Strona domowa użytkownika

Zawiera informacje, galerię zdjęć, blog oraz wejście do zbiorów.
[awatar]
pawelprzygodzki
Najnowsze recenzje
  • [awatar]
    pawelprzygodzki
    Sama książka - bardzo długa - w mojej opinii -za długa o połowę. Wiele rozdziałów kompletnie niepotrzebnych i niewiele wnoszących. • Od strony wizualno-technicznej - duża, przyjazna czcionka, zwykła nie wyróżniająca się niczym szczególnym okładka. • Były żołnierz Marine, a następnie płatny zabójca, podejmuje się realizacji ostatniego zlecenia. Co do samego pomysłu, fabuły, treści to całkiem ok, przy czym mniej więcej do połowy jest ciekawie, potem akcja mocno zwalnia, pojawia się wątek Alice Maxwell i już nie jest tak ciekawie. Dyskusyjny jest też wątek "książkowy", jakby na siłę doczepiony do całości (sam w sobie interesujący). • Na mniej więcej sto stron przed końcem znowu robi się ciekawiej, akcja rusza i zastanawiamy się jakie będzie zakończenie, choć wcześniej czytając, możemy się częściowo domyśleć. • Zakończenie takie sobie, dość zwyczajne, bez fajerwerków. W mojej opinii oceniając pozycję jako całość, dość przeciętna książka w dorobku autora. Moja subiektywna ocena: 3 na 5.
  • [awatar]
    pawelprzygodzki
    Wydawałoby się że ciekawy pomysł a jednak spore rozczarowanie. Do mniej więcej 80-90 strony nic się nie dzieje, potem jest ciekawiej a nawet momentami strasznie. Niestety im dalej w las tym gorzej. Wiele rozdziałów zupełnie niepotrzebnych. Można odnieść wrażenie że pisarzowi bardziej chodziło o liczbę stron niż o treść. • Książka momentami po prostu nudna, wydarzenia mało prawdopodobne, chwilami nielogiczne, wydumane, bardzo słabe, dość przewidywalne zakończenie. Jeśli nie jesteś fanem S. Kinga to raczej bym odradził. • Jedna z tych pozycji, którą można przeczytać dla zabicia czasu, jeśli ma się go dużo. Książka liczy 672 strony.
  • [awatar]
    pawelprzygodzki
    Młody prawnik podejmuje się uporządkowania spraw zmarłej klientki. • Świetna, nied­opow­iedz­iana­, mroczna, niepokojąca, akcja rozwija się w miarę czytania. Emocje rosną z każdą stroną. • Zaskakujące zakończenie. • Zdecydowanie polecam !
  • [awatar]
    pawelprzygodzki
    W małym miasteczku w stanie Maine, gdzie całe życie mieszkańców przebiega według utartych schematów, na Policję zgłasza się pewna kobieta. • Rewelacyjne połączenie kryminału i thrillera. Szyba akcja. Budowanie napięcia i jego utrzymywanie w zasadzie od samego początku do końca książki. Znakomite studium ludzkiego zachowania, sposobu myślenia i działania. Znakomite opisy poszczególnych sytuacji. Po prostu trzeba przeczytać. • Na tle innych książek S. Kinga, gdzie mamy do czynienia ze zjawiskami nadp­rzyr­odzo­nymi­, tajemniczymi postaciami rodem z horroru lub kosmosu, tajemniczymi substancjami i innymi "cudami", książka "Dolores Claiborne" jest całkiem zwyczajna, bo opowiada o ludzkich sprawach dotyczących prostych, zwykłych ludzi. W tej naturalności właśnie tkwi przebłysk geniuszu autora. Zaskakujące, zmuszające do refleksji zakończenie. Zdecydowanie 5/5.
Planowane i pożądane pozycje
Brak pozycji
Nikt jeszcze nie obserwuje bloga tego czytelnika.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo