Odpukać w niemalowane:

antologia przesądów

Autor:
Michał Januszkiewicz
Wydawca:
Vesper (2011)
ISBN:
978-83-60159-57-6, 978-83-7731-041-0
Autotagi:
druk
książki
4.0

Przesądy stanowią nieodłączny wymiar kultury, z której wyrastamy i pełnią rolę kulturotwórczą. Wiążą się ściśle z utrwalonymi w tradycji zwyczajami i obrzędami, wierzeniami i przekonaniami, także chrześcijańskimi. Są również zacierającym się śladem magii w naszym codziennym życiu. Przesądy w istotny sposób wpłynęły i wpływają na naszą świadomość moralną, dostarczają nam wiedzy o dobru i złu. I wreszcie: są świadectwem ludzkiego doświadczenia.
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Michał Januszkiewicz jest autorem licznych książek. Zajmuje się literaturą, filozofią i kulturą. Jedna z jego pozycji, „Odpukać w niemalowane”, została wydana przez wydawnictwo Vesper w 2011 roku. • Przesądy towarzyszą nam od dawna. Mimo że często chciano je zwalczyć, uważano za gusła, to sztuka ta okazała się bardzo trudna. Nawet najbardziej wierzący i religijni ludzie ufali, że istnieją siły, o których nie ma się pojęcia. Na każdą okazję znalazła się jakaś ludowa mądrość, która tłumaczyła z czym jest związana dana rzecz. Oprócz świąt kościelnych i przełomowych momentów w życiu, przesądy wiązano m.in. z pracami polowymi, albo nauką. Do tej pory mówi się o tym, co może się wydarzyć, gdy będziemy się zachowywać w dany sposób. Poza tym okazuje się, że nie tylko w Polsce są przesądy. Słowianie to ludzie bardzo przesądni, często mają podobne zdanie na ten sam temat, czasem zupełnie różne. W Polsce znane są m.in. przesądy związane z Bożym Narodzeniem, Nowym Rokiem albo przed maturą. Co ciekawe, wiele z nich ma w porzekadłach śmiertelne zakończenie. Nawet w powiedzeniach możemy odnaleźć przesądy. • Książka jest trudna do streszczenia. Napisana została mądrze, tematy następują po sobie w logiczny sposób i są zebrane w działy. Na początku dowiadujemy się co to są przesądy i skąd pomysł na zajęcie się tym tematem. Zamiast zakończenia opisano najbardziej popularne przesądy np. odpukać w niemalowane. • Ponieważ nie wszystkie przesądy mają stałą formułę, autor ubrał je w jak najprostsze słowa i opatrzył niekiedy komentarzem. Jego własne opinie są niesamowicie dowcipne, czasem ironiczne. Kilka razy przytacza on też historie z innych pozycji. Niektóre przesądy opatrzone są przypisem. • To faktycznie antologia – zebrano tu przeróżne przesądy. Wiele z nich nadal jest znana i powszechnie stosowana, nawet w moim domu. Niektóre przeszło do historii. • Prosta okładka i schludne przejścia między kolejnymi zdaniami są eleganckie i wprowadzają ład. Raz tylko znalazłam błąd – zdanie było rozdzielone enterem, mimo że nie powinno go tam być. Ta wpadka była jednak jednorazowa. • Pierwszy raz spotkałam się z tego typu lekturą. Czytało się ją przyjemnie. Dobry pomysł zaowocował dobrą lekturą. Zebranie w jednym miejscu tylu przesądów, porównanie ich z innymi słowiańskimi narodami jest wielkim plusem. Czasem zaskakiwało mnie to, że w innych krajach też się tak tłumaczy pewne sytuacje. • Komu polecam? Ciekawym świata. Na pewno odnajdziecie tu wiele interesujących danych, które was zaskoczą. Mi bardzo się podobało odkrywanie nowości i odszukiwanie tego, co już znam. Dowiedziałam się też, że nie wszystkie przesądy, które znam, tłumaczę poprawnie. Zachęcam – na pewno się wam spodoba.
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo