"... – Badał cię ktoś kiedyś psychiatrycznie? • – Wielu próbowało, nikt nie przeżył." • Remigiusz Mróz – pisarz, którego dzieła zostały uznane przez recenzentów. Nie ogranicza się do jednego gatunku, napisał: powieści historyczne, kryminał prawniczy oraz książkę science fiction. Ukończył z wyróżnieniem Akademię Leona Koźmińskiego w Warszawie, gdzie uzyskał stopień naukowy doktora nauk prawnych.* • Książka została napisana prostym i lekkim językiem. Autor umiejętnie dozuje napięcie powodując, że czytelnik nie może doczekać się, co stanie się bohaterom. Nie zgodzę się, że "Wieża milczenia" została napisana w amerykańskim stylu, gdyż wychodzi poza schemat, w który tamte często podążają. Wartka akcja, świetnie wykreowani bohaterowie i przemyślana fabuła są zalążkiem tego, co czeka Was w tym utworze. Prześwietne było to, że zostajemy przenoszeni z miejsca na miejsce, poznając coraz to mroczniejsze osoby. Nie zabraknie momentów, w których pojawi się uśmiech na naszej twarzy. No, a morderca to już majstersztyk. • Młoda kobieta ginie na osnutych mrokiem ulicach Lansing w stanie Michigan. Niezwykle skrupulatny zabójca nie pozostawia po sobie żadnych śladów. Detektyw Evelyn Thomsen oraz Scott Winton, osobliwy wykładowca wyrzucony z Yale, prowadzą równoległe śledztwa, lecz nie udaje im się ustalić żadnego motywu zbrodni. Gdy seryjny morderca odbiera życie kolejnym osobom, dobierając ofiary wedle jedynie sobie znanego klucza i wykorzystując cały arsenał narzędzi, nikt nie może trafić na jego trop. Kiedy cały kraj ogarnia panika, Scott Winton odkrywa poszlakę, która prowadzi na drugi koniec świata i pozwala powiązać ze sobą wszystkie morderstwa.** • Bohaterowie, jak wcześniej wspomniałem, są świetnie wykreowani. Nie znajdziemy tu papierowych postaci, o których na początku się wszystkiego dowiadujemy i, którzy nie są w stanie nas zaskoczyć. • Evelyn Thomsen – inteligentna, skrupulatna i charyzmatyczna. Bije od niej pozytywna energia, która od razu wywołuje uśmiech. Niez­aprz­ecza­lnie­ jest moją ulubioną bohaterką. Scott Winton – niep­rzew­idyw­alny­, szczery i humorystyczny. Jest bardzo mądry i oczytany. Zna się na historii oraz różnych religiach. Jest drugim najs­ympa­tycz­niej­szym bohaterem utworu. • "... – Trochę czytam. Polega to na składaniu liter w słowa, a potem w zdania. Wymaga to pewnej zdolności percepcji, ale myślę, że dałbyś radę." • • "Wieżę milczenia" polecam z całego serca. Mnie się bardzo spodobało to, że ciągle się coś dzieje. Nie ma chwili wytchnienia. Książkę uważam za bardzo udany debiut. Utwór tanio można kupić w księgarni Tania Książka. • biografia powstała w oparciu o informacje z Wikipedii • ** opis pochodzi z okładki książki. • Tytuł: "Wieża milczenia" • Autor: Remigiusz Mróz • Wydawnictwo: Damidos • Projekt okładki: Marek. J. Piwko {mjp} • Zdjęcie na okładce: iStockphoto / Arman Zhenikeyev / Stefano Sala • Korekta: Urszula Bańcerek • Data wydania: marzec 2013 (data przybliżona) • Liczba stron: 368 • Oprawa: miękka • ISBN: 978-83-7855-027-3

"Ludzie naprawdę okazali się 'aż tak głupi'. • Wojna wybuchła naprawdę." • Ismet Prcić – uznany dramaturg i reżyser bośniackiego pochodzenia. Uciekając przed wojną domową, wyemigrował do Stanów Zjednoczonych. Po zdobyciu tytułu magistra sztuk pięknych na Uniwersytecie Kalifornijskim zajął się pisaniem. "Odłamki" to jego literacki debiut. Powieść zdobyła uznanie krytyków oraz została licznie nagrodzona m.in. przez gazety "New York Times" (Notable Book of the Year) i Chicago Sun Tiumes (Najlepsza Książka Roku). Autor wraz z żoną mieszka w Portland w stanie Oregon. • Płakałem. Płakałem nad losem Ismeta oraz ludzi, którzy musieli żyć w tamtych czasach w Bośni. Cieszyłem się, że żyję w kraju, w którym nie ma wojen domowych. Odłamki wbiły się we mnie, 'zatruwając' moje serce i duszę przerażającą historią i masą emocji. Musicie to przeczytać. Niektórzy mogą sobie pomyśleć: "Nie mój gatunek. Nie moja bajka". Nie jestem wielki zwolennikiem takich książek, ale ta pozycja wyjątkowo mi się podobała. Wspomnienia z dzieciństwa i zapiski z dziennika mieszają się ze sobą, tworząc opowieść, która ciągle robi wielkie BUUM! Wszystko zostało napisane wprost. Nie ma żadnego owijania w bawełnę. Dostajemy to, co naprawdę się wydarzyło. Język jest prosty, czasem wulgarny. • Ismet kocha teatr, chce się umawiać na randki i pić wino z przyjaciółmi. Ale w rozdartej okrutnym konfliktem etnicznym Bośni ni ma na to miejsca. Po dramatycznych wydarzeniach chłopak zostawia całą rodzinę. Zostaje uchodźcą. Jednak ucieczka do amerykańskiego raju tylko pozornie jest wybawieniem... • Mustafa Nalić jest żołnierzem. Jego rzeczywistość to wszechobecne okrucieństwo, śmierć najbliższych i frontowe koszmary. Losy dwóch młodych mężczyzn zaczynają się ze sobą niebezpiecznie splatać. Jakby należały do jednego człowieka... Kim tak naprawdę są Ismet i Mustafa?* • Ciężko było mi pisać o tej książce. Jeszcze raz polecam. Nie dziwię się, że to debiut i, że został obsypany wieloma nagrodami. Utwór powinien trafić do kanonu lektur i zostać sfilmowanym. • opis pochodzi z okładki książki • Tytuł: "Odłamki" • Tytuł oryginału: "Shards" • Autor: Ismet Prcić • Wydawnictwo: Sine Qua Non • Okładka: Paweł Szczepanik / BookOne.pl • Tłumaczenie: Jarosław Rybski • Wydanie: I • Data wydania: 18 marca 2015 • Liczba stron: 432 • ISBN: 978-83-63248-66-6

Tytuł: "Pamiętnik" • Autor: Łukasz Piotr Kotwicki • Wydawnictwo: Nowy Świat • Rok wydania: 2015 • Liczba stron: 456 • Projekt okładki: Studio Nowy Świat • Zdjęcia: Fotolia • Wydanie: I • ISBN: 978-83-7386-585-3 • Łukasz Piotr Kotwicki – absolwent Wydziału Mechanicznego na Uniwersytecie Zielonogórskim. Jego pasją jest fotografia. W wolnych chwilach jeździ na rowerze. Uwielbia podróże. Jest autorem dwóch powieści: "Kraina Snów" oraz "Pamiętnik". Jego książki łączą w sobie elementy takich gatunków literackich jak dramat, komedia, romans oraz kryminał. Twórczość dedykowana jest wszystkim tym, którzy znudzili się standardem i poszukują zupełnie nowych emocji. • Książka nie została napisana językiem lekkim, ale również nie ciężkim, topornym. Według mnie czcionka jest trochę za mała. Pomysł na książkę oryginalny, autor oderwał się od schematu, który często jest powielany. Początek książki był dla mnie nużący, dopiero od setnej strony fabuła mnie zaciekawiła i od tamtego momentu do końca trzymała w napięciu. Akcja szybko przenosi się z Berlina do Polski, Chorwacji i na Syberię. Utwór ten jest mieszanką kryminału, książki przygodowej i romansu. Zachwyciły mnie przepiękne i wyczerpujące opisy Chorwacji. • Roman w wieku czterdziestu kilku lat przechodzi na emeryturę. Przepracował połowę życia w policji i był bardzo dobrym gliną. W tym samym czasie rozwodzi się z żoną, kupuje starego kampera winnebago i wyrusza w podróż po Europie, chcąc od wszystkiego odpocząć i poukładać sobie życie na nowo. Dni mu mijają na rozmyślaniu o przeszłości, którą zostawił w Świebodzinie. Jest mu żal, że rozstał się z żoną. Na całe szczęście ma dobry kontakt z córką Zuzanną. Pewnego dnia odwiedza go Krystian, przyjaciel córki, i oznajmia mu, że Zuza zaginęła. Razem postanawiają wyruszyć w pełną niebezpiecznych przygód wyprawę po Europie.* • Roman Matz przepracował w polskiej policji dwadzieścia dwa lata. Jest emerytowanym policjantem, który dorabia sobie jako prywatny detektyw. Od niespełna roku mieszka na Blue Rainbow. Polubiłem tego bohatera, choć jest starszy ode mnie o około trzydzieści lat. Ma duże poczucie humoru. Pokona każdą przeszkodę, by chronić rodzinę. • Książka mi się nie spodobała, bo fabuła była przewidywalna, a niektórzy bohaterowie papierowi. Liczyłem na niezapomnianą przygodę. Na pewno wiem, że po utwór ten drugi raz nie sięgnę. Książkę nie polecam ani nie odradzam. Czuję, że czytając książkę straciłem swój czas. Stwierdzenie: "Nie oceniaj książki po okładce" w tym przypadku jest jak najbardziej prawdziwe. • opis pochodzi z okładki

Tytuł: "Jedyny i niepowtarzalny Ivan" • Tytuł oryginału: "The One and Only Ivan" • Autor: Katherine Applegate • Wydawnictwo: CzyTam • Ilustracje: Patricia Castelao • Przekład: Magdalena Zielińska • Wydanie: I • Data wydania: 19 września 2014 • Liczba stron: 320 • ISBN: 9788393873128 • Oprawa: miękka ze skrzydełkami • Katherine Applegate jest autorką wielu książek, między innymi serii "Roscoe Riley Rules" czy książki obrazkowej "The Buffalo Storm". Jej powieść "Home of the Brave" zdobyła tytuł Najlepszej Książki Roku według czasopisma „School Library Journal” i zdobyła dwie nagrody: Złoty Latawiec oraz Nagrodę Josette Frank za najlepszą powieść dla dzieci. Wraz z mężem Michaelem Grantem stworzyła bestsellerową serię książek fantastycznych "Animorphs", która rozeszła się na całym świecie w nakładzie ponad 35 milionów egzemplarzy. Katherine mieszka w Kalifornii z mężem, dwójką dzieci i zgrają ukochanych zwierząt. • Trochę sceptycznie podchodziłem do książki, gdyż myślałem, że to będzie zwykła książka o samotności. Myliłem się. To niezwykły utwór, który na przykładzie goryla ukazuje nam, że nie da się żyć w samotności. Zachwyciło mnie to, że utwór powstał na podstawie prawdziwej historii. Oryginalny styl i prosty język jeszcze bardziej zachęcają, by sięgnąć po to dzieło. • Ivan jest łagodnym gorylem. Mieszka w Big Top Centrum Handlowym z Automatami do Gry przy 8. Zjeździe z Autostrady. Jest więc przyzwyczajony do tego, że każdego dnia przez szklane ściany jego klatki przyglądają mu się ludzie. Prawie nie tęskni za życiem w dżungli. Szczerze mówiąc niemal o nim nie myśli. Myśli za to o programach, które obejrzał w telewizji, i o swoich przyjaciołach: starej słonicy Stelli i bezpańskim psie Bobie. Przede wszystkim jednak Ivan myśli o sztuce, o tym, jak kreską i kolorem uchwycić smak dojrzałego mango albo szum liści. Wtedy poznaje Ruby, malutką słonicę odebraną rodzinie. Ruby sprawia, że Ivan zaczyna widzieć swój dom i swoją sztukę z zupełnie innej perspektywy. Gdy pojawia się Ruby, pojawia się również szansa na zmianę. To od Ivana będzie zależeć, czy zmiana ta okaże się zmianą na lepsze.* • "Ludzie marnują słowa. Rzucają je jak skórki z bananów i pozwalają by zgniły" • • Ivan jest jednym z głównych bohaterów. To postać, która ma głębokie przemyślenia, o których dowiadujemy się głównie dzięki pier­wszo­osob­owej­ narracji. Pasjonuje się sztuką. Jest uosobieniem człowieka, który czasem kłamie, by uspokoić kogoś innego. Stella to słonica, która udziela wielu cennych rad. Max jest bezdomnym psem, który mówi co jemu ślina na język przyniesie. Na pewno dowartościowuje Ivana, powtarzając jemu, że jest: Jedynym i Niepowtarzalnym Ivanem Sreb­rnog­rzbi­etym­ Mocarzem. Ruby to także słonica, tylko że ona pełni inną rolę niż Stella. Pomaga Ivanowi patrzeć na świat zupełnie inaczej. Bohaterowie zyskali moją sympatię od chwili poznania. • Reasumując, książka bardzo mi się spodobała. Głównie ze względu na oryginalną tematykę, wspaniałych bohaterów i emocje, które ciągle nam towarzyszą. Kończy się w momencie, w którym czytelnik pyta: "Co dalej?" Polecam tym młodszym i starszym. Poznajcie historię Jedynego i Niep­owta­rzal­nego­ Ivana. • opis pochodzi ze skrzydełka okładki

Tytuł: "Uzdrowiciel. Cienie przeszłości" • Autor: Magdalena Kułaga • Wydawnictwo: Goneta • Okładka: Katarzyna Jackiewicz • Liczba stron: 448 • Data wydania: 29 maja 2015 • Wydanie: II • ISBN: 9788363783471 • Magdalena Kułaga – debiutująca autorka. Uwielbia pisać i poznawać ludzi. Czytuje namiętnie Brandona Sandersona. Rocznik 1976. • Gdy na Facebooku pierwszy raz ujrzałem książkę, nie mogłem się doczekać, gdy wpadnie w moje ręce. Czekał i czekałem, aż ukaże się wersja papierowa i moje marzenie zostało spełnione. Utwór dostałem w ramach współpracy z Wydawnictwem Goneta. Przeczytałem i... zawiodłem się. • Początek książki jest bardzo nudny. Dopiero mniej więcej od połowy powieści zostałem wciągnięty w akcję, ale nie aż tak bardzo, by nie móc przestać czytać. Język jest przystępny, pomysł oryginalny, ale to za mało, przynajmniej dla mnie, by książka zawładnęła mym sercem. • "Miłość do innych potęgowała jego dar. Nie mógł być inny. Gdyby stracił tę wrażliwość i zobojętniał, straciłby dar, który czasem, jak teraz, stawał się dla niego ciężarem, lecz jednocześnie był esencją jego istnienia." • • Wiwan jest uzdrowicielem. Pewnego dnia zostaje porwany, by chronić ludzi przed zarazą. Złe emocje powodują, że powoli zaczyna 'umierać'. Na szczęście w odpowiednim momencie z pomocą przybywa jego brat wraz z przyjaciółmi. Rozpoczyna się jeden z ciekawszych momentów książki, czyli bijatyka. Wiwan zostaje wywieziony za bramę królestwa, gdzie zdesperowani, głodni i żądni krwi ludzie mieszkają. Czy zdoła przeżyć? • W całym utworze przewija się rzesza ludzi. Nie mogłem skupić się na jednej postaci, lecz zapamiętałem Morena. Jest to osoba intrygująca i wyróżniająca się spośród pozostałych bohaterów. Głównie z powodu swojego zwierzęcego zachowania się. Oczywiście polubiłem Wiwana, który niez­aprz­ecza­lnie­ gra pierwsze skrzypce i, którego starałem się zrozumieć. • "Uzdrowiciela" zalicza się do gatunku fantasy, lecz trochę mało tam jego cech. Jest nadprzyrodzony dar, wzmianka o elfach i smokach również, ale to niewiele, by od razu przypisywać jej tę łatkę. Osobiście uważam to za książkę przygodową. • Autorka ukazała nam, że ludzie w czasie kryzysu są zdolni do zachowywania się jak zwierzęta. Zrobią wszystko (dosłownie), by przeżyć. Są oczywiście osoby, które zachowują się przyzwoicie. • Podsumowując, książka nie wpisała się w moje gusta, ale nie uważam jej za jakiś totalny gniot. Na pewno jest warta uwagi.