Hiszpanka:

nowela filmowa

Autor:
Łukasz Barczyk
Wydawcy:
Media Rodzina (2015)
IBUK Libra (2015)
ISBN:
978-83-8008-036-2, 978-83-8008-037-9
83-8008-036-2
Autotagi:
beletrystyka
druk
literatura
4.0

Nowela filmowa "Hiszpanka" Łukasza Barczyka wygrała w październiku 2011 roku konkurs na scenariusz inspirowany Powstaniem Wielkopolskim, ogłoszony przez Marszałka Województwa Wielkopolskiego. Przez kolejne trzy lata powstawał film. Jej oryginalność wyrasta poza czysto profesjonalny zapis scenariuszowy, stąd pomysł, aby zaistniała jako autonomiczny utwór literacki. Fabułę noweli stanowi żywa opowieść, pełna zwrotów akcji, humoru, ironii oraz intryg z udziałem spirytystów, dzięki którym możliwy jest przyjazd Mistrza Ignacego Jana Paderewskiego do ogarniętego euforią powstańczą Poznania.
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Łukasz Barczyk polski scenarzysta i reżyser. Jest absolwentem wydziału reżyserii łódzkiej filmówki. Zadebiutował rok po ukończeniu studiów filmem pt. „Patrzę na ciebie Marysiu”, za który otrzymał nagrodę na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni. Poza wcześniej wspomnianym filmem „Patrzę na ciebie Marysiu” jest również reżyserem i scenarzystą „Przemiany”, „Nieruchomy Poruszyciel”, Italiani” oraz „Hiszpanka”. • „Hiszpanka” przedstawia, jak sam autor podkreśla, fikcyjną opowieść przed wybuchem Powstania Wielkopolskiego. Głównym bohaterem jest tutaj m.in. Ignacy Jan Paderewski polski pianista i polityk. Książka opowiada historię grupy jasnowidzów i spirytystów: Anne B, Doktora Manfreda Abuse i Rudolfa Funka. Doktor Abuse, który służy dla Armii Pruskiej chce zaszkodzić polskiemu narodowi, poprzez mentalny atak, na samego Ignacego Jana Paderewskiego, natomiast Anna B oraz Rudolf Funk, z pomocą Towarzystwa, chcą „Mistrza” ochronić i sprowadzić bezpiecznie do Polski. • „Postacie to może nierzeczywiste, lecz ich pierwowzory żyły wtedy w Polsce i znaleźć się mogły w centrum Powstania.” • „Hiszpanka” jest powieścią wielowątkową, historia przedstawiona jest z punktu widzenia różnych postaci, co dało, że dosłownie wcielałam się w danego bohatera. Książka jest ciekawie napisana, mnie wciągnęła w swój świat. Nie żałuję, że po nią sięgnęłam, bo miło spędziłam z nią czas. Szczerze dziwię się, że ma niską ocenę, ale ile ludzi tyle opinii, trzeba się z tym liczyć. „Hiszpanka” ma zaledwie 100 stron, więc szybko ją pochłonęłam. Jest ładnie wydana, na końcu książki znajdują się zdjęcia postaci, które grały główne role w filmie. Dzięki tej książce zobaczyłam w internecie zwiastun filmu, szczerze powiedziawszy bardzo mnie zaintrygował i jeśli tylko będzie mi dane, to nie zaprzepaszczę okazji i go obejrzę. Polecam.
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo