Wilcze dziecko:

niezwykła historia Liesabeth Otto urodzonej w Prusach Wschodnich

Tytuł oryginalny:
Wolfskind
Die Unglaubliche Lebensgeschichte des ostpreußischen Mädchens
Autor:
Ingeborg Jacobs
Posłowie:
Jerzy Kochanowski
Tłumacz:
Urszula Szymanderska
Wydawca:
Świat Książki - Weltbild Polska (2012)
ISBN:
978-83-7799-240-1, 978-83-7799-240
Autotagi:
druk
książki

Wspomnienia wojennej sieroty. Prusy Wschodnie, rok 1945. W czasie ucieczki przed Armią Czerwoną siedmioletnia Liesabeth Otto najpierw traci matkę, a wkrótce zostaje sama. Zrozpaczona i bezradna, w poszukiwaniu jedzenia i dachu nad głową trafia na Litwę. Tam, żebrząc po wsiach, najmując się do dorywczych prac za kawałek chleba, walcząc stale z zimnem, głodem i nieprzyjaznymi ludźmi, prowadzi całe lata życie włóczęgi "wilczego dziecka". Jako niespełna dziesięciolatka zostaje brutalnie zgwałcona. W wieku szesnastu lat za drobne kradzieże trafia na sześć lat do łagrów. Zwolniona, wędruje po całym Związku Radzieckim w poszukiwaniu swojego miejsca na ziemi. Nie traci nadziei, że pewnego dnia zobaczy jeszcze rodzinę. Siedemdziesięciokilkuletnia dziś Liesabeth w 1975 roku odnalazła w Niemczech brata i ojca. Mieszka na przemian pod Hanowerem i w Kaliningradzie.
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Mam moralny opór przed oceną tej książki. • Bo czy przerażający koszmar, przez który przeszła bohaterka ma nadać tej historii większą wartość, ma uczynić ją arcydziełem? • Obok formy, stylu i języka, którym można przypisać gwiazdkę jest prawdziwa historia życia człowieka, którego ocenić nie sposób. • Historia kilkudziesięciu lat życia Liesabeth jest do tej pory najbardziej wstrząsającym zapisem przeżyć jakie dane mi było poznać. Dla tego przekonania nie bez znaczenia jest fakt posiadania przeze mnie dzieci. Gdy wyobraziłam sobie swoje siedmioletnie dziecko samotne wśród całego zła tamtego świata, które by przeżyć, jest zdane tylko na siebie, poczułam niewyobrażalny, rozdzierający żal. • Jakim prawem takie rzeczy mogły/mogą się dziać?
fiolka
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo