Nieudolni policjanci, wiedźma, morderstwa i... • Olga Haber – krakowianka, rocznik'74. Z wykształcenia jest filologiem polskim, absolwentką Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Krakowie. Kilka lat spędziła we Włoszech; wcześniej bywała tłumaczką, radiową pogodynką i... hostessą. Obecnie współpracuje z kilkoma wydawnictwami prasowymi, marzy o przeprowadzce do Trójmiasta i szlifuje hiszpański, którego od dawna chciała się nauczyć. Interesuje się turystyką, psychologią, medycyną niek­onwe­ncjo­naln­ą i Tarotem. Debiutowała utrzymaną w klimatach grozy powieści "Oni". "Wyklęci" to jej drugi horror i trzecia z kolei książka – pod swoim prawdziwym nazwiskiem (Katarzyna Misiołek) kilka miesięcy wcześniej wydała powieść z gatunku literatury kobiecej ("Niekochana"). notka pochodzi ze skrzydełka okładki • Książka została napisana prostym językiem, ale autorka nie pochwaliła się zbytnio swymi umiejętnościami. Stworzyła nieudolnych policjantów (być może chciała pokazać polskie realia), którzy wciąż jedzą lamentując, iż rozwiązanie spraw kryminalnych idzie im topornie. Olga Haber powinna zrobić dłuższą powieść, która byłaby bardziej spójna logicznie, tj. zdarzyło się, że było morderstwo za morderstwem i żadnych wyjaśniej dlaczego zabiła. Powinna być jakaś historia, coś w roli wstępu, może jakaś mroczna tajemnica, zabójstwo, potem drugie i ewentualnie jakieś wyjaśnienie (oczywiście wszystko okiem mordercy). Powieść powinna zostać dopieszczona, by dostarczyć czytelnikowi naprawdę mocnych wrażeń. Zdziwiłem się, bo książkę polecają bardzo dobrzy pisarze powieści grozy bądź thrillerów, a tu taka niemiła niespodzianka. Jestem załamany i zdruzgotany tym, że dobrze zapowiadająca się książka okazała się taką klapą. • W trakcie szalejącej zadymki w basenie śródmiejskiej fontanny przypadkowi przechodnie znajdują zwłoki młodej skrzypaczki z poderżniętym gardłem. Zbrodnia szokuje mieszkańców, okazuje się jednak, że to dopiero początek ˜– kolejne morderstwa, gwałtownie wzrastająca fala samobójstw i bestialski akt kanibalizmu. Niektórzy twierdzą, że w mieście zalęgło się czyste zło... • Mijają miesiące – pośrodku niemiłosiernego skwaru ulice dosłownie ociekają krwią, ale winni nadal pozostają w ukryciu. Młoda, ambitna policjantka, podkomisarz Justyna Sowa, usiłuje rozwiązać tajemnicę zagadkowych zgonów. W akcie skrajnej desperacji prosi o pomoc egzorcystę, ale temu, co zagnieździło się w okolicy, niełatwo się przeciwstawić. opis pochodzi z okładki książki • Demony przychodzą nocą, wraz z nimi – szaleństwo... • • Justyna Sowa to policjantka, o której dowiadujemy się, iż bardzo lubi jeść, ma wrogów wśród osób z pracy, zrobiła coś, czego żałuje oraz jest pomocna. Jej zachowania w stosunku rozwikłania serii morderstw są dziwne i nieraz zastanawiałem się, czemu akurat taką ją dostajemy? Albo autorka umyślnie to zrobiła albo nie miała pojęcia jak pracuje policja i jak przelać to na papier. • Nie polecam książki, gdyż zapewne tak jak ja się zawiedziecie. Gdyby Olga Haber trochę więcej czasu poświęciła na pisanie tegoż utworu, być może dostalibyśmy coś o wiele lepszego. Egzemplarz recenzencki dostałem od Wydawnictwa Videograf. • Tytuł: "Wyklęci" • Autor: Olga Haber • Wydawnictwo: Videograf • Projekt okładki: Pracownia WV • Korekta: Urszula Bańcerek • Wydanie: I • Oprawa: miękka ze skrzydełkami • Data wydania: 3 czerwca 2015 • Liczba stron (tekstu): 325 • ISBN: 978-83-7835-395-9

Walka jak poezja, miłość jak klątwa, pieśń jak złoto, magia jak religia, a śmierć to zbawienie... • Łukasz Malinowski – rocznik 1983. W 2010 roku obronił na UJ doktorat z historii. Specjalizuje się w historii średniowiecznej Skandynawii. Autor książek: "Berserkir i ulfhednar w historii, mitach i legendach", "Heros i łotr. Pogański wojownik w średniowiecznej literaturze Islandii". Publikował w Wiedzy i Życie, Focusie Historia, Mówią Wieki i Nowej Fantastyce. Literacko zadebiutował powieścią "Skald. Karmiciel kruków". • Książka została napisana prostym językiem, choć czasem musiałem sięgnąć do słowniczka, który znajduje się na końcu utworu, by znaleźć znaczenie danego słowa. Znów dostajemy kawał dobrej literatury, w której ciągle coś się dzieje i cały czas jesteśmy zaskakiwani. Przygody, walki, magia i spora dawka humoru – to czeka nas w tej powieści, ale również "Karmicielu kruków" i "Kowalu słów. Tom 1". Najbardziej podobały mi się bitwy, które zostały dopracowane w najmniejszym szczególe, widać, że autor włożył w nie mnóstwo pracy. Smucę się trochę, że książki te nie są promowane tak, by jak najwięcej osób o nich usłyszało i je przeczytało, bo naprawdę warto. Na szczęście epilog zapowiada kolejne części Skalda, na które znie­cier­pliw­iony­ czekam. • Narzeczona dostarczona, zadanie wykonane, nagrody brak. Ainar Skald czuje się oszukany i planuje na kaganie Tirusie Wielkim pomstę, o jakiej krążyć będą pieśni. Na myślenie ma dużo czasu, ponieważ siedzi w więzieniu Swoją obecnością ma uświetnić dzień zaślubin Tirusa Wielkiego z Ingigerdą Złotowłosą, szkoda tylko, że wystąpi jako główny bohater uroczystej egzekucji. Tymczasem do Dyragardu zmierzają Ali Czarny Berserk i Haukrhedin, którzy chcą po swojemu rozmówić się z wiarołomnym poetą. Zaś władcy Glaesiru oraz Odainsaku rozsyłają wici i gromadzą wojska. Czas rozpocząć wojnę.* • ”Nienawiść, nie miłość, jest mu przeznaczona, • lubą jego będzie cudza żona. • Tęsknota za słońcem, za swą ukochaną • przekleństwem poety, klątwą się staną. • • Ainar Skald to jeden z głównych bohaterów. Jest zabawny, umie bardzo dobrze kłamać, zmieniać głos oraz szybko układać pieśni, którymi zachwycają się inni. Jest taką postacią, bez której cała książka nie byłaby tak dobra. • Podsumowując, bardzo polecam Wam całą serię. Wszystkie części są równie dobre. Jeśli lubicie fantastykę – nie wahajcie się i zacznijcie czytać. Ja się nie zawiodłem, więc wy raczej też się nie zawiedziecie. Książkę przeczytałem dzięki Instytutowi Wydawniczemu Erica. • opis pochodzi z okładki książki • Tytuł: "Kowal słów. Tom 2" • Autor: Łukasz Malinowski • Wydawnictwo: Instytut Wydawniczy Erica • Seria: Skald • Korekta: Dorota Ring • Projekt okładki: Dark Crayon / Piotr Cieśliński • Wydanie: I • Oprawa: miękka • Data wydania: 13 maja 2015 • Liczba stron (tekstu): 254 • ISBN: 978-83-64185-81-6

Magiczno-historyczna powieść z czasów pruskich. • Joanna Żamejć – bibliotekarka z zawodu i zamiłowania, od niemal trzydziestu lat mieszkająca w Niemczech, niedaleko Bremy. Zodiakalna 'lwica' ze wszystkimi wadami i zaletami znaku, wielbicielka kotów, urodzona i wychowana w stolicy Warmii, Olsztynie. Kocha to miasto i marzy o powrocie do grodu nad Łyną. W młodości buntowniczka, od dzieciństwa lubiąca wymyślać i opowiadać historyjki – obecnie stateczna pani w średnim wieku, nadal lubiąca 'wymyślać i opowiadać'. Do tej pory pisała jedynie krótkie opowieści z dreszczykiem dla przyjaciół. "Nawrócenie Wiedźmy" jest jej pierwszą powieścią – powstałą z miłości do Olsztyna i dumy z własnych, polsko-litewsko-niemieckich korzeni.* • Książka została napisana prostym językiem. Autorka bardzo dobrze wprowadza nas w magiczną historię. Już na samym początku zostałem zaciekawiony, a im dalej tym było lepiej (choć pod koniec już trochę się nudziłem). Okładka dorównuje (jak nie przewyższa) treści. Bohaterowie są świetni. Dobrze wykreowani, charyzmatyczni, czyli tacy, jakich lubię. Książka składa się z prologu, części pierwszej, która obejmuje lata 1348–1349, części drugiej obejmującej lata 1350–1351, części trzeciej (1352–1353), słowniczek oraz zapowiedź drugiego tomu. Czcionka mogłaby być trochę większa. • W puszczańskich ostępach krainy pruskich Warmów, w zakolu rzeki Alny, wzniesiono miasto Allenstein, dziś zwane Olsztynem. Budowę grodu u stóp warownego zamku kapituła warmińska powierzyła Johannesowi von Leissen (Janowi z Łajs). Miasto wznoszono wśród lasów, które skrywały ocalałe jeszcze osady plemion Prusów. Ich los był jednak przesądzony – krzepły bowiem społeczności przybyszy, a wyprawy rycerzy krzyżackich łamały opór ostatnich, zaszytych w lasach pruskich ostoi. Przestrzeń między starymi a nowymi mieszkańcami tych ziem stopniowo malała i konfrontacja prastarych pogańskich obyczajów i wierzeń z nowym porządkiem i religią stała się nieunikniona. Losy zetknęły Auszrę, córkę plemiennej litewskiej wiedźmy, tak jak matka obdarzonej nadp­rzyr­odzo­nymi­ zdolnościami, z Namirem należącym do grupy osadników budujących gród nad Łuną. Miłość połączyła ich dwa odmienne światy. Auszra stała się świadkiem i uczestnikiem życia społeczności powstającego miasta, w głębi duszy zachowując jednak wiarę przodków, zgodnie z przesłaniem pruskich i litewskich bóstw ugiąć się, ale nie poddać.** • Reasumując, polecam tę książkę szczególnie osobom, które lubią historię, gdyż takie osoby będą się zachwycać tymże utworów. Nie do końca należę do tej grupy ludzi, lecz "Nawrócenie Wiedźmy" spodobało mi się, ale nie wiem, czy sięgnę po kolejną część. Za przekazanie egzemplarza recenzenckiego dziękuję Pracowni Wydawniczej ElSet. • notka pochodzi ze skrzydełka książki • ** opis pochodzi z okładki książki • Tytuł: "Nawrócenie Wiedźmy" • Autor: Joanna Żamejć • Wydawnictwo: Pracownia Wydawnicza ElSet • Projekt okładki i ilustracje: Katarzyna Kamińska, www.pureart.pl • Korekta: Elżbieta Cieśniarska • Wydanie: I • Oprawa: miękka (ze skrzydełkami) • Data wydania: 9 czerwca 2015 • Liczba stron: 496 • ISBN: 978-83-64736-39-1

Miłość, która łączy na zawsze... • Augusta Docher – mama, żona, córka i siostra. Plastyczka, księgowa, manicurzystka i pisarka. Ogrodnik, kura domowa i bizneswoman. Polka, Ślązaczka. Trad­ycjo­nali­stka­ modyfikowana. Ale przede wszystkim kobieta z krwi i kości. • Książka została napisana prostym, wręcz lekkim językiem. Akcja rozwija się powoli, by później zasypać nas gradem emocji. Utwór ewidentnie jest dla nastolatek (mój błąd, że niezbyt dokładnie zobaczyłem o czym on jest, zanim wziąłem go od wydawnictwa). Jest wartka akcja i są przebłyski ckliwości. Trochę zostałem zaintrygowany. Oczywiście są błędy (większość książek je ma): mało możliwe jest to, że nieśmiała dziewczyna, która uważa, że nie jest jakąś pięknością, była w związku z gościem, którego kochają miliony, były tzw. "zapychacze", czyli niepotrzebne opisy czy dialogi, które miały tylko zwiększyć objętość utworu (przynajmniej tak mi się wydaje) no i wątek Wędrowców nie został tak rozwinięty, by bardzo zachwycać. Miejmy nadzieję, że w kolejnej części autorka bardziej skupi się na nim, a nie na schematycznej miłości. • Anna Wilk z pozoru jest zwykłą nastolatką, która powoli wkracza w dorosłe życie. Pasjonuje się malowaniem, wybrała studia artystyczne. Choć urodzona w Polsce, od wielu lat mieszka razem z matką i Wiką, serdeczną przyjaciółką, w Londynie. Z okazji ukończenia szkoły matki Anny i Wiki zaplanowały dziewczynom niespodziankę: wyjazd do Francji. Przebojowa Wika odkrywa, że znajdą się tam akurat wtedy, gdy niedaleko, w Cannes, odbywać się będzie słynny festiwal filmowy. A że kocha się w jednym z popularnych aktorów, Leo Blacku, wymusza na Annie wspólne pójście po autografy. Wydarzenia w Cannes wywracają życie Anny do góry nogami, bowiem Leo Black nieoczekiwanie wyjawia ją z tłumu i proponuje spotkanie. Szybko pojawia się zauroczenie. Leo nie jest jednak zwykłym człowiekiem – jest Wędrowcem, człowiekiem odradzającym się w nowych wcieleniach. Jak zmieni się życie Anny i jak potoczą się losy tego niezwykłego związku?* • Anna jest jedną z głównych bohaterek. Od razu ją polubiłem. Głównie za jej poczucie humoru, oryginalność oraz troskę o innych. Jest zdolna, wrażliwa oraz zupełnie inna, niż Wika, która tryska energią, jest gwałtowna i jeśli coś sobie postanowi, to za wszelką cenę to zrealizuje. Pojawia się także Leo Black – bogaty, przystojny aktor, który może mieć każdą. Również ma duże poczucie humoru. Na początku jest tajemniczy, jednak szybko odkrywa się przed nami (według mnie trochę za szybko). Ci bohaterowie zostali bardzo dobrze wykreowani i są najlepszym elementem książki. • ”Najtrudniej jest uciec przed samym sobą. Choćbyś nie wiem jak szybko biegła, i tak w najlepszym wypadku zobaczysz własne plecy. • • Książka nie jest dla osób płci męskiej. Powinna zaciekawić osoby w wieku 16+ płci pięknej. Utwór nie jest zły. Na pewno o autorce będzie jeszcze głośno. Za przekazanie egzemplarza recenzenckiego dziękuję Wydawnictwu BIS. • opis pochodzi z okładki książki • Tytuł: "Eperu. Wędrowcy" • Autor: Augusta Docher • Wydawnictwo: BIS • Cykl: Wędrowcy (tom 1) • Projekt okładki: Dorothea Bylica • Wydanie: I • Oprawa: miękka (ze skrzydełkami) • Data wydania: 16 lipca 2015 • Liczba stron: 550 • ISBN: 978-83-7551-434-6

"Królestwo Lormere, królestwo wśród gór, • spośród ziemi zachodu wybrane, • nie zniszczy ni śnieg, ni lód • potęgi jego wiecznotrwałej." • Melinda Salisbury mieszka nad morzem, gdzieś w południowej Anglii. Jako dziecko szczerze wierzyła, że książka "Matylda" Roald Dahl to jej biografia. Wiarygodności temu dodawał fakt, że jej dziadek często mylił się i nazywał ją Matyldą, a w miejscowej bibliotece pogardliwie odnoszono się do książek, które wypożyczała. Niestety nigdy nie ujawniła swoich zdolności tele­kine­tycz­nych­. Lubi podróżować i przeżywać przygody. Lubi także średniowieczne zamki i nie-średniowieczne akwaria, Ryszarda III i wszystko, co skandynawskie. "Córka zjadaczki grzechów" to jej pierwsza powieść. Można znaleźć ją na Twitterze jako @AHin­tofo­fofM­yste­ry, ale czujcie się ostrzeżeni – Melinda tweetuje często. • Zakazana miłość, tajemnice, niespodziewane śmierci, strach, radość, ból, kłamstwa, zdrady – tak można opisywać tę książkę, lecz według mnie wystarczy: świetny utwór autorki, która za kilkanaście lat będzie jedną z najlepszych pisarek powieści młodzieżowych. Lekki język, charyzmatyczni bohaterowie oraz intrygi. Jeśli uwielbiacie młodzieżówki – koniecznie musicie to przeczytać, bo inaczej nie będziecie mogli się nazywać miłośnikami tegoż gatunku. Jedynym zarzutem są drobne literówki. • Twylla jest przeznaczona. Bóstwa wybrały ją, by poślubiła księcia i panowała nad królestwem. Ale przychylność Bóstw ma swoją cenę. W jej skórze znajduje się śmiercionośna trucizna. Ten, kto rozgniewa królową, musi zginąć, naznaczony śmiertelnym dotykiem Twylli. Tylko Lief, jej nowy strażnik, potrafi zobaczyć w wybrance Bóstw zwyczajną dziewczynę, którą naprawdę jest. Jednak na dworze, równie niebezpiecznym jak sama królowa, pewnych rzeczy nie powinno się ujawniać...* • Tajemnica Miłość Przeznaczenie • Twyllę polubiłem od razu. Głównie z powodu aury tajemniczości, która ją otacza, jednak z czasem dowiadujemy się o niej coraz więcej. Było mi jej szkoda. Nastolatka, która traci rodzinę dlatego, że ma być jakąś Daunen Wcieloną. Ma wielki dar – potrafi bardzo dobrze śpiewać. Lief to strażnik Twylli, którego również od razu polubiłem. Jest tak samo zabawny, jak jego pani i waleczny. Dopiero pod koniec książki trochę zmieniam o nim zdanie. Dowiecie się dlaczego, jak przeczytacie książkę, bo nie chcę spojlerować. Królowa należy do tych bohaterów złych. Lubię ją za to, że była bardzo inteligentna, sprytna i przebiegła. Jej misterny plan prawie się udał. • Reasumując, bardzo polecam ten utwór. Autorka wymyśliła bardzo ciekawy świat. "Córka zjadaczki grzechów" to pierwszy tom trylogii. Z niec­ierp­liwo­ścią­ czekam na drugą część, tym bardziej, że pierwsza kończy się tajemniczo. • opis pochodzi z okładki książki • Tytuł: "Córka zjadaczki grzechów" • Tytuł oryginału: "The Sin Eater's Daughter" • Autor: Melinda Salisbury • Wydawnictwo: Zielona Sowa • Tłumaczenie: Michał Kubiak • Korekta: Natalia Galuchowska, Magdalena Wosiek • Projekt okładki: Marta Żurawska-Zaręba • Wydanie: I • Data wydania: 3 czerwca 2015 • Liczba stron: 361 • ISBN: 978-83-7983-187-6