Papugi z placu d'Arezzo

Tytuł oryginalny:
Perroquets de la place d`Arezzo
Autor:
Eric-Emmanuel Schmitt
Lektor:
Marcin Popczyński
Tłumacz:
Łukasz Müller
Wydawcy:
Stowarzyszenie Pomocy Osobom Niepełnosprawnym Larix (2007-2017)
Społeczny Instytut Wydawniczy Znak (2014)
Stowarzyszenie Pomocy Osobom Niepełnosprawnym Larix im. Henryka Ruszczyca
Wydane w seriach:
Znak Litera Nova
Czytak Larix
Czytak Larix 21411-21425
ISBN:
978-83-240-2603-6, 978-83-240-2604-3
978-83-240-2604-6
Autotagi:
audiobooki
druk
powieści
proza
3.6 (8 głosów)

┬Piszę tych kilka słów, by ci powiedzieć, że cię kocham. Ty wiesz, kto├. Baptiste obejrzał kartkę z obydwu stron i znów przeczytał te dwa zdania. Serce zaczęło mu kołatać, ogarnęło go wzruszenie: w jego życiu coś się działo. Gorączkowo obejrzał kopertę, żeby ustalić jej pochodzenie: została nadana poprzedniego dnia, w ich dzielnicy. Żadnych wskazówek. Nagle przeszył go chłód: jego oczy właśnie odczytały po raz drugi napisany odręcznie adres. Wprawdzie się zgadzał, ale za to list nie był przeznaczony dla niego. Przez nieuwagę otworzył korespondencję Joséphine. Tajemnicze wiadomości w żółtych kopertach wywracają do góry nogami spokojne życie mieszkańców placu Arezzo. Anonimowe wyznania miłosne zaskakują, prowokują, dają nadzieję. Za ich sprawą opadają maski¬ W swojej najnowszej powieści Eric-Emmanuel Schmitt z uwagą przygląda się człowiekowi we współczesnym świecie, w którym namiętność często myli się z miłością, a seks służy zagłuszaniu uczuciowej pustki. Mieszkańcy placu d└Arezzo zakochują się, cierpią, uczą się ufać, czasem bywają samotni - a ich losy układają się w zaskakującą mozaikę ukazującą całe spektrum możliwych odcieni miłości. [nota wydawcy]
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Schmitt nigdy mnie nie zawiódł i tak było również tym razem. Niezwykła opowieść o tym do czego są ludzie zdolni w kochaniu. A także o tym jak jedna źle zinterpretowana na dodatek mało konkretna wiadomość może zmienić życie zwykłego człowieka.
  • Bohaterowie powieści otrzymują anonimowy list miłosny. Każdy z nich interpretuje tę wiadomość zgodnie z własnymi pragnieniami. Autor pokazuje różnorodne rodzaje związków od heteroseksualnych po homoseksualne, a także "związki mieszane". W tej książce miłość nie ma swojego powszechnie rozumianego znaczenia jest ona raczej mylona z namiętnością a nawet dewiacją. Bohaterowie nie budzą mojej sympatii, co najwyżej współczucie. • Dla mnie jedynym atutem książki jest jej zaskakujące zakończenie.
  • Tajemnicze wiadomości w żółtych kopertach wywracają do góry nogami spokojne życie mieszkańców placu Arezzo. Anonimowe wyznania miłosne zaskakują, prowokują, dają nadzieję. Za ich sprawą opadają maski? • Miłośnicy talentu Erica Schmitta nie rozczarują się. Polecamy :)
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo