Bardzo trafny psychologiczny thriller rodzinny. Jeśli czytelnik dostrzeże w którymś z bohaterów siebie, może to być bolesne, ale cenne i warte poddania autorefleksji. Można odnieść wrażenie, że pisarka zna nas, ludzi bardzo dobrze, niepokojąco dobrze.

Każdy z bohaterów ma tutaj swój głos i równoległość spojrzenia na tę samą sytuację oczami każdego z nich, stanowi o trafności tej książki. Pisarka jest przy tym bezpośrednia i wrażliwa na każdy punkt widzenia, nie faworyzuje, nie ocenia. "Jedynie" opisuje w niebanalny sposób i wykazuje się przy tym ogromną spos­trze­gawc­zośc­ią. Współczesna literatura skandynawska, to zjawisko warte odkrycia, a Marie Aubert wysuwa się na prowadzenie.

Dawno nie spotkałam się z lekturą tak sugestywną, że aż malowniczą. Uświadamiającą jakieś własne nieznane wewnętrzne obszary, boleśnie rozdzierającą, a jednocześnie niewyobrażalnie piękną. Gdy Sarah Hall przywołuje dzikość przyrody, imponująco zręcznie umieszcza ją w zwykłej codzienności. Stawia na drodze swoich bohaterów, na naszej drodze. Potem gdy role się odwracają, to my wkraczamy do świata natury, teraz jesteśmy intruzami. Patrzy na człowieka z troską i pozostawia czytelnika z refleksją o naszej przynależności do natury, wrażliwości, świadomości swoich potrzeb, instynktów, które nami kierują... • Formuła opowiadania była przeze mnie niedoceniona, aż do teraz.