Operacja Franciszek:

sześć medialnych mitów na temat papieża

Autor:
Tomasz P. Terlikowski
Wydawca:
Stowarzyszenie Kulturalne Fronda
ISBN:
978-83-64095-16-0
Autotagi:
druk
elementy biograficzne
Źródło opisu: Biblioteka Publiczna Miasta i Gminy Witkowo - Katalog księgozbioru
4.0

Lewica ma nowego idola - papieża Franciszka. Mają go także media, kreujące Ojca Świętego na takiego idola. Przypisują mu nieprawdopodobne poczynania, poglądy, cechy i zamiary. Tomasz P. Terlikowski rozbija w proch i pył ów fałszywy, sztucznie wykreowany wizerunek Franciszka. Pokazuje, jak odległy jest on od rzeczywistości, jak naiwny i szkodliwy. Jednocześnie dowodzi, że prawdziwy Franciszek jest znacznie ciekawszy od serwowanej nam medialnej podróbki...
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Tomasz P. Terlikowski to filozof, dziennikarz i publicysta. Jego specjalizacją jest tematyka religijna. Jego najnowsza książka pojawiła się w 2014 roku dzięki wydawnictwu Fronda i nosi tytuł „Operacja Franciszek”. • Papież Franciszek stał się symbolem lewicy i nowym jej idolem. To niezwykłe, że osoba duchowna tak zmieniła wizerunek, który od lat był niemal jednotorowy – liberalne poglądy zaskakują wielu, mówi się nawet o rewolucji w Kościele katolickim. Media ciągle donoszą o innowacjach Franciszka – jego sposobie wypowiadania się, modernizacjach. Porównuje się go całkowicie innego pontyfikatu, poprzednika Benedykta XVI. Podobno blisko mu w wielu zachowaniach do tego, co reprezentował Jan Paweł II. Nim jednak na tronie piotrowym zasiadł Franciszek, jego poprzednik także zapoczątkował zmiany – abdykacja Benedykta spotkała się z dużym zdziwieniem, które zatarło wiele z poprzednich radykalnych decyzji. Jednak tak naprawdę to media kreują nowego papieża na rewolucjonistę, bo chociaż jego działania bywają odmienne od poprzedników, to nie jest on przecież aż tak daleki od sposobu sprawowania swego urzędu, jakby się wydawało. Polskie media dają swoim czytelnikom i słuchaczom jasny przekaz – nowy papież jest liberałem, który nie zgadza się z wieloma działaniami księży, nie popiera ich rozpasania, jest przychylny homoseksualistom, pochwala zachowania rozwodników, którzy przyjmują komunię świętą, a pomija milczeniem kwestie związane z antykoncepcją i aborcją. Jednak to często mocno zmanipulowane informacje, które w pełnym kontekście wypowiedzi zyskują zupełnie inny wydźwięk. • Książka napisana jest interesującym językiem – można w nim wyczuć styl dziennikarski, ale nie jest on męczący. Autor zbadał sytuację w mediach nie tylko w Polsce, ale też na świecie. Przytacza liczne przykłady potwierdzające jego tok myślenia. Do każdego z nich znajdziemy przypis – niekiedy tylko informujący o źródle, czasem nieco obszerniejszy z cytatami. Przypisy są godne pochwały – bogate i doskonale zrobione. • Sześć mitów wyjaśniono starannie. Spojrzenie nieco z boku na sytuację papieża i to, jak pokazują go media jest ciekawe. Książka nie ma ozdobników graficznych, jest prosta w swojej formie. Treść jest interesująca, łatwa do zrozumienia i bardzo „na czasie”. • Moim zdaniem to interesująca książka. Z przyjemnością i niemałym zdziwieniem odkryłam, jak media manipulują wizerunkiem głowy kościoła. Ciekawie napisana, z dobrym językiem, prostym przesłaniem i nieskomplikowaną strukturą stanowi naprawdę zajmującą lekturę nie tylko o papieżu, ale też o mediach i religii ogólnie.
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo