Strona domowa użytkownika

Zawiera informacje, galerię zdjęć, blog oraz wejście do zbiorów.
[awatar]
pyznarm
Najnowsze recenzje
1
...
33 34 35
...
42
  • [awatar]
    pyznarm
    "Jajko z niespodzianką" to optymistyczna i ciepła opowieść o codziennych problemach i troskach matki samotnie wychowującej dziecko. To normalne życie bohaterki ulega zderzeniu ze światem dużych pieniędzy, luksusu, blichtru dzieciaków i ich rodziców, które mają wszystko. Będzie zabawnie wzruszająco. W powieści odnajdziemy również wątek miłosny, nie zabraknie także intryg, jest nawet mały wątek kryminalny. • Pisarka wykonała świetną pracę kreśląc bohaterów swojej powieści. • Ada to prawdziwa kobieta i matka, popełniająca błędy, ale nad życie kochająca swoje dziecko. Życie nauczyło jej odwagi i podejmować ryzyko. Mama głównej bohaterki, Irena, również zaskarbiła sobie moją sympatię, kobieta z doświadczeniem, wszystko lepiej wiedząca jak każda matka. Powieść zdecydowanie została zdominowana przez kobiety, każda jest inna, ale bardzo charakterystyczna. Mężczyzn jakby mniej, poza Adamem i Michasiem nikt bardziej nie wyrył się w mojej pamięci. • Moi ulubieni bohaterowie to jednak dzieci. Serce skradła mi Julka, cudowna trzylatka, bardzo mądra, rezolutna i wygadana. Jak każde dziecko szybko zapomina o tym co było złe, i potrafi cieszyć się chwilą. • Powieść jest bardzo dobrze napisana, autorka ma bardzo lekkie pióro, fabuła jest dopracowana, naturalne dialogi, czyta się bardzo dobrze. • Sam tytuł to ciekawe porównanie do życia Ady, ale chyba nie tylko jej. W końcu życie jest jak ukochane przez dzieci jajko z niespodzianką, nikt z nas nie wie co kryje się za słodką czekoladową skorupką zawiniętą w sreberko. • Gdy potrzebujecie odprężenia i oderwania się od codzienności "Jajko z niespodzianką" sprawdzi się świetnie. Ta powieść to prawdziwe jajko z niespodzianką, niby wiemy czego spodziewać się w środku, jednak potrafi pozytywnie zaskoczyć. • Marta Ciulis-Pyznar
  • [awatar]
    pyznarm
    Joyland to powieść nostalgiczna. Narrator, sześćdziesięcioletni Devin opowiada historię swojej młodości. Okresu kiedy był młody, pełen ideałów, a jednocześnie wrażliwy, cyniczny i niewinny. W opowieści Devina z perspektywy lat widać tęsknotę za czasami, kiedy wszystko wydawało się prostsze. • Jeśli liczycie na porywającą i pędzącą na łeb na szyję akcję, to w tej powieści jej nie znajdziecie. Pisarz skupia się tutaj na życiu akademickim, na pracy i środowisku wesołego miasteczka, którego atmosferę zabawy i klimat został fantastycznie w powieści oddany. • To książka o zwyczajnym życiu, którą wciąga niesamowicie. • Każdy z bohaterów, to postać bardzo char­akte­ryst­yczn­a, jak najbardziej realna, . Nawet gdy pojawia się tylko na moment by wypowiedzieć jedno krótkie zdanie wprowadzają do Joylandu życie. Autor stworzył nawet żargon kuglarzy, który dodatkowo dodaje postaciom autentyczności. • "Joyland", mimo że to nie jest typowy King na co dzień przedstawiany w mediach, dla mnie to King klasyczny, który wie, że wszystko co czyni życie zarówno przerażające i cudowne wynika z ludzkiej natury. Życie składa się z pozornie małych zdarzeń, które dzieją się wokół nas i nas kształtuje. I właśnie i tym jest Joyland. • W powieści nie chodzi horror (nie brak strasznych wydarzeń w życiu codziennym jak śmierć, strata, samotność) lub tajemnicę ( historia morderstwa jak tak głęboko schowana, że prawie znika z pola widzenia) czy zjawiska nadprzyrodzone ( tajemnicę ukrywaną w tle obok morderstwa). To opowieść o ludziach, którzy swoje doświadczenie życiowe dostrzegają z perspektywy kilkudziesięciu lat, widzą zachodzące zmiany i tęskniącymi za tym co pozostawiliśmy za sobą gdy dojrzeliśmy. • Marta Ciulis- Pyznar
  • [awatar]
    pyznarm
    Pisarz to czarodziej słowa. Za pomocą swojego pióra powołał Liesel i jej świat do życia. Język powieści jest przepiękny, poezja to za mało powiedziane. Autor stworzył prostą lecz piękną historię o codziennym życiu w czasie wojny. Historię od której ciężko się oderwać. Powieść dostarcza wielu emocji, wzruszeń, zmusza do refleksji. • Wszyscy bohaterowie, to postacie bardzo realistyczne i nie sposób ich nie lubić. Moją ulubioną postacią jest Rosa, rzucająca wyzwiskami, przekleństwami ale o niesamowicie wielkim i wspaniałym sercu. • Czytając o Liesel moje myśli często uciekały do Anny Frank. Nie wiem skąd to skojarzenie, bo to dwie różne postacie: jedna fikcyjna, druga żyjąca naprawdę, nie będę ich porównywać bo nie wypada. Z jednej strony tak do siebie podobne a jednak z dwóch różnych światów. Wojna jednak dotyka wszystkich, nie ważne po której znajdują się stronie, odciskając swoje piętno i odbierając nam tych których kochamy, odbierając wolność i życie. • "Złodziejka książek" dla mnie to powieść o potędze słowa. Hitler dzięki swoim przemowom i propagandzie doprowadził do wybuchu wojny, do zagłady Żydów i komunistów. • Dzięki słowom Liesel odnajduje ukojenie po stracie rodziców i brata. To książki i słowa były początkiem przyjaźni między Liesel a Maxem, dzięki książkom Liesel nawiązała głęboką więź ze swoim przybranym ojcem. "Nienawidziłam słów i kochałam je. Mam nadzieję, że nauczyłam się ich używać", słowa mają moc, z czego doskonale zdawała sobie sprawę główna bohaterka. • "Złodziejka książek" to historia, która pozostanie we mnie na zawsze, wszystkie emocje, cudowny język i wciąż brzmiąca we mnie muzyka akordeonu. Przepiękna i wyjątkowa. Kto nie czytał niech żałuje. • Marta Ciulis- Pyznar
  • [awatar]
    pyznarm
    Matyldę i Xavera łączy nie tylko miłość, ale także wspólna fascynacja literaturą. Uwielbiają snuć i słuchać swoich historii i opowiadań. Nierozłączni, a jednak ich związek nie przetrwał. Xaver po prostu spakował swoje rzeczy i zniknął z dnia na dzień. Matylda przechodząc załamanie nerwowe znalazła spokój w pracy nauczyciela niemieckiego. Po latach spotykają się ponownie. Xaver który odniósł sukces jako pisarz książek dla młodzieży, zostaje zaproszony do uczestnictwa w warsztatach pisarskich w szkole Matyldy. • Wraz ze spotkaniem, powracają wspomnienia, żale. Dawni kochankowie prowadzą ze sobą dziwną grę mającą na celu wyjaśnienia zaginięcia syna Xavera. • "Nauczycielka" zachwyciła mnie przede wszystkim swoją formą. Autorka przedstawiła fabułę w formie maili, jakie piszą do siebie bohaterowie, rozmów jakie prowadzą, ich monologów, opowiadanych wzajemnie historii, czytanych listów, pamiętników, swoich zwierzeń. Dzięki takiej konstrukcji Taschler pokazuje czytelnikowi jak w różny sposób ludzie potrafią odbierać i interpretować te same wydarzenia. • Sama fabula jest bardzo przemyślana. Początkowo banalna historia związku dwojga ludzi i ich spotkania po latach, wraz z kolejnymi rozdziałami staje się coraz bardziej dramatyczna, intrygując i wciągając w historię zaginionego syna Xavera. Powieść trzyma w napięciu do samego końca. Finał to kolejne zaskoczenie. • To powieść, która skupia się na ludziach. Pisarce udało się stworzyć fantastyczne kreacje psychologiczne bohaterów. Matylda jak i Xaver próbują się zmierzyć z przeszłością i tera­źnie­jszo­ścią­, odkrywając przy tym smutną prawdę, że czasu nie da się cofnąć. • Judith W. Tischler stworzyła cudowną powieść o miłości, zdradzie, śmierci, komunikacji międzyludzkiej. O niewypowiedzianych słowach i straconych szansach. • Marta Ciulis- Pyznar
  • [awatar]
    pyznarm
    Pisarz w bardzo oryginalny i nowatorski sposób wykorzystał klasyczne motywy, kreując tym samym bardzo ciekawy magiczny świat dla swojej powieści. Klimat jak z baśni braci Grimm jest mroczny, nie brakuje jednak magii znanej z Harry'ego Potter'a. Autor ma bardzo lekkie pióro i niesamowitą wyobraźnię. • Wartka akcja, niespodziewane zwroty akcji, walka Dobra ze Złem, gdzie nie ma się pewności czy Dobro jest faktycznie dobrem a Zło złem- pisarz wie jak wciągnąć czytelnika w wykreowany przez siebie świat. • Fabuła jest co prawda przewidywalna, ale z przyjemnością śledziłam perypetie dziewczynek, próbujących zmienić swoje przeznaczenie i odnaleźć swoje prawdziwe ja. • Interesujące są główne postacie powieści. Sofia która marzy o swoim księciu i szczęśliwym zakończeniu, stara się spełnić jak najbardziej dobrych uczynków, a w gruncie rzeczy w swym zachowaniu brakuje jej szczerości i jest okropną egoistką. • Agata pod maską cynizmu i sarkazmu ukrywa swoje dobre serce. Tak wiec z punktu widzenia naszych bohaterek przypadkowa zamiana miejsc, wcale przypadkowa nie była. • "Akademia Dobra i Zła" to powieść z morałem, jak na prawdziwą baśń przystało. Świat nie jest dobry ani zły, czarny ani biały, pełny jest odcieni szarości. Nikt nie rodzi się dobry albo z gruntu zły, to tak naprawdę od nas zależy którą ścieżkę wybierzemy. • "Najważniejsze jest niewidoczne dla oczu", nie liczy się to co widać na pierwszy rzut oka, żeby ujrzeć dobro trzeba zajrzeć głębiej, to właśnie próbuje przekazać autor w swojej powieści. • Książka z pewnością spodoba się wszystkim miłośnikom baśni i fantasy. Bardziej tym młodszym. Tym nie-nastoletnim powieść Somana Chainani też do gustu przypadnie szczególnie tym lubiącym nieoczywiste wariacje na temat baśni. • Marta Ciulis- Pyznar
Ostatnio ocenione
1 2 3 4 5
...
34
  • Poleciały w kosmos
    Linde, Ida
  • Koralina
    Gaiman, Neil
  • Ślady
    Małecki, Jakub
  • Dom czwarty
    Puzyńska, Katarzyna
  • Mama umiera w sobotę
    Niemczyk, Rafał
  • To nie jest kraj dla starych ludzi
    McCarthy, Cormac
Należy do grup
  • [awatar]
    kzknk

aleq
kkarwacka
iwonaiwona1
AgaCe
madziar
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo