Gli imbianchini non hanno ricordi:

farsa per clown

Autor:
Dario Fo
Ilustracje:
Vif Dissing
Redakcja:
Ulla Benzon Malmmose
Wydawca:
Egmont
Wydane w seriach:
Easy Readers - Facili da Leggere. Farsa
Easy Readers. Farsa
ISBN:
978-87-23-90282-5
Autotagi:
druk
Źródło opisu: Biblioteka Publiczna w Dzielnicy Wola m.st. Warszawy - Katalog centralny
5.0

Książka w języku włoskim. Seria wydawnicza prezentująca uproszczone teksty o różnej tematyce - od literatury klasycznej po historie detektywistyczne - z ilustracjami i objaśnieniami słownikowymi. Po każdym rozdziale znajdują się dodatkowe pytania i ćwiczenia ułatwiające zrozumienie tekstu. Komiczna jednoaktówka znanego włoskiego reżysera i dramaturga.
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Świetna książka! Śmieszna, z niep­rzew­idzi­anym­i zwrotami akcji. Miejscami trochę trudniejszy język, ale wszystko da się zrozumieć. Książka jest cienka, idealna do czytania w autobusie. Ale uwaga, podśmiewanie się pod nosem gwarantowane! ;)
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo