka tak nie postępuję!”, a los potrafi płatać różne figle, tutaj jednak musicie sięgnąć po • książkę. • Jest mi bardzo miło napisać, iż niezmiernie się cieszę, że mogłam przeczytać tę pozycję. Jest to • książka lekka, ciepła, zabawna i przyjemna w odbiorze. Czyta się ją błyskawicznie, jest to dobre • babskie czytadło doskonałe na wakacje, ponieważ z pewnością każdej umili czas. Od pierwszych • stron wciąga czytelnika i prowadzi do ostatnich z ogromnym zainteresowaniem. Przy tej lekturze • zrelaksowałam się oraz odpoczęłam i tego życzę również Wam. Polecam.
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo