Uwarunkowania rozwoju motorycznego dzieci wiejskich w świetle wybranych czynników środowiskowych

Autor:
Janusz Kwieciński
Redakcja:
Maria Sierakowska
Wydawcy:
Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa (2011)
IBUK Libra (2011)
ISBN:
978-83-88335-74-7
Autotagi:
dokumenty elektroniczne
druk
e-booki

Ruch, który jako atrybut życia, warunkuje ciągłe dostosowanie się organizmu do zmian środowiska naturalnego, decydował nie tylko o przetrwaniu pojedynczego człowieka, ale także gatunku ludzkiego. Wzrastający poziom rozwoju cywilizacyjnego w znacznym stopniu ograniczył aktywność ruchową człowieka […]. Zachowania ruchowe człowieka są w dużej mierze odzwierciedleniem jego możliwości dostosowania się do otoczenia, jednak zmniejszeniu uległy wymagania ze strony środowiska (Słowińska 2000). […] Do najważniejszych czynników różniących aktywność ruchową populacji polskiej zalicza się: płeć, wiek, miejsce zamieszkania i wykształcenie. […] Wyniki przeprowadzonych badań potwierdzają duże znaczenie dla przebiegu i tempa wzrastania dzieci i młodzieży czynników społeczno-ekonomicznych. Odpowiedzialne są one zarówno za różnice międzyśrodowiskowe – miasto-wieś – jak i wewnątrz tych środowisk (Bielicki i wsp. 1997). […] Dzieci wiejskie prezentują niższy poziom rozwoju morfologicznego i dojrzałości płciowej niż ich rówieśnicy z miast, a dystans wieś – miasto ulega zwiększeniu, gdy brana jest do porównań populacja wielkomiejska. Z przedstawionych rozważań na temat poziomu i struktury sprawności w środowisku wiejskim, miejskim, uprzemysłowionym i innych nasuwa się wniosek, że każda populacja w swoisty sposób dostosowuje się do określonych potrzeb życia w konkretnych warunkach środowiska. Te specyficzne właściwości i umiejętności pozwalają w tym środowisku istnieć i być skutecznym, czyli i sprawnym. […] fragm. wstępu
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Ruch, który jako atrybut życia, warunkuje ciągłe dostosowanie się organizmu do zmian środowiska naturalnego, decydował nie tylko o przetrwaniu pojedynczego człowieka, ale także gatunku ludzkiego. Wzrastający poziom rozwoju cywilizacyjnego w znacznym stopniu ograniczył aktywność ruchową człowieka …. • Zachowania ruchowe człowieka są w dużej mierze odzwierciedleniem jego możliwości dostosowania się do otoczenia, jednak zmniejszeniu uległy wymagania ze strony środowiska (Słowińska 2000). … • Do najważniejszych czynników różniących aktywność ruchową populacji polskiej zalicza się: płeć, wiek, miejsce zamieszkania i wykształcenie. … • Wyniki przeprowadzonych badań potwierdzają duże znaczenie dla przebiegu i tempa wzrastania dzieci i młodzieży czynników społeczno-ekonomicznych. Odpowiedzialne są one zarówno za różnice międzyśrodowiskowe – miasto-wieś – jak i wewnątrz tych środowisk (Bielicki i wsp. 1997). … • Dzieci wiejskie prezentują niższy poziom rozwoju morfologicznego i dojrzałości płciowej niż ich rówieśnicy z miast, a dystans wieś – miasto ulega zwiększeniu, gdy brana jest do porównań populacja wielkomiejska. • Z przedstawionych rozważań na temat poziomu i struktury sprawności w środowisku wiejskim, miejskim, uprzemysłowionym i innych nasuwa się wniosek, że każda populacja w swoisty sposób dostosowuje się do określonych potrzeb życia w konkretnych warunkach środowiska. Te specyficzne właściwości i umiejętności pozwalają w tym środowisku istnieć i być skutecznym, czyli i sprawnym. … • - fragm. wstępu
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo