Boston paraliżuje seria tajemniczych morderstw, okoliczności popełnionych zbrodni wskazują na Chirurga, który znajduje się w więzieniu odbywając karę dożywocia. Śledczy są przekonani, że mają do czynienia z naśladowcą. Tymczasem z więzienia ucieka Chirurg, a obiektem zainteresowania obu psychopatycznych zabójców staje się Jane Rizzoli. • "Skalpel" to polowanie, w którym udział bierze dwóch myśliwych. Zabójca poluje na swoje ofiary, a Rizzoli na zbrodniarza. • Jane Rizzoli w dalszym ciągu nie jest dla mnie postacią, którą można lubić bez żadnego ale. Wybudowała wokół siebie mur, którym odgrodziła się od ludzi, praktycznie nikogo do siebie nie dopuszczając. Powoli ściana pęka i policjantka zamiast zgrywać twardzielkę i udawać, że ze wszystkim świetnie sama sobie poradzi, pokazała że jest człowiekiem, który ma słabości i na łzy też czasem może sobie pozwolić. Bardzo jestem ciekawa jak autorka będzie rozwijać tę postać. Ma duży potencjał, kochać jej nie muszę, ale intryguje mnie i ciekawi. • Cieszę się że Gerritsen wprowadziła do powieści postać doktor Isles, mimo niewdzięcznej profesji jaką wykonuje to bardzo sympatyczna i charakterna babeczka. Zastanawiam się jak będzie wyglądała dalsza współpraca naszych bohaterek, tym bardziej, że obie to bardzo silne osobowości i będzie iskrzyć. • Powieść jest bardzo dobrze napisana. Fabuła niezwykle interesująca i wciągająca, trzyma w napięciu przez cały czas. Gerritsen potrafi zaskoczyć czytelnika. • "Skalpel" to bardzo dobry kryminał z lekką nutką medycyny. Odpowiednio podnosi adrenalinę, krew szybciej krąży w żyłach, bardzo przyzwoita rozrywka. • Marta Ciulis- Pyznar

Wizja obcego świata stworzonego przez Lema jest niezwykle oryginalna. Jest to jedna z najbardziej inteligentnych powieści science- fiction jakie poznałam. To książka nie tylko o nauce, a raczej jej bezsilności, jak również o tym czym jest inteligencja, i o tym co sprawia że jesteśmy ludźmi. • Jednym z tematów, które Lem porusza w "Solaris" to fakt że ludzkość nie pragnie znaleźć we wszechświecie żadnych obcych form życia. Chcemy tak naprawdę zobaczyć swoje odbicie. Jeśli kosmici są naprawdę "obcy" jak będziemy ich pojmować? Dlatego Lem mówi w swojej powieści o porażce naukowców przebywających na Solaris, którzy starają się zrozumieć jej zachowanie przez porównanie jej do ludzi. Jeśli coś jest naprawdę obce nie jesteśmy w stanie przewidzieć albo stawiać hipotezy dlaczego zachowuje się w taki a nie inny sposób. Jednak człowiek potrzebuje wyjaśnień. • Inną sprawą którą podejmuje autor to kwestia tożsamości i to, co tak naprawdę sprawia że możemy nazywać się ludźmi. Żona Krisa na początku nie wie, że jest jedynie "obcą konstrukcja". Czy możemy nazywać ją istotą ludzką jeśli jedyne co posiada to tylko wspomnienia? Dla głównego bohatera jest to olbrzymie wyzwanie, zaczyna wierzyć, że otrzymał od losu drugą szansę i odzyskał kobietę którą kochał. Nawet tysiące kilometrów nie potrafi się uwolnić od ciężaru wspomnień i wyrzutów sumienia. • Poruszająca, znakomicie napisana. Stanisław Lem to gigant wyobraźni, stworzony przez niego świat jest niezwykle szczegółowo opisany i plastyczny. • "Solaris" to klasyk polskiej fantastyki naukowej. Niezwykła epicka opowieść o miłości, samotności. Ocean Lema wciąga i porusza. Warto znać. • Marta Ciulis- Pyznar

Narratorem powieści jest kamerdyner Stevens, które swoje najlepsze lata poświęcił służbie u lorda Darlingtona. Pracę i zawodowe obowiązki stawia na pierwszym miejscu. Po śmierci swojego chlebodawcy dalej prowadzi jego dom. Podczas urlopu w czasie którego wyjeżdża do Kornwalii. Podróż mająca początkowo na celu namówienie dawnej gospodyni panny Kenton do powrotu do pracy, zamienia się w podróż w głąb siebie. Stevens rozpamiętuje przeszłość, analizuje minione wydarzenia i zdaje sobie sprawę, że utracił najlepsze lata swojego życia, tracąc szansę na szczęście w życiu osobistym. • Stevens jest jedną z najbardziej tragicznych postaci, jakie miałam zaszczyt spotkać w literaturze. Bezwarunkowo oddany swojemu pracodawcy, wypełniający wszystkie jego polecenia, zaangażowanego. Za najważniejsze cechy w swoim zawodzie uważa godność leżącą w niekwestionowanej lojalności wobec swego pracodawcy i dumę, o których nigdy nie wolno mu zapomnieć, a które pozwoliły mu żyć w przeświadczeniu, że to co robi jest słuszne. • Powieść pozwala nam na refleksję, że na nasze życie składają się tytułowe okruchy, resztki dnia, ale trzeba umieć i chcieć je dostrzec. Szczęściem mogą być ulotne chwile, które tak łatwo jest przegapić. Tak łatwo jest utracić miłość, by dopiero po latach dostrzec swoją głupotę. Co zostaje nam pod koniec dnia po tym jak zmarnowaliśmy miłość albo życie? • Historia Stevensa przypomina o tym jak ważne jest by żyć swoim życiem. • "Okruchy dnia" Kazuo Ishiguro to hipnotyzujące arcydzieło. Niezwykle sugestywne, subtelna, napisana przepięknym eleganckim językiem oddającym klimat brytyjskiej powściągliwości. • To opowieść o poszukiwaniu czegoś bezpowrotnie utraconego w życiu, o pamięci i jej nieuchwytnej zawodności. • Marta Ciulis- Pyznar

Akcja powieści rozpoczyna się bezpośrednio po wydarzeniach z "Pustynnej Włóczni", poznajemy w niej dalsze losy Arlena, Jardira, Leeshy i Rojera. Wszyscy bohaterowie przygotowują się do nowiu, do którego pozostało jedynie trzydzieści dni. Właśnie wtedy ma mieć miejsce kolejne krwawe starcie z otchłańcami, to bardzo mało czasu by skutecznie ochronić wioski. Ludzie obawiają się nie tylko otchańców powstających z mroku, ale również najeźdźców z pustynnych krain. Krasjanie chcą zdobyć nowe terytoria i zawładnąć zielonymi krainami. To będzie prawdziwa wojna w blasku dnia. • Peter V. Brett tworząc Cykl Demoniczny stworzył ( przynajmniej dla mnie) trzy odmiennie różne powieści. "Malowany Człowiek" - to powieść w której odkryłam nowy świat, nowych wrogów, magię i bohaterów. W " Pustynnej Włóczni" poznajemy bliżej bohaterów i konflikty tworzące się między nimi, jak również wewnętrzne demony które skrywają, a "Wojna w blasku dnia" koncentruje się na postaciach. Może użycie słowa opera mydlana nie będzie najwłaściwsze, ale właśnie w "Wojnie..." poznajemy relacje, tworzące się związki, widzimy zachowanie bohaterów w sytuacjach ekstremalnych, poznajemy co naprawdę kieruje bohaterami, dowiadującą się dlaczego znaleźli się właśnie w tym miejscu. • Powieść czaruje słowem, stworzonym przez autora światem. Wielowątkowa fabuła, przepiękne, wręcz epickie są opisy walk z alagai, które poruszają wyobraźnię czytelnika Jedyny zarzut jaki mam, to fakt że momentami jest trochę ckliwa, myślę tu co rusz spotykanym "Kocham Cię Arlenie” • "Wojna w blasku dnia" to pozycja obowiązkowa to fanów Cyklu Demonicznego, może i nie zachwyca tak jak jej poprzedniczki, nie zmienia to jednak faktu że cykl Bretta nadal stoi na podium moich ulubionych serii. • Marta Ciulis- Pyznar

Podejrzana o zamordowanie swojej pracodawczyni, bogatej Very Donovan, Dolores Claiborne niespodziewanie przyznaje się do popełnienia zupełnie innej zbrodni, mającej miejsce trzydzieści lat temu w czasie zaćmienia słońca zabójstwa swojego męża, uparcie przy tym deklarując: "Wszystko, co robiłam, robiłam z miłości". • Tak zaczyna się jej niezwykła opowieść... a opowieść to w zasadzie monolog, wyznanie Dolores Clairborne wygłoszone w lokalnym komisariacie policji. Opowiada o swoim życiu, ciężkim losie jaki jej przyszło dzielić z mężem, dręczącym ją jak i ich dzieci. Mówi o tym co kierowało nią, co sprawiło, że podjęła tak ciężką i okrutną decyzję, którą utrzymywała w tajemnicy i z którą przyszło jej żyć przez trzydzieści lat. • Dolores Clairborne to mieszkająca na wyspie, matka trójki dzieci, morderczyni i jak sama siebie nazywa jędza. Ale mimo tego, że jest to czarny charakter to pokochałam tę postać, za jej niezwykłą siłę, mądrość i uosobienie godności. Ciężko jest potępiać kogoś, kto w swoim postępowaniu kieruje się prawdziwą troską o dzieci. To jedna z najbardziej żywych, realnych i pozostających w pamięci kreacji literackich. • Powieść Kinga to wnikliwe spojrzenie na potężną broń jaką posiada bohaterka- miłość matki, która potrafi być intensywna, pochłaniająca i desperacka. Pokazuje jak czasem najgorsze wybory są jedyną i najlepszą opcją. • W tej książce jest wszystko to co zachwyca mnie w prozie Kinga. Doskonały bohater, mroczna i prosta historia osadzona w małym zwyczajnym sennym miasteczku. Codzienna walka z przeciwnościami losu, rodzinna patologia, skrywane tajemnice, decyzje które podjęliśmy i z których skutkami musimy się mierzyć przez resztę życia. • Marta Ciulis- Pyznar