Miecz

Autor:
Timo Parvela
Tłumacz:
Bożena Kojro
Wydawca:
Kojro (2011)
Wydane w seriach:
Strażnicy Sampo
ISBN:
978-83-928235-2-0
Autotagi:
druk
opowiadania
powieści
Źródło opisu: Biblioteka Publiczna im. Juliana Ursyna Niemcewicza w Dzielnicy Ursynów m. st. Warszawy - Katalog księgozbioru
5.0
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • "Myślałem, jak zacząć. • Jak ubrać to wszystko w słowa. • Ale one same nie wystarczą. • Ten nowy początek jest wielki i straszny. • Na początku była tylko woda i powietrze..." • Timo Parvela należy do grona niezwykle popularnych fińskich autorów piszących dla dzieci i młodzieży. W Polsce ukazały się dwie jego książki z serii "Ella i przyjaciele". • "Miecz" to lekko napisana opowieść oparta na motywach fińskiego eposu "Kalevala", która w ciekawy sposób łączy elementy mitologii fińskiej ze współczesną rzeczywistością i problemami nękającymi świat. Pojawiają się drobne błędy interpunkcyjne, ale nie przeszkadzają one w czytaniu. Książka jest krótka, przez co odniosłem wrażenie, że niektóre rzeczy nie zostały do końca rozwinięte. Nie spodziewałem się, że książka aż tak mnie wciągnie. Moje pierwsze spotkanie z fińską książką młodzieżową uważam za bardzo udane. Z niec­ierp­liwo­ścią­ czekam na kolejne części. • ” Woda spieniła się. Z jej ciemnej głębi wyłonił się lśniący, czarny wąż wodny – smolista, stuoka żmija Tuoneli, która swojego czasu zabiła Lemminkäinena. Sycząc przeraźliwie i plując trującą śliną, uniosła się jak wieża, odgradzając łabędzia od brzegu. Joker nie mógł już zatrzymać się w locie i wpadł prosto na węża. Ostrze wyciągniętego miecza wbiło się w pancerną skórę stwora. Joker zawisł w powietrzu, a żmija uciekła z powrotem w odmęty rzeki z mrożącym krew w żyłach sykiem. • • Kowal Ilmarinen wykuł na prośbę Väinämöinena wykuł Sampo – przedmiot, który przynosił nieograniczone ilości pożywienia, bogactwa i dobrobytu. Po pewnym czasie Väinämöinen zaczął tego żałować. Chciał zagarnąć Sampo dla siebie. Rozpoczęła się walka, której wynikiem było rozpadnięcie się tegoż przedmiotu, który zatonął w morzu. Louhi, dla której owa rzecz była zrobiona, wzięła pokrywę dla siebie, natomiast Väinämöinen dwa największe kawałki ukrył, by przynosiły korzyści jego ludowi i każdej żywej istocie na Ziemi. Nie wszystko odbyło się tak, jak on chciał. Louhi zaczęła szukać tego, co on ukrył. Dwaj chłopcy są nowymi Strażnikami Sampo. Muszą strzec wszystkich jego kawałków. Wraz z paroma innymi ludźmi mieszają się w wir niebezpiecznych wydarzeń. • Ahti i Ilmari to najgłówniejsi bohaterowie utworu, którzy mają bardzo ważne zadanie. Różnią się bardzo od siebie. Ten pierwszy umie bardzo dobrze kłamać, jest impulsywny oraz nie słucha rad innych ludzi. Ilrami jest spokojny przezorny i planuje, gdy coś chce zrobić. Ich wspólną cechą jest naiwność. Ci dwaj odmienni chłopcy mają być Strażnikami Sampo. Czy dadzą sobie radę? Anni też jest ważną osobą. Cechuje się mądrością, opanowaniem oraz odwagą. Poznajemy również Jokera, czyli jednego z najlepszych złodziei. Bardzo dobrze włada mieczem, ma cięty język oraz umie odgrywać różne role, np. osoby smutnej. • Reasumując, bardzo polecam tę książkę. Niestety nie jest ona bardzo znana. Utwór najbardziej spodoba się młodzieży. Mnie zachwycili bohaterowie, gdyż każdy z nich jest inny, jednak razem tworzą spójną całość, grupę, która pokona wszystko i wszystkich. Za przekazanie egzemplarza recenzenckiego dziękuję wydawnictwu Kojro. • Tytuł: "Miecz" • Tytuł oryginału: "Tuliterä" • Autor: Timo Parvela • Wydawnictwo: Kojro • Seria: Strażnicy Sampo (tom I) • Przełożyła: Bożena Kojro • Korekta: Ewa Malec • Projekt okładki: Anna Kojro • Wydanie: I • Oprawa: miękka • Data wydania: 2011 (data przybliżona) • Liczba stron (tekstu): 200 • ISBN: 978-83-928235-2-0
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo