Kobieta w czasach katedr

Jawi się ona jako epoka w wielu przejawach życia społecznego, duchowego, materialnego, nie tylko wytrzymująca porównanie z innymi okresami w dziejach ale nawet górująca nad nimi – a to głównie za sprawą większej roli pierwiastka żeńskiego: dzięki bezimiennej rzeszy zwykłych kobiet, przede wszystkim zaś dzięki zastępowi niewiast niepospolitych, świętych władczyń, intelektualistek, wojowniczek, w których cieniu giną skarlali mężczyźni, odwiecznie zresztą starający się poprowadzić ludzkość w jak najgorszym kierunku. Owo „inne spojrzenie”, wysoka temperatura emocjonalna, aura sympatycznej tendencyjności, jaką przepojona jest ta książka – to nie jedyne jej atuty.