Wiersze na wagarach

Inne tytuły:
Wiersze
Autor:
Julian Tuwim (1894-1953)
Ilustracje:
Marcin Wicha
Wybór:
Maria Deskur
Agnieszka Betlejewska
Wydawca:
Egmont Polska (2012)
ISBN:
978-83-237-7895-0
Autotagi:
druk
liryka
Źródło opisu: Biblioteka Publiczna im. Juliana Ursyna Niemcewicza w Dzielnicy Ursynów m. st. Warszawy - Katalog księgozbioru
5.0

W tomie poezji Juliana Tuwima Wiersze na wagarach są zarówno utwory znajdujące się w programach nauczania w gimnazjum, jak i te mniej znane uczniom. Wiersze są zabawnie zilustrowane i opatrzone dowcipnymi komentarzami, dzięki którym uświadamiamy sobie, że poezja Tuwima nadal jest aktualna i interesująca. Julian Tuwim (1894ľ1953), jeden z najwybitniejszych polskich poetów XX wieku, współzałożyciel kabaretu literackiego Pod Picadorem i grupy poetyckiej Skamander, twórca wierszy, skeczy, autor wodewili, librett operetkowych i tekstów piosenek. Znany był ze swojego dowcipu. Mawiał: Żyj tak, aby Twoim znajomym zrobiło się nudno, kiedy umrzesz.
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • W zbiorze wagarują m.in.: "Szczęście", "Trawa", "Pieśń miłosna leniwego", "Czereśnie", "Daleki tygrys", "Ktoś". Każdy wiersz opatrzony błyskotliwym rysunkiem Marcina Wicha. Ilustrator stworzył wartość dodaną liryków Tuwima - czytamy i poddajemy się urokowi poetyckiego stylu retro, spoglądamy na rysunek i mamy stałą łączność z tera­źnie­jszo­ścią­. A treść… jest i oby zawsze była aktualna. Choćby "Wiersz powściągliwy". Przewrotna powściągliwość w wyrażaniu uczuć oraz przemyślana powściągliwość w liczbie słów. Wiersz, jak celnie zilustrował to Wicha na początku książki, jest idealny na kryzys czytelnictwa, bo mieści się na jednej stronie. • Pełny tekst recenzji na stronie [Link] • Naprawdę warto powagarować z Tuwimem! :-) • Katarzyna Nowicka • BPMiG w Zagórowie
    +2 trafna
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo