Srebroń i ja

Tytuł oryginalny:
Platero y yo
Autor:
Juan Ramón Jiménez (1881-1958)
Tłumacz:
Florian Śmieja (1925-2019)
Przedmowa:
Piotr Sawicki
Wydawcy:
Państwowy Instytut Wydawniczy (2025)
Wydaw. Wacław Bagiński (1997)
ISBN:
83-86237-85-6, 978-83-8196-812-6
Autotagi:
beletrystyka
druk
książki
proza
5.0

"Srebroń i ja" (drukowany w latach 1914-1917) Juana Ramóna Jiméneza uchodzi za jedno z najważniejszych dzieł noblisty z 1956 roku. Ten z pozoru uroczy i niewinny zbiór krótkich próz oddaje ducha Hiszpanii z początku XX wieku, ale przede wszystkim jest piękną opowieścią o przyjaźni między człowiekiem (poetą) a osiołkiem. W tej poetyckiej prozie, która może wydawać się nawet książką dla dzieci, odkryć można całą głębię myśli humanistycznych i dzięki niej na nowo można zadumać się nad najważniejszymi wartościami w życiu. Ale przede wszystkim jest to wzruszająca lektura (a w Hiszpanii w XX i XXI wieku również lektura szkolna). To wznowienie przekładu Floriana Śmieji zostało po latach przejrzane i poprawione.
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Nie za ładne oczy dostał Nobla
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo