Koronacja czyli Ostatni z Romanowów

Tytuł oryginalny:
Koronaciâ
Autor:
Boris Akunin
Tłumaczenie:
Zbigniew Landowski
Zbigniew Lewandowski
Wydawca:
Świat Książki (2003-2004)
ISBN:
83-7391-220-7
Autotagi:
druk
powieści
5.0
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Jedna z najlepszych powieści Akunina z Erastem Pietrowiczem Fandorinem w roli głównej. • Nad carskim domem Romanowów gromadzą się najczarniejsze chmury i to w przededniu koronacji. Zagwarantował im to prawdziwy, nieuchwytny geniusz zbrodni. Najjaśniejsza rodzina staje przed dramatycznym wyborem między dwoma możliwościami, z których każda będzie miała katastrofalne skutki dla Imperium... • Narratorem jest niejaki Ziukin, wierny i oddany duszą i ciałem sługa, profesjonalny do bólu, choć nieco oderwany od rzeczywistości. • W całą historię wpleciony został podwójny wątek miłosny, co zupełnie nie przeszkadza i masę innych detali ubarwiających całość, aż miło.
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo