Egzotyczne warzywa:

właściwości lecznicze i zastosowanie

Autor:
Teresa Lewkowicz-Mosiej
Wydawca:
Wydawnictwo M (2013)
ISBN:
978-83-7595-660-3
Autotagi:
druk
książki
poradniki i przewodniki
4.0

Rozpocznij podróż po krainie aromatów i smaków! Coraz częściej w naszych domach goszczą egzotyczne warzywa. Doceniając ich walory smakowe, rzadko zastanawiamy się nad ich właściwościami. Zaproponowany tekst pozwoli odkryć właściwości smakowe i lecznicze wielu prezentowanych roślin, będących źródłem witamin i minerałów niezbędnych do funkcjonowania naszego organizmu. Najnowsza propozycja wydawnicza jest zachętą do poszukiwań i kulinarnych eksperymentów.
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Teresa Lewkowicz-Mosiej jest autorką książek związanych z odżywianiem. Opisuje warzywa, owoce i zioła, które mają wiele wartości odżywczych i można stosować je w leczeniu. Jedną z jej pozycji jest książka „Egzotyczne warzywa” wydana przez Wydawnictwo M w 2013 roku. • Egzotyczne warzywa są tylko z nazwy egzotyczne. Wiele z nich znajduje się już w naszych sklepach, inne niedługo do nas zawitają. Niektóre jadaliśmy na wakacjach, inne widzieliśmy w telewizji. Kto z nas nie słyszał o bakłażanie lub dyni? Kto nie jadł fasoli? Wielu z nas na pewno spróbowało też kasztana. Do sałatek często dodajmy oliwki. To składniki dobrze nam znane. Inne, jak na przykład chlebowiec właściwy czy dziwidło dzwonkowate są mniej znane. Każdy z dwudziestu trzech opisanych produktów są jednak ważne w naszej diecie. • Każdy opis opatrzony jest krótkim wprowadzeniem z nazwami w języku łacińskim, angielskim, francuskim i niemieckim. Opisano pochodzenie i systematykę warzyw. Podano dane dotyczące jej wartości odżywczych. Znalazły się też sposoby jej podawania i jedzenia, pokrewieństwo, uprawę. Niektóre opisy wzbogacono przepisem na dania z tym składnikiem. Oprócz tego każda charakterystyka zawiera ilustrację encyklopedyczną danej rośliny. • Język opisów jest dość prosty. Autorka nie przynudza, podaje najważniejsze informacje w sposób jasny i krótki. Łacińskie nazwy są pisane kursywą, tak samo jak inne obcojęzyczne słowa. Przepisy podzielono na część zawierającą składniki i tę, gdzie podawany jest sposób przygotowania. Na końcu książki znajdziemy spis ilustracji i bibliografię. • Książka jest mała i poręczna. Można ją przeczytać w ciągu godziny, lub przekartkować w poszukiwaniu interesującego nas produktu. Opisy są podawane w podobnych schematach, dlatego łatwo odnajdziemy to, czego akurat szukamy. • Komu polecam? Zbiór warzyw, które często są zaskakujące, przyda się tym, którzy chcą urozmaić swoją dietę w coś innego i zdrowego przy okazji. Spodoba się osobom odważnym i ciekawym świata. Znajdziecie tu kilka interesujących informacji, które być może wykorzystacie w życiu. Autorka postarała się otworzyć przed nami świat nowych doznań smakowych i wizualnych i sądzę, że jej się to udało. Przekonajcie się jednak sami, czytając tę lekturę.
    +4 wyrafinowana
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo