Wszystkie białe damy

Autor:
Piotr Borowiec
Ilustracje:
Paulina Wach
Wydawcy:
Wydawnictwo Gmork Świątkowska Ryba (2015-2018)
Legimi (2015-2018)
IBUK Libra (2015-2018)
ISBN:
978-83-941000-0-1, 978-83-941000-1-8
978-83-948322-9-2
Autotagi:
dokumenty elektroniczne
druk
e-booki
4.0

Trzynaście mrocznych opowiadań z pogranicza grozy i urban legend utrzymanych w nastroju ghost story. Historie o duchach, duszach i strzygach, które zawsze czegoś chcą i nie zawsze jest to zemsta. Co może stać się z Darem, który miał ratować ludzkie życie, gdy się go niewłaściwie wykorzysta? Czy słuszny cel zawsze uświęca środki? Ile są warte nasze wartości, kiedy świat okazuje się zupełnie inny niż przypuszczaliśmy? A Ty co byś zrobił na miejscu bohaterów? '
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Tytuł: Wszystkie białe damy • Autor: Piotr Borowiec • Wydawnictwo: Gmork • Data wydania: 14 stycznia 2015 • Liczba stron: 256 • Piotr Borowiec – studiował prawo na Uniwersytecie Rzeszowskim. Fan klasycznej literatury grozy i muzyki rockowej. Jest stałym wspó­łpra­cown­ikie­m bloga Okiem na Horror. Swoje teksty publikował w magazynach Krypta, Histeria, Grabarz Polski oraz Szortalu. • Śmierć nie jest taka niekonsekwentna dla tego, który umiera, nie wymaga tyle uporu ze strony tego, który zabija. • Autor umiejętnie włada językiem powodując, iż czytelnik z minuty na minutę ma więcej stron w swojej lewej ręce oraz z większą zaciętością wypełnia chwile bardzo ciekawymi opowiadaniami z pogranicza grozy i urban legend utrzymanych w nastroju ghost story. Bardzo spodobały mi się opisy, dzięki których dokładności z łatwością przenosiłem się w dane miejsce oraz patrzyłem na bohaterów, jakby stali przede mną. • Martwy, a to, co martwe, nie może odpowiadać. • Okładka jest bardzo ciekawa. Dominują na niej barwy, które oddają klimat tych trzynastu opowiadań: przygnębiające, powodujące, że pójście do łazienki w nocy jest niczym przemierzanie pustego cmentarza owianego mgłą. W tym samym klimacie są rysunki wewnątrz utworu, oddające emocje poszczególnych dzieł. Mistrzostwo. • Ból rodzi ból, który rodzi ból. • Książka rozpoczyna się wspaniałym opowiadaniem pt. "Czwarte użycie noża". Porusza ono bardzo ciekawe, a zarazem kontrowersyjne tematy, o których – niestety – często się milczy, puszczając je w niepamięć. Rozpoczynając je czytać, nie spodziewałem się zakończenia, które powoduje pewien niedosyt. Jedyne co jest dla mnie minusem to to, że ciągle poznawaliśmy nowych bohaterów, co powodowało mętlik. • Przecież cierpienie rodzi cierpliwość. • Pomimo tego, że autor napisał wszystkie utwory to każdą cechuje oryginalność oraz niep­owta­rzal­ność­ wątków. Całość owiana jest tajemnicą, która wywołuje niedosyt informacji oraz momentów zapierających dech w piersiach. Duchy, dusze i strzygi to tylko przedsmak tego, co zobaczycie w tej powieści. Będzie was dręczyło pytanie: Co dalej? Na które odpowiedź zna tylko i wyłącznie autor. • Pamięć to coś uniwersalnego, czego nie można cenzurować. • Podsumowując powyższe słowa: polski utwór godny polecenia i warty przeczytania przez wszystkich. Książka, która powinna stać się bestsellerem.
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo