Raskoł i sekty prawosławnej Cerkwi Rosyjskiej:

(szkic historyczny)

Autor:
Karol Dębiński (1858-1943)
Wydawca:
Biblioteka Dzieł Chrześcijańskich (1910)
Wydane w seriach:
Biblioteka Dzieł Chrześcijańskich
Biblioteka Dzieł Chrześcijańskich (Warszawa)
Autotagi:
druk
książki
Źródło opisu: Biblioteka Narodowa - Katalog Główny
5.0
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • "Raskoł i sekty w Prawosławnej Cerkwi rosyjskiej" • Autor: Karol Dębiński. Moja ocena: 9/10. • Książka Karola Dębińskiego "Raskoł i sekty w Prawosławnej Cerkwi rosyjskiej" to niezwykle interesujący leksykon, który szczegółowo opisuje różnorodne ruchy religijne, wyłonione z Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej. Autor wnikliwie przedstawia, jak na syberyjskich terenach rozwinęły się grupy o unikalnych, często nieoczywistych wierzeniach. Ich geneza oraz wartości, które wyznają, ukazane są z dużą precyzją, co pozwala lepiej zrozumieć ich duchowy świat. • Szczególnie fascynujące jest to, jak różne grupy kształtowały swoje wyobrażenie Boga – często w sposób bardzo odbiegający od głównego nurtu prawosławia. To nie tylko opowieść o religijnych odłamach, ale także o różnorodności kulturowej i duchowej tego ogromnego obszaru, który możemy nazwać "Dzikim Wschodem". • Książka, wydana w 1910 roku, posiada specyficzny styl językowy, char­akte­ryst­yczn­y dla tamtego okresu, co sprawia, że choć liczy niewiele ponad 160 stron, jej lektura wymaga skupienia i czasu. Mimo to, publikacja pozostaje wartościowym źródłem wiedzy dla każdego, kto interesuje się historią rosyjskiego prawosławia oraz jego licznymi odłamami. • Dębiński opisał ponad 100 grup religijnych, co czyni książkę prawdziwym kompendium wiedzy na temat ruchów sepa­raty­styc­znyc­h w rosyjskiej Cerkwi.
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo