Strona domowa użytkownika

Zawiera informacje, galerię zdjęć, blog oraz wejście do zbiorów.
[awatar]
pyznarm
Najnowsze recenzje
1
...
14 15 16
...
42
  • [awatar]
    pyznarm
    Elżbieta Cherezińska wybrała ciekawy moment dziejowy na akcję swojej powieści. Początki naszego państwa, przyjęcie chrztu przez Mieszka I oraz fala konwersji pogańskich władców na chrześcijaństwo, która w tym okresie przetaczała się przez Europę. Autorka połączyła fakty znane i nieznane tworząc piękną, epicką opowieść. • Brak historycznych informacji na temat Świętosławy pozwolił autorce popuścić wodze fantazji tworząc portret kobiety wyjątkowej, bez konieczności naginania faktów historycznych, te ciemne plamy w naszej historii zostały przez pisarkę doskonale wykorzystane. • Pisarka stworzyła portret kobiety silnej, inteligentnej, ambitnej i przebiegłej. Z drugiej strony postaci tragicznej. Świętosławę targają namiętności, które są źródłem jej cierpienia. Staje w obliczu wyboru, ambicja czy własne szczęście. Elżbieta Cherezińska w mistrzowskim stylu oddała jej psychikę, jej myśli, targające ją rozterki, marzenia. • "Harda" to nie tylko opowieść o Świętosławie, ale również o ambicjach Mieszka I, knowaniach jego żony Ody, Bolesławie Chrobrym, przyrodnich sióstr Pani Hardej. Dzięki połączeniu wątków polskich ze skandynawskimi poznajemy również historię Svena Widłobrodego, Olava Tryggvassona. Bardzo dobrze wypadają kobiety, jednak to gwiazda Świętosławy lśni najjaśniej, jest najbardziej wyrazistą postacią. Znacznie bladziej wypadają królowie, poza Mieszkiem w zasadzie niczym się od siebie nie różnią. • Nie trzeba być fanem powieści historycznej, by zachwycić się "Hardą" Elżbiety Cherezińskiej. Ta powieść czaruje i porywa od pierwszej do ostatniej strony. Bitwy, wojny, zdrady, sojusze, nieustanna walka o tron i władzę to historia średniowiecza, którą czyta się z wypiekami na twarzy. Co ważne napisana jest tak przekonująco, że nie sposób odgadnąć gdzie kończy się historia, a zaczyna fikcja literacka. • Zachwycająca. • Marta Ciulis- Pyznar
  • [awatar]
    pyznarm
    "Hyperion" to powieść cudownie pomysłowa. Wizja świata, w zasadzie wszechświata jest zdumiewająca. Autor nie bawi się w stopniowe odkrywanie swojego świata, czytelnik od razu zostaje zanurzony w mroczną rzeczywistość. Z jednej strony bardzo szczegółowe opisy, początkowo odrobinę przytłaczające, ale wypełniająca ten świat technologia i rozwiązania przedstawione są prosto i przejrzyście. Pisarz nie odkrywa jednak wszystkich kart, nie brakuje w powieści niedopowiedzeń, wywołujących niepokój, ale przede wszystkim ogromną fascynację wykreowaną przez autora rzeczywistością. • Simmons przedstawiając losy poszczególnych postaci z powodzeniem bawi się pojęciami wolnej woli, przeznaczenia, losu, wiary, nadziei, władzy, czasu. • Umiejętnie w swoją powieść wplata głębokie debaty natury filozoficznej czy teologicznej. . • "Hyperion" to arcydzieło jeśli chodzi o fantastykę, ale nawet gdyby pozbawić powieść warstwy science- fiction wciąż byłaby powieścią doskonałą, dzięki swemu uniwersalizmowi. • To opowieść o człowieku, o jego pasjach, wyrzeczeniach, o wierze, zemście, pożądaniu, o nadziei dla swej nieuleczalnie chorej córki. Te historie o ludziach sprawiają, że "Hyperion" to literatura wielka. • Dan Simmons stworzył wyjątkowo magnetyzująca powieść, która oszałamia wizjonerstwem i pomysłami, które ogranicza jedynie wyobraźnia autora, a ta jak wszechświat jest nieograniczona. Jednocześnie zmusza do przemyśleń, nad przyszłością, etyką, systemami politycznymi, kierunku w jakim zmierza ludzkość, a ten nie zawsze napawa optymizmem. • "Hyperion" to arcydzieło nie tylko fantastyki, powieść którą warto odkryć. I niekoniecznie trzeba być fanem science-fiction, by docenić dzieło Simmonsa. • Marta Ciulis- Pyznar
  • [awatar]
    pyznarm
    Mocno niepokojąca, o jednym z największych seryjnych morderców współczesnej polski. Mordercy, który już w 2019 roku może wyjść na wolność. I eksperci nie ma wątpliwości, że Pękalski będzie dalej zabijał. • "Bestia. Studium zła." to wnikliwy reportaż z elementami fabularyzowanymi, w których dziennikarka oddaje głos Leszkowi Pękalskiemu. Taki podział, spojrzenie z różnych punktów widzenia pozwala w pełni wkroczyć w mroczny świat zbrodniarza. • Autorka zastanawia się, co popchnęło Pękalskiego do zbrodni. Leszek był dzieckiem niechcianym, ojciec był upośledzony, babcia oraz matka piły. Nie zaznał rodzicielskiej miłości, trochę ciepła poczuł dopiero w domu dziecka, do którego trafił. Zawsze na marginesie, zawsze odrzucany. Zaniedbany, brudny, żadna kobieta nie zwracała na niego uwagi. Poprzez uszkodzenie płatów czołowych mózgu nie odczuwa empatii. Trudne dzieciństwo, lekkie upośledzenie, odrzucenie przez kobiety, monstrualny popęd płciowy. Skąd w Pękalskim wzięło się tak wielkie zło? Jak narodziła się bestia? Jest oprawcą, ale czy jest też ofiarą rodzinnej patologii, ubóstwa, przemocy, krzywdy? Nikt nie rodzi się mordercą, a to kim się stajemy decydują ludzie i zdarzenia z naszego życia. • Ta książka wstrząsa każdą komórką ciała. Bo ile zła, bestialstwa może kryć się w jednym człowieku? Zbyt dużo. • "Bestia. Studium zła" przeraża i brutalnie obdziera z poczucia bezpieczeństwa. Co wydarzy się za trzy lata, gdy Pękalski przekroczy próg więzienia? Czy obejmie go "ustawa o bestiach" i zostanie skierowany do ośrodka w Gostyninie? A może stanie się wolnym człowiekiem, który może pojechać gdzie chce i robić to, co chce. • Marta Ciulis- Pyznar
  • [awatar]
    pyznarm
    Anna Mateja zabiera nas na sale operacyjne, tam gdzie profesor Jan Nielubowicz razem z zespołem po raz pierwszy przeprowadzał przeszczep nerki u Danusi Milewskiej. Obserwujemy pierwsze wykonywane w Polsce transplantacje trzustki, wątroby, kończyn i wreszcie serca. Dziś zabiegu nieledwie rutynowego. "Przecież to proste: doszywa się dwie tętnice, płucną aortę, potem lewy przedsionek i już". 5 listopada 1985 roku gdy profesor Religa w towarzystwie profesora Zembali i profesora Ryfińskiego przeprowadzali transplantację serca, przez myśl nikomu nie przeszło, że jest to rutynowy zabieg. • "Serce pasowało" to reportaż, który oddaje hołd polskim tran­spla­ntol­ogom­. Ich odwadze, nadludzkiej wręcz determinacji, przeszkodach, niepokojach, oporze środowiska z którymi musieli stykać się na co dzień i walce jaką podjęli by móc ratować ludzkie życie. • Anna Mateja w swoim reportażu nie bawi się językiem czy stylem. Jest niczym na sali operacyjnej, bardzo sterylnie, a słowem operuje niczym skalpelem. "Serce pasowało" to przede wszystkim fakty, podane konkretnie, rzetelnie, a sam reportaż czyta się jak najbardziej fascynujący thriller, nie przesadzę jeśli porównam reportaż Matei do książek Jurgena Thorwalda. • Transplantologia to dziedzina medycyny, która obrosła wieloma mitami, tymczasem najlepszym lekarstwem na strach jest rzetelna wiedza. Anna Mateja napisała książkę bardzo ważną, nie tylko przez wzgląd na lekarzy z którymi rozmawia i opowiada o ich osiągnięciach. Przede wszystkim uczy czym jest transplantologia, dlaczego jest tak istotna, i dlaczego warto być świadomym dawcą narządów. "Serce pasowało" to również hołd dla nich, dla cichych bohaterów, którzy są naszą furtką, odsunięciem nieuchronnego. • Marta Ciulis- Pyznar
  • [awatar]
    pyznarm
    Jeśli nie wiadomo o co chodzi, to zawsze chodzi o pieniądze. W "Jak Cię zabić kochanie?" pieniądze są przyczyną, która uwalnia w bohaterach powieści Rogozińskiego najgorsze mordercze instynkty. Nawet w zakonnicach, które zamiast dążącymi do świętości, okazują się być bardzo wybuchowymi siostrami. Chęć zdobycia bajecznej fortuny po zmarłej babci powoduje całą masę szalonych i wybuchowych wypadków. • Alek Rogoziński stworzył bardzo przyjemną, szaloną, pełną zwariowanych zbiegów okoliczności komedię kryminalną. Ta powieść to bardzo duża dawka pozytywnej energii i dobrego humoru. • Bardzo przypadł mi do gustu styl autora. Lekki, ironiczny i oczywiście z dużym przymrużeniem oka, jak na komedie kryminalne przystało. Zdecydowanie najmocniejszą stroną powieści są dialogi. Inteligentne, dopracowane, bardzo dowcipne cięte riposty. Do tego, wyraziści, zabawni bohaterowie. Nieco przerysowani, trochę w krzywym zwierciadle, ale każda z postaci jest bardzo char­akte­ryst­yczn­a i zapadająca w pamięć. • Powieść wciąga i nie sposób się w trakcie lektury nudzić. Akcja pędzi i mimo, że fabuła jest przewidywalna i wiadomo w jakim kierunku wszystko się potoczy, nie odbiera to przyjemności czytania. • Nie wiem, czy Alek Rogoziński słusznie został okrzyknięty księciem komedii kryminalnych, jedna przeczytana powieść autora to trochę mało by to ocenić. Trudno jednak odmówić autorowi tego, że ma bardzo char­akte­ryst­yczn­y styl, trafiające do mnie poczucie humoru i tego, że jest bardzo dobrym obserwatorem polskiej rzeczywistości. • "Jak Cię zabić kochanie?" to książka przeganiająca wszelkie smuteczki. Lekka, zabawna, ale i inteligentna książka na pogodę i niepogodę. Książę czy nie książę komedii kryminalnej, jednego możecie być pewni, Alek Rogoziński doskonale wie jak wywoływać uśmiech na twarzy. • Marta Ciulis- Pyznar
Ostatnio ocenione
1
...
30 31 32 33 34
  • Śniadanie mistrzów, czyli Żegnaj, czarny poniedziałku!
    Vonnegut, Kurt
  • Dziwny przypadek psa nocną porą
    Haddon, Mark
  • Rok 1984
    Orwell, George
  • Okruchy codzienności
    Strout, Elizabeth
  • Kot z Cheshire
    Żelkowski, Marek
  • Autostopem przez Galaktykę
    Adams, Douglas
Należy do grup
  • [awatar]
    kzknk

aleq
kkarwacka
iwonaiwona1
AgaCe
madziar
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo