Wielkie oczy

Tytuł oryginalny:
Big eyes
Reżyseria:
Tim Burton
Scenariusz:
Scott Alexander
Larry Karaszewski
Lynette Howell
Zdjęcia:
Bruno Delbonnel
Kompozytor:
Danny Elfman
Scenografia:
Rick Heinrichs
Produkcja:
Weinstein Company
Electric City Entertainment
Kostiumy:
Colleen Atwood
Wydawca:
Monolith Video (2014-2015)
Autotagi:
dokumenty elektroniczne
DVD
filmy i seriale
książki
nagrania wideo
Więcej informacji...
4.0

Walter Keane uważa się za artystę. Stał się słynny dzięki obrazom, przedstawiającym dzieci z poważnym, smutnym, zamyślonym wyrazem twarzy i charakterystycznymi „wielkimi oczami”. Przedstawiał się jako ich twórca. Obrazy były sygnowane u dołu podpisem „KEANE”. Postaci dzieci z „wielkimi oczami” pojawiały się masowo jako reprodukcje, w czasopismach, na kartkach pocztowych itp. W. Keane rozpoczął masową produkcję wydruków obrazów. Można je było kupić w supermarketach i na stacjach benzynowych. Obrazy olejne zamawiali bogaci przedsiębiorcy, politycy, gwiazdy show-biznesu. W. Keane stał się celebrytą, gwiazdą talk-show, wywiadów telewizyjnych, artykułów prasowych i spotkań organizacji charytatywnych. Otworzył własną galerię, urządzał przyjęcia dla wpływowych i znanych osób. Jednak prawdziwą autorką tych popularnych obrazów była jego żona Margaret Keane, która jak niewolnik, w tajemnicy w ukrytej pracowni malarskiej (tak to Walter zorganizował) je malowała. Pewnego dnia wyjawiła prawdę opinii publicznej. Sprawa znalazła się w sądzie. Podczas rozprawy, nie mogąc dojść prawdy, sędzia zarządził swego rodzaju test: obydwoje, Walter i Margaret otrzymali identyczne przybory malarskie i na sali sądowej mieli namalować portret dziecka z „wielkimi oczami”. Margaret namalowała, Walterowi przeszkodziła „dawna kontuzja ramienia”. Nie namalował niczego..
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Margaret odchodzi od męża i przeprowadza się z córką do innego miasta. W wolnych chwilach maluje portrety ludzi. Jej obrazy są niezwykłe – człowiek ma na nich ogromne oczy. Postacie wyglądają smutno i groteskowo. Zauważa ją Walter, który również jest artystą. Para szybko się ze sobą wiąże i bierze ślub. Walter chce pokazywać swoje dzieła w galeriach, jednak widoczki z Paryża nikogo nie interesują. Gdy przypadkiem ktoś zachwyca się obrazem jego żony, mężczyzna zaczyna kłamać, że to on jest ich twórcą. W końcu – to jego nazwisko widać na płótnie. • Wielkie oczy to film biograficzny z 2014 roku. Główną bohaterką jest Margaret, która jest artystką. Mąż wmawia jej, że tylko jeśli okłamią ludzi i powiedzą, że to on jest twórcą dzieł z wielkimi oczami, będą mogli coś zarobić. Kobiece obrazy się nie sprzedają. Dlatego to Walter bryluje na salonach, a Margaret haruje w domu, tworząc coraz to nowsze i smutniejsze dzieła. • Za obraz odpowiedzialny jest Tim Burton i przyznam szczerze, że spodziewałam się czegoś... innego. Bardziej w jego klimacie. Zabrakło mi rozwinięcia niektórych wątków, jak na przykład tego, gdy Margaret widzi u żywych ludzi oczy z jej obrazów. Gdyby ten motyw został jakoś pociągnięty, byłoby bardziej w stylu Burtona. Jak na historię biograficzną – całkiem nieźle, choć momentami wątki były rozwleczone.
    +2 trafna
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Opis
Reżyseria:Tim Burton
Aktorzy:Amy Adams Christoph Waltz Danny Houston Jon Polito Krysten Ritter John Goodman Jason Schwartzman Terence Stamp
Scenariusz:Scott Alexander Larry Karaszewski Lynette Howell
Zdjęcia:Bruno Delbonnel
Kompozytor:Danny Elfman
Scenografia:Rick Heinrichs
Produkcja:Weinstein Company Electric City Entertainment
Kostiumy:Colleen Atwood
Wydawca:Monolith Video (2014-2015)
Autotagi:dokumenty elektroniczne DVD filmy i seriale film i wideo książki literatura nagrania wideo zasoby elektroniczne
Powyżej zostały przedstawione dane zebrane automatycznie z treści 3 rekordów bibliograficznych, pochodzących
z bibliotek lub od wydawców. Nie należy ich traktować jako opisu jednego konkretnego wydania lub przedmiotu.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo