Strona domowa użytkownika

Zawiera informacje, galerię zdjęć, blog oraz wejście do zbiorów.
[awatar]
trzcinskirobert
Najnowsze recenzje
  • [awatar]
    trzcinskirobert
    Przez połowę książki akcja się rozkręca, nabiera tempa i początkowo wydaje się to wszystko średnie i nudne, ale jeśli czyta się do końca to książka na półce ląduje jako dobra. Po przeczytaniu części książki stwierdziłem, że chyba kontynuowanie czytania serii jest dla mnie bez sensu. Jednak gdy dobrnąłem do końca stwierdziłem, że w przyszłości mogę wrócić do dalszych przygód głównych bohaterów.
  • [awatar]
    trzcinskirobert
    Słaby tytuł, przede wszystkim nudny - jeśli chodzi o wątek historyczny. Ciekawszy wydaje się wątek współczesny, dzięki ujawniającej się intrydze. Tytuł ten ma niewiele wspólnego z uniwersum asasynów - chociaż przewija się postać asasyna i pojawiają się templariusze nijak ma się to do tego co znamy z gier. Autorka skupiła się głównie na wątku historycznym, który nie wiem w jakim stopniu jest zgodny z prawdą, ale historia opowiedziana w książce jest nużąca. Nie polecam.
  • [awatar]
    trzcinskirobert
    Nuda! Przez dłuższą część książki nic szczególnego się nie dzieje, nie ma większego napięcia, a bohaterka okazuje się męczącą, słabą kobietą. Od esemesów zaczyna akcja się rozkręcać i wtedy to ma sens, ale to jaki motyw i "co, kto, dlaczego" ma przekazać książka to po prostu rozczarowanie.
  • [awatar]
    trzcinskirobert
    Pozycja całkiem dobra, zwierzenia aktorki są bardzo ciekawe i wzbudzają chęć spędzenia z książką więcej czasu. Sam protagonista to nie w kij dmuchał facet - Huberta da się lubić od samego początku. Książka godna polecenia, do przygód Meyera pewnie jeszcze wrócę. Aż mi szkoda było kończyć tytuł.
  • [awatar]
    trzcinskirobert
    Sasza w drugiej części jest bardziej wyrazista, charakterna i pokazuje pazur - to mi się podoba. Natomiast końcówka o piciu i transfuzji krwi dla celu odmładzania się - nie podoba mi się, bo to takie naciągane sci-fi. Ale muszę przyznać, że książka chociaż lekko długa, a mogła by być krótsza to jest ciekawa, dobrze się czyta.
Planowane i pożądane pozycje
Brak pozycji
Nikt jeszcze nie obserwuje bloga tego czytelnika.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo