Serce Chippewaya

Autor:
Sat-Okh (1920-2003)
Wstęp:
Krystyna Jarząbek
Wydawca:
Polnord - Wydawnictwo Oskar (1999-2003)
ISBN:
978-83-8618-146-9, 83-86181-46-10
Autotagi:
druk
książki
powieści

Sat-Okh (w narzeczu Indian z plemienia Shawnee - Długie Pióro) urodził się około 1922 roku. Dokładnej daty autor nie zna. Indianie bowiem nie prowadzili żadnych ksiąg metrykalnych. Matka jego, Stanisława Supłatowicz, zesłana w 1905 roku przez władze carskie na Syberię, wraz z grupą polskich zesłańców przedostała się przez Alaskę do Kanady. Tam poznała wodza plemienia Shawnee - Lee-ono-ma (Wysokiego Orła), którego wkrótce poślubiła. Jej nowe imię brzmiało Ta-Wach (Biały Obłok). Sat-Okh całe dzieciństwo i wczesną młodość spędził wśród Indian w kanadyjskiej puszczy. Na przełomie roku 1936/1937 miatka wraz ze swym najmłodszym synem przyjechała odwiedzić Polskę i mieszkającą tu rodzinę. Zatrzymali się w Radomiu. Po wybuchu wojny we wrześniu 1939 roku droga powrotu do Kanady została odcięta. Młody Stanisław Supłatowicz (przejął od matki jej imię i panieńskie nazwisko) od samego niemal początku wojny wciągnął się w działalność konspiracyjną. W 1940 roku więziony był przez radomskie gestapo. Dzięki swej niezwykłej odwadze i świetnej kondycji fizycznej "człowieka puszczy" udało mu się wyskoczyć z bydlęcego wagonu transportującego więźniów do obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu. Po tej brawurowej ucieczce został żołnierzem Armii Krajowej; walczył głównie w rejonie Gór Świętokrzyskich. Za męstwo odznaczono go Krzyżem Walecznych. Po wyjściu z lasów w 1945 roku znalazł się w polskiej marynarce wojennej, a następnie przez kilkanaście lat pływał jako marynarz we flocie hnadlowej. Osiedlił się na Wybrzeżu. W czasie rejsów na "Batorym" udało mu się odwiedzić pozostałą w Kanadzie siostrę. W 1958 roku zaczął pisać, przywołując w książkach swoją indiańską przeszłość. Jest autorem m.in.: "Ziemi Słonych Skał" (1958), "Białego Mustanga" (1959), "Tajemniczych śladów" (1975), "Głosów prerii" (1987), "Tajemnicy Rzeki Bobrów" (1996). Książki Sat-Okha tłumaczono na wiele języków europejskich (niemiecki, francuski, czeski, bułgarski, rosyjski, ukraiński), a także pozaeuropejskich (hebrajski, japoński, mongolski). Jest duchowym przywódcą polskich towarzystw przyjaciół Indian.
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje

Brak recenzji - napisz pierwszą.

Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo