Victoria Scott – autorka serii „Ogień i woda”, debiutowała cyklem o Dantem Walkerze, a obecnie pracuje nad dwiema powieściami: „Violet Grenade” i „Hear the Wolves”. Jej książki zostały przetłumaczone na trzynaście języków i otrzymały fantastyczne recenzje, m.in. od „Kirkus Reviews”, a Ogień i woda została nominowana w plebiscycie Książka Roku 2015 Lubimyczytac.pl w kategorii Literatura młodzieżowa. Victoria mieszka w Filadelfii z mężem i córeczką. W szkole średniej była cheerleaderką i klasowym wesołkiem – krótko mówiąc, na pewno nie należy do osób nieśmiałych. Uwielbia poznawać swoich czytelników.* • Astrid uwielbia oglądać wyścigi tytanów – pół koni i pół maszyn. Pochodzi ona z biednej rodziny, więc nie stać jej na zakup jednego z nich. Pewnego dnia pojawia się szansa, by dosiadła tytana i wzięła udział w wyścigu, który jest szansą na lepszą przyszłość oraz spełnienie swoich najskrytszych marzeń. Czy prosta dziewczyna ma szansę wygrać? • Gdy dowiedziałem się, że wydawnictwo IUVI wyda tę książkę, nie mogłem doczekać się, aż ją przeczytam. Po znakomitej serii „Ogień i woda” oczekiwałem czegoś równie wspaniałego. Autorka mnie nie zawiodła. Tytany to kolejne dzieło, które musi stać się bestsellerem. Lekki, plastyczny i młodzieżowy, tj. luźny język, humor, bardzo ciekawy i świetnie wykonany pomysł, intrygi, dobrze wykreowani bohaterowie, ciekawe opisy, akcja trzymająca w napięciu, emocje… Na chwilę obecną jest to najlepszy utwór, jaki miałem okazję dotychczas przeczytać. Najbardziej spodobały mi się tytany oraz wyścigi. • Astrid to dziewczyna pochodząca z biednej rodziny. Ledwo wiążą koniec z końcem. Jest ona piękna, pomocna, inteligentna, silna, zdeterminowana, odważna, emocjonalna ma umysł ścisłowca,. Uwielbia oglądać wyścigi tytanów, gdyż chce je trochę zrozumieć, bo jak to jest możliwe, że pół maszyna, pół koń działa? Polubiłem ją od razu przede wszystkim za jej skromność. Victoria Scott bardzo dobrze ją wykreowała. Nie będę opisywał wszystkich bohaterów, gdyż przewija się ich dużo w całym utworze. • „Tytany” to nie jest dzieło, którego fabuła kręci się tylko i wyłącznie wokół derbów. Mamy tutaj problemy rodzinne, głównie córka-ojciec, siostra-siostra oraz ojciec-matka. • „Nie pozwól innym robić za ciebie tego, co możesz zrobić sam.” • Cała książka, a szczególnie końcówka, wywołała we mnie lawinę emocji. Czasem chciało mi się płakać, niekiedy cieszyć. Utwór ten pokazuje, iż trzeba dążyć do realizowania swoich marzeń, że do ich spełnienie na potrzeba góry pieniędzy, że prawdziwych przyjaciół poznaje się w biedzie, że niektórzy mają gorzej od nas… Powieść ta uczy i bawi. • Pojawia się również wątek miłosny, który nie zostaje jakoś bardzo rozwinięty, ponieważ nie jest on najważniejszy. I tak szczerze powiedziawszy cieszę się, że Victoria Scott się na nim nie skupiła, bo mogłaby wyjść z tego kolejna ckliwa i nudna książka miłosna. • Podsumowując: szczerze polecam wam ten utwór. Jeśli serię „Ogień i woda” przeczytaliście jednym tchem, to Tytany również powinniście szybko pochłonąć. • Za przekazanie egzemplarza do recenzji dziękuję Wydawnictwu IUVI. • Tytuł: „Tytany” • Tytuł oryginału: „Titans” • Autor: Victoria Scott • Wydawnictwo: IUVI • Korekta: Janina M. Nowak, Katarzyna Kolowca-Chmura • Projekt okładki: Tomasz Maroński • Wydanie: I • Oprawa: miękka (ze skrzydełkami) • Liczba stron: 334 • Data wydania: 02.06.2016 • ISBN: 978-83-7966-023-0 • Źródło – skrzydło książki.

Marcin Brzostowski (ur. 1969) – autor powieści „Pozytywnie nieobliczalni”, „Radio miłość nadaje!, I tak skończymy w więzieniu! czyli Tryptyk Polski (bez trzeciej części)”, „Podpalę wasze serca!”, „Zemsta kobiet”, „The vengeance of women”, „Słodka bomba Silly”, „Sweet bomb Silly”, „Złote spinki Jeffreya Banksa”, zbioru miniatur „Szach-Mat! czyli Szafa wychodzi, ja zostaję” oraz kilku innych e-booków. Laureat konkursu Ad Absurdum zorganizowanego przez wydawnictwo Indigo. Fragment nagrodzonego tekstu został opublikowany w książce „Śmiertelne absurdalne zebranie, edycja 2007/08”. Jest także zdobywcą II miejsca w konkursie na opowiadanie, zorganizowanym przez portal literacki kochamksiazki.pl (2013).* • Karol Szrama to czte­rdzi­esto­letn­i pracownik korporacji, który codziennie próbuje sprzedać ludziom wszystko – szczególnie to, co nie jest im potrzebne. Dostaje tajemniczy list, od którego zmienia się całe jego życie. Zostaje on uwikłany w spisek. Od kogo dostał list? Co w nim było napisane? Na czym polegała zmiana jego dotychczasowego życia? Jeśli chcecie poznać odpowiedź na te oraz inne pytania, koniecznie sięgnijcie po ten niedługi utwór. • Autor posługuje się bardzo lekkim, wręcz luzackim i kolokwialnym językiem, który bardziej pasuje do „gimbusów”, aniżeli dorosłego faceta, który pracuje w korporacji. Jest mnóstwo przekleństw (prawie że na każdej stronie jest choć jedno), ale są one potrzebne, to znaczy nie polegają na tym, iż autor chciał sobie bluzgać. Pomagają trochę w odbiorze, przekazują emocje oraz stan psychiczny bohaterów. • Na początku myślałem, że będzie to zwykła książka, nadająca się idealnie na nudny wieczór. Wiecie, taka niewymagająca myślenia. Po skończeniu lektury wiedziałem, że byłem w błędzie. Podpalę wasze serca! to dzieło, które pobudza do myślenia oraz działania, zmiany swojego dotychczasowego życia. • Przez cały utwór śmiałem się do rozpuku. Marcin Brzostowski z każdej postaci, sytuacji i każdego miejsca potrafi zrobić coś, co będzie śmieszyło czytelnika. I to nie jest banalne, oczywiste czy oryginalne. Przykład: czy widzieliście kiedyś gadającego karpio-psa? • Głównym bohaterem jest Karol Szrama. Przez pewną część książki myślałem, że autor opisuje siebie. Wprawdzie jest młodszy od wykreowanej przez siebie postaci, ale z tego, co zdążyłem zaobserwować, jest – mówiąc potocznie – „śmieszkiem”. Wracając do Karola – to pracownik korporacji, który ma żonę oraz syna. Jest zabawny, wulgarny, podp­orzą­dkow­ując­y się, łatwowierny, kozacki, osobą, która nienawidzi swojej pracy. Od początku polubiłem Szramę, gdyż jest on bezpośredni, zwraca się do czytelnika słowami „Witam, witam, zaraz znikam! Niezłe, co?”, „Narka, kochani!” bądź „Witajcie, moi drodzy!”; nie udaje nikogo. • Marcin połączył kilka gatunków oraz motywów ze sobą – jest książka w książce, czarny humor, ociupinka thrillera, groteska… • Podsumowując: zachęcam Was do sięgnięcia po to dzieło. I nie robię tego bynajmniej dlatego, że objąłem tę książkę patronatem. Po prostu jest to bardzo dobry utwór, który umili niejeden wieczór. • Za przekazanie książki do recenzji oraz możliwość objęcia jej patronatem dziękuję Marcinowi Brzostowskiemu. • Tytuł: „Podpalę wasze serca!” • Autor: Marcin Brzostowski • Wydawnictwo: Wydawnictwo internetowe e-bookowo • Korekta: Zuzanna Błońska • Projekt okładki: Michał Olejarski • Grafika na okładce: Michał Olejarski • Wydanie: II • Oprawa: miękka • Liczba stron: 141 • Data wydania: 17.06.2016 • ISBN: 978-83-7859-699-8 • Źródło – okładka.

Tess Gerritsen – współczesna pisarka amerykańska, z zawodu lekarz internista. Po studiach praktykowała w Honolulu na Hawajach, wraz z mężem, także lekarzem. W 1987 roku opublikowała pierwszą powieść, romans z wątkiem kryminalnym, a potem kolejno osiem książek o podobnej tematyce. Jej kariera pisarska nabrała rozpędu w 1996 roku, kiedy ukazał się jej pierwszy thriller medyczny „Dawca”. Dzięki odniesionemu sukcesowi mogła zrezygnować z praktyki lekarskiej. Stephen King uznał ją za najciekawszą autorkę w swoim gatunku - "lepszą od Cooka, Palmera, a nawet Michaela Crichtona."* • W 1970 roku rozbił się samolot. Z oficjalnych informacji wynikało, że wszyscy zginęli. Willy nie wierzy w śmierć swego ojca. Wyrusza do Azji, by odkryć prawdę. Mało kto chce z nią rozmawiać, bardzo wpływowi ludzie chronią tajemnicę. Pomaga jej antropolog Guy Barnard. Czy robi to z dobrego serca? Czy Willy może jemu zaufać? Czy na pokładzie samolotu był pasażer? • O Tess Gerritsen jest dość głośno. Wiele osób zachwyca się jej dziełami, ale jest też grupa ludzi, którzy uważają ją za słabą pisarkę. Miałem duże oczekiwania wobec tego utworu i z czystym sercem mogę powiedzieć, że jest on świetny! Akcja trzyma w napięciu, jest lekki język, dobrze zrobiony wątek miłosny, bardzo dobrze wykreowani bohaterowie, intrygi, tajemnice, walki, emocje… Najbardziej spodobał mi się pomysł, gdyż z czymś takim jeszcze się nie spotkałem. Od dziś uwielbiam panią Gerritsen i na pewno (kiedyś) przeczytam jej wszystkie książki. Pozostaje pytanie: kiedy? • „Bohaterami zostają ci, którzy wcale tego nie chcą. Odwaga to nie jest brak strachu – to podjęcie działania w obliczu zagrożenia.” • Willy to kobieta, która wychowywała się bez ojca, ponieważ był on pilotem, więc często go nie było w domu. Jej najbardziej rzucającą się w oczy cechą jest ogromna odwaga, bo decyduje się ona na niebezpieczną podróż. Cechuje się ona również ciekawością, inteligencją, lekkim egoizmem oraz samo­wyst­arcz­alno­ścią. Autorka nie opisuje ją zewnętrznie, bardziej skupia się na wewnętrznych cechach. Dzięki temu każdy może wyobrazić ją sobie inaczej np. jako biuściastą pannę, która nie dość, że jest mądra to jeszcze przepiękna. Guy to tajemnicza postać, bo tak naprawdę za dużo o nim nie wiemy, mimo że jest głównym bohaterem. Ja go sobie wyobraziłem jako ubranego luźno mężczyznę, który ma przy sobie jakąś broń oraz mnóstwo pomysłów w głowie. • Wracając do wątku miłosnego – według mnie był on dobrze wymyślony. To nie było tak, że nagle dwie osoby się spotkały i od razu zakochały się w sobie, wyznając to w jakimś bardzo romantycznym miejscu, a potem żyli długo i szczęśliwie aż do śmierci drugiej osoby… Ten motyw był bardziej przemyślany, realistyczny i interesujący, bo mimo iż ja nie przepadam za takimi rzeczami, to mnie zaciekawił. • Książka miała kilka wad, m.in. początek trochę przynudzał, aczkolwiek jestem nią zachwycony. Jak już wcześniej wspomniałem – bardzo spodobał mi się pomysł, bo jeszcze się z czymś takim nie spotkałem. Jest on prosty oraz ciekawy, co dość rzadko się zdarza. • Reasumując tę krótką recenzję: polecam przeczytać ten utwór miłośnikom kryminałów. • Za przekazanie egzemplarza do recenzji dziękuję Księgarni Tania Książka. „Prawo krwi” jest tam za 29,60 zł. • Tytuł: „Prawo krwi” • Tytuł oryginału: „Never Say Die” • Autor: Tess Gerritsen • Wydawnictwo: Wydawnictwo HarperCollins Polska • Tłumaczenie: Maria Świderska • Korekta: Sylwia Kozak-Śmiech • Opracowanie graficzne okładki: Emotion Media • Wydanie: III • Oprawa: miękka • Liczba stron: 300 • Data wydania: 27.04.2016 • ISBN: 978-83-276-2129-0 • Źródło – Lubimy Czytać.

Lois Duncan zaczęła pisać jako dziesięciolatka, w wieku trzynastu lat sprzedała swoją pierwszą książkę. Jej najp­opul­arni­ejsz­a powieść I Know What You Did Last Summer doczekała się ekranizacji pt. Koszmar minionego lata. Jedną z najważniejszych książek w jej twórczości jest powieść Kto zabił moją córkę? – relacja z poszukiwań pisarki mordercy jej 18-letniej córki.* • Rodzice Kit wyjeżdżają, dlatego postanawiają posłać ją do szkoły Blackwood. Dziewczyna od samego początku nie chce się tam uczyć. Zaczyna miewać dziwne sny, jej listy pozostają bez odpowiedzi. Dlaczego została ona przyjęta, a jej niebywale inteligentna przyjaciółka nie? Czy to prawda, że w tej szkole są duchy? Kit wraz z przyjaciółkami rozwiązują te zagadki, a im bliżej prawdy są, tym jest coraz mroczniej. • Zakochałem się w klimacie tegoż utworu. Od początku jest przerażająco oraz mrocznie. Szczegółowe opisy całego budynku pozwalają nam lepiej wyobrazić sobie szkołę, nawet w myślach przenieść się do niej. • Książka została napisana lekkim językiem. Od samego początku wciąga czytelnika. Są zwroty akcji, intrygi, malusieńki wątek miłosny, jest tajemniczość, mroczność… Na początku bałem się sięgnąć po ten utwór, bo myślałem, że będzie trochę przypominał Harry'ego Pottera. Na szczęście tak się nie stało! Najbardziej spodobali mi się bohaterowie. Są oni emocjonalni, wyraziści, tajemniczy, porywczy… • W pewien sposób książka „Korytarzem w mrok” pokazuje walkę z własnymi słabościami, z ciemnością i strachem. • Autorka powieliła motyw starego domu, który ma swoją przerażającą przeszłość, aczkolwiek zaprezentowała nam to tak, że jestem pod ogromnym wrażeniem, mimo iż wprowadzenie tego motywu było dość schematyczne. • Utwór ten jest przerażający, ale nie tak bardzo jak niektóre horrory, więc stwierdzenie „Przez tę książkę będziesz spać przy zapalonym świetle!” jest nieprawdziwe, mające zwrócić uwagę potencjalnego czytelnika. • Zakończenie książki jest bardzo tajemnicze, otwarte, więc może autorka dokończy historię. • „Korytarzem w mrok” polecam młodzieży oraz dorosłym molom książkowym. Jestem oczarowany tym dziełem! • Za przekazanie egzemplarza do recenzji dziękuję Wydawnictwu Czarna Owca. • Tytuł: „Korytarzem w mrok” • Tytuł oryginału: „Down a Dark Hall” • Autor: Lois Duncan • Wydawnictwo: Czarna Owca • Korekta: Małgorzata Denys, Maciej Korbasiński • Projekt okładki: Izabella Marcinkowska • Przełożyła: Magdalena Słysz • Wydanie: I • Oprawa: miękka • Liczba stron: 199 • Data wydania: 13.04.2016 • ISBN: 978-83-8015-159-8 • Źródło – okładka książki.

Jennifer Donnelly to uznana autorka literatury zarówno dla dorosłych, jak i młodzieży. Spośród książek dla dorosłego czytelnika jej największym osiągnięciem jest bestsellerowa trylogia, na którą składają się tytuły: The Tea Rose, The Winter Rose oraz The Wild Rose. Jej pierwsza książka dedykowana dla młodzieży zdobyła najwyższe uznanie, czego rezultatem są nagrody „Los Angeles Times”, Carnegie Medal w Wielkiej Brytanii oraz wyróżnienie w plebiscycie Michael L. Printz. Druga książka dla młodzieży pod tytułem Revolution została uznana za najlepszą książkę 2010 roku przez „Kirkus Reviews” oraz „School Library Journal”, a wersja audiobooku otrzymała w 2011 roku wyróżnienie stowarzyszenia American Library Association. Autorka mieszka w Hudson Valley w stanie Nowy Jork* • Serafina jest przywódczynią Czarnych Płetw, czyli grupy bojowników, którzy chcą pokonać jej wuja oraz jego jeźdźców śmierci. Sera cały czas rekrutuje nowe syreny do swojego "oddziału", zaś Vallerio z żoną chcą objąć władzę nad podwodnym światem. Ling jest w kutrze jadącym do obozu pracy, Becca odkrywa wstydliwą tajemnicę Astrid, a Ava chce dostać się do domu. Mają coraz mniej czasu, aby odnaleźć 4 pozostałe talizmany. Mahdi nie za bardzo potrafi udawać zakochanego w Lucii Volnero, przez co jego sytuacja staje się o wiele trudniejsza. Czy syrenom uda się pokonać potwora? • Jest to gorsza część od poprzednich, ponieważ nie dzieje się w niej tak wiele rzeczy. Język jest tak samo lekki, bohaterowie tak samo dobrze wykreowani, tajemnice, intrygi… • Niektórzy bohaterowie ewoluowali. Przykładem jest Serafina, która z drobnej, dobrej, słabej syreny zmieniła się w mężną, waleczną, odważną, dobrą, ale czasem pokazującą powera osobę. • Jennifer Donnelly w prosty sposób przekazuje uczucia i emocje postaci. Nie trzeba jakoś wytężać umysłu, by zobaczyć, kto w kim się kocha, nie ma podtekstów. Ta prostota jest przede wszystkim dlatego, iż to utwór dla osób plasujących się w przedziale wiekowym 12-15. • „Saga Ognia i Wody. Mroczny przypływ” jak wiele powieści młodzieżowych przekazuje przeróżne wartości. Począwszy od tolerancji, przez odwagę na lojalności i wierze w marzenia skończywszy. • Autorka w tej części daje nam możliwość poznania pozostałych postaci. Serafina nie pojawia się bardzo często (dzięki bogu!), ale nie znaczy to, że nie jest ona ważna. Mamy możliwość lepszego poznania pozostałych syren, szczególnie Astrid, która według mnie została wyprowadzona na pierwszy plan, co jest dobrym zabiegiem, bo to jedna z ciekawszych, tajemniczych i intrygujących bohaterek tej serii. • Jennifer Donnelly pokazuje, że tak naprawdę da się zrobić ciekawe książki z syrenami, mitologią itp. Nie jest to temat jakoś często pokazywany, nudny… Umiejętnie wywołuje emocje w czytelniku, któremu ciężko jest oderwać się od czytania. • Podsumowując tę nieco chaotyczną recenzję: utwór ten przede wszystkim polecam dzieciom i młodzieży w wieku 12-15. • Za przekazanie egzemplarza do recenzji dziękuję Wydawnictwu Zielona Sowa. • Tytuł: „Saga Ognia i Wody. Mroczny przypływ” • Tytuł oryginału: „Waterfire Saga. Dark Tide” • Autor: Jennifer Donnelly • Wydawnictwo: Zielona Sowa • Cykl: Saga Ognia i Wody (III tom) • Korekta: Marzena Kwietniewska-Talarczyk • Przekład: Patryk Dobrowolski • Wydanie: I • Oprawa: miękka (ze skrzydełkami) • Liczba stron: 415 • Data wydania: 5.04.2016 • ISBN: 978-83-7983-725-0 • Źródło – skrzydło książki.