Łzy pustyni:

prawdziwa historia kobiety, która przeżyła horror w Darfurze

Tytuł oryginalny:
Thears of the desert
Autorzy:
Halima Bashir
Damien Lewis
Tłumaczenie:
Damien Lewis
Marek Król
Wydawca:
Świat Książki (2015)
ISBN:
978-83-7943-602-6
Autotagi:
autobiografie
druk
książki
5.0 (3 głosy)

Halima Bashir, urodziła się na sudańskiej pustyni w wiosce plemienia Zagawa. Dzięki wsparciu rodziny skończyła studia medyczne i w wieku 24 lat wróciła w rodzinne strony jako pierwsza wykwalifikowana lekarka. Jednak ani osobiste osiągnięcia, ani szczęśliwy traf nie uchroniły jej przed konfliktem, który stopniowo ogarniał Darfur. Po szczególnie brutalnym ataku Dżandżawidów (miejscowej arabskiej milicji), do którego doszło w 2004 roku, Bashir, która leczyła ofiary napaści, przerwała milczenie. W swych niezwykłych, wyróżnianych licznymi nagrodami wspomnieniach Bashir przypomina o ludzkich, bardzo osobistych kosztach tragedii. Łzy pustyni to surowa i pasjonująca opowieść o kraju rozdzieranym wojną i żyjących tam twardych ludziach. Jest świadectwem niezłomnego ducha młodej kobiety, która nie pozwoliła, aby zmuszono ją do milczenia. To opowieść o woli i determinacji, a także głęboko poruszające, adresowane do całego świata wezwanie do działania. Te wspomnienia uświadamiają, że tragedia Darfuru to nadal otwarta, niezaleczona rana.
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Prawdziwa historia, wstrząsająca. Głos wołający o pomoc. • Polecam bardzo.
  • Wzruszająca historia autorki,która pochodzi z plemienia Zagawa.Autorka Halima Basir przeżyła wojnę.Ta historia jest głosem do świata dla bezbronnych ludzi "nigdy więcej wojny".
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo