Wychowanie fizyczne - metodyka nauczania i aplikacje:

jak pisać programy autorskie z wychowania fizycznego

Redakcja:
Janusz Kwieciński
Maciej Tomczak
Wydawca:
Wydawnictwo Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej (2013)
ISBN:
978-83-88335-93-8
Autotagi:
druk
książki
publikacje naukowe
scenariusze
Źródło opisu: Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu - Katalog księgozbioru
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Efektywna praca nauczyciela wymaga ciągłego dokształcania, w szczególności • dokształcania metodycznego. Wiedza metodyczna nieustannie przyrasta. Wiąże się to nie tylko z badaniami bezpośrednio związanymi z tą dziedziną, ale także • z rozwojem różnych dyscyplin naukowych. Poza tym, że na bieżąco są tworzone • i weryfikowane nowe środki oddziaływań, istnieje także konieczność modyfikacji starszych aplikacji. Wynika ona m.in. z przyrostu wiedzy w innych dyscyplinach. Coraz więcej wiemy np. o mechanizmach i strategiach nauczania ruchu, uwarunkowaniach rozwoju zdolności motorycznych, psychologicznych skutkach oddziaływania niektórymi środkami, fizjologicznych reakcjach na wysiłek fizyczny itp. Stąd też rozwój wiedzy metodycznej wyznaczony jest przez różne czynniki. Do rozwoju zagadnień z zakresu metodyki niezbędny jest jeszcze jeden czynnik: ich bieżąca weryfikacja w obszarze praktyki wychowania fizycznego. Opinie nauczycieli-praktyków stanowią tu kluczowy element. Są one swoistym wskaźnikiem powodzenia niektórych aplikacji metodycznych. Oddając do rąk Państwa tę pracę, wyrażamy nadzieję, że pobudzi ona do twórczej refleksji oraz wymiany poglądów na temat różnych aspektów metodyki nauczania wychowania fizycznego. W pracy znajdziecie Państwo opracowania znanych polskich badaczy kultury fizycznej, w tym metodyki wychowania fizycznego oraz przykładowe konspekty lekcji.
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo