Kiedy byliśmy sierotami

Tytuł oryginalny:
When we were orphans
Autor:
Kazuo Ishiguro
Tłumacz:
Andrzej Appel
Wydawcy:
Wydawnictwo Albatros - Andrzej Kuryłowicz (2008)
Prószyński i Spółka (2000)
Zakład Nagrań i Wydawnictw Związku Niewidomych
Wydane w seriach:
BIP
Biblioteczka Interesującej Prozy
ISBN:
83-7255-726-8, 978-83-7359-633-7
Autotagi:
druk
powieści
Więcej informacji...
4.6 (7 głosów)

Lata trzydzieste. Słynny angielski detektyw, Christopher Banks, podejmuje próbę odnalezienia swoich rodziców, którzy zaginęli, kiedy był małym chłopcem i mieszkał z nimi w Szanghaju. Wierzy, że jeśli mu się to uda, pokona wszelkie zło i uchroni świat przed wojną. Nowa powieść Ishiguro - na poły realistyczna, na poły baśniowa - jest utworem pięknym stylistycznie i niezwykle przejmującym, a przy tym książką o wartkiej akcji, trzymającą w napięciu. Nawiązując do konwencji literatury kryminalnej, pisarz stworzył wielowymiarową opowieść o człowieku, którego każda myśl i każdy czyn są zdeterminowane tragedią z dzieciństwa.
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Dziś kolejny lekko spóźniony post ze styczniowego czytania. Tu poślizg robi różnicę o tyle, że łączy się on z super inicjatywą dziewczyn z @bookygirls, które od początku tego roku działają z akcją #NieT­akiN­obel­Stra­szny zachęcającą do zapoznania się bliżej z dziełami laureatów literackiej nagrody Nobla. Styczniowym autorem był Kazuo Ishiguro, uhonorowany nagrodą za całokształt twórczości w 2017 roku. Ja sięgnęłam po jego mniej popularną i nie do zawsze dobrze ocenianą powieść „Kiedy byliśmy sierotami” i... pozytywnie się zaskoczyłam. Język jest prosty, a temat początkowo bardzo przyziemny. Rozdziały są w formie zapisków z pamiętnika zaczynającego się w latach 30tych XXw gdzie poznajemy głównego bohatera- londyńskiego detektywa, który na przemian opowiada nam historię swojego dzieciństwa w Szanghaju, która łączy się z obecnym prowadzeniem śledztwa w poszukiwaniu swoich zaginionych przed laty rodziców. I tutaj ważna rzecz- nie jest to ani kryminał ani thriller, jak sugerują niektóre opisy z tylu książki (może stad te późniejsze rozczarowania 😉) Jest to bardzo specyficzna powieść w której autor chciał zawrzeć wiele gatunków w jednym - od powieści akcji, przez komedię, po lekką prozę dete­ktyw­isty­czna­̨. Jest tam masa rzeczy, których nie da się racjonalnie wytłumaczyć ani zrozumieć, ale na tym właśnie polega ‚clue’ tej książki- musimy zostawić przyziemne myślenie a postawić na ruchomą granicę między tym co dzieje się tu naprawdę,a co jest mocno przefiltrowane przez potężnie naiwny i dziecinny światopogląd głównego bohatera. Gdy to zrobimy, dostaniemy całkiem zgrabnie napisaną powieść o tęsknocie za tym co tracimy wraz z dorastaniem i o trudnych wyborach, które pokazują nam co tak na prawdę (podskórnie) jest dla nas ważne. Na plus jest też na pewno ciekawe tło pełne zależności i nie takich łatwych stosunków między Europą a Azją tamtych czasów. Podsumowując- o ile ta książka przegrywa w porównaniu ze swoim poprzednikiem z posta niżej,(tu 7/10) to na pewno nie jest to moja ostatnia przygoda z Kazuo. 🇯🇵🏯
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Opis
Autor:Kazuo Ishiguro
Tłumacz:Andrzej Appel
Lektor:Jacek Kiss
Wydawcy:Wydawnictwo Albatros - Andrzej Kuryłowicz (2008) Prószyński i Spółka (2000) Zakład Nagrań i Wydawnictw Związku Niewidomych
Serie wydawnicze:BIP Biblioteczka Interesującej Prozy
ISBN:83-7255-726-8 978-83-7359-633-7
Autotagi:druk epika książki literatura literatura piękna powieści proza
Powyżej zostały przedstawione dane zebrane automatycznie z treści 7 rekordów bibliograficznych, pochodzących
z bibliotek lub od wydawców. Nie należy ich traktować jako opisu jednego konkretnego wydania lub przedmiotu.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo